Πώς γιορτάζονται τα Χριστούγεννα ανά τον κόσμο;

Γεμιστές γαλοπούλες, εορταστικοί λαχνοί, Άγιοι Βασίληδες που κάνουν σερφ – κάθε ήπειρος και κάθε χώρα έχει τα δικά της ξεχωριστά έθιμα για τα Χριστούγεννα. Πώς γιορτάζουν λοιπόν τα Χριστούγεννα οι Φιλιππινέζοι, οι Αιθίοπες, οι Ιάπωνες και οι υπόλοιποι λαοί του κόσμου;

Φιλιππίνες: Εορτασμοί διάρκειας 130 ημερών

Οι αυστηρά καθολικοί Φιλιππινέζοι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα επί σχεδόν 130 ημέρες – περισσότερο από κάθε άλλη χώρα. Το “Pasko”, όπως ονομάζεται η γιορτή στις Φιλιππίνες, διαρκεί από την 1η Σεπτεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου και καθ’ όλη τη διάρκεια των εορτών τα πολυκαταστήματα γεμίζουν με χριστουγεννιάτικα δέντρα και λαμπερούς στολισμούς.

Τις τελευταίες εννέα ημέρες πριν την 25η Δεκεμβρίου οι Φιλιππινέζοι συρρέουν στις εκκλησίες τα μεσάνυχτα ή γύρω στις 04:00 το πρωί για να παρακολουθήσουν τη λεγόμενη «Λειτουργία του Πετεινού» (“Misa de Gallo”), ένα έθιμο που έχει μείνει στη χώρα από την περίοδο της ισπανικής κυριαρχίας. Ο θρύλος λέει πως όποιος καταφέρει να παρακολουθήσει τις λειτουργίες και των εννέα ημερών θα μπορεί να πραγματοποιήσει κάθε του ευχή.

Μεξικό: “Las Posadas” προς τιμήν του Ιωσήφ και της Μαρίας

Στο Μεξικό η γιορτή “Las Posadas” («Στα Πανδοχεία») γίνεται από την άλλη πλευρά προς τιμήν της περιπέτειας που έζησαν ο Ιωσήφ και η Μαρία αναζητώντας μία φάτνη για να γεννηθεί ο Ιησούς. Τραγουδώντας και κρατώντας κεριά οι Μεξικανοί πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα ψάχνοντας κάποιον να τους φιλοξενήσει. Οι οικοδεσπότες σύμφωνα με το έθιμο αρνούνται αρχικά να υποδεχτούν την Αγία Οικογένεια, εν τέλει όμως ανοίγουν την πόρτα τους και τους καλωσορίζουν στο σπιτικό τους.

Η γιορτή των “Las Posadas” χρονολογείται από την εποχή των Αυγουστίνων μοναχών που προσηλύτισαν τους ντόπιους αποδίδοντας χριστιανικό νόημα στις τελετές των Αζτέκων – οι οποίοι γιόρταζαν και αυτοί έναν δικό τους θεό την ίδια περίοδο του Δεκεμβρίου.

Πώς γιορτάζουν οι Αιθίοπες και οι Αυστραλοί;

Στην Αιθιοπία τα Χριστούγεννα δεν γιορτάζονται με γεμιστές γαλοπούλες, μελομακάρονα και κουραμπιέδες ή αφράτα κέικ και μπισκότα. Το αντίθετο: οι Αιθίοπες γιορτάζουν νηστεύοντας – και μάλιστα η “Tsome Nebiyat”, όπως λέγεται αυτή η περίοδος νηστείας, διαρκεί 43 ημέρες. Όσοι αποφασίζουν να τηρήσουν αυστηρά τη θρησκευτική νηστεία οφείλουν να τρώνε μονάχα ένα γεύμα την ημέρα, το οποίο θα πρέπει να μην έχει κρέας, γαλακτοκομικά και αβγά. Επιπλέον, απαγορεύεται η κατανάλωση αλκοόλ.

Στην Ωκεανία αντιθέτως και συγκεκριμένα στην Αυστραλία οι άνθρωποι τρώνε μάλλον μέχρι σκασμού, όπως συμβαίνει και στην Ευρώπη. Η βασική διαφορά όμως στην Αυστραλία είναι πως τα Χριστούγεννα πέφτουν… μέσα στο κατακαλόκαιρο! Έτσι, οι Αυστραλοί γιορτάζουν κάνοντας σερφ, μπάνια στη θάλασσα ή μαζεύονται σε μπάρμπεκιου και πίνουν παγωμένες μπίρες. Όποιος βρεθεί Χριστούγεννα στην Αυστραλία μπορεί να είναι τυχερός και να δει ακόμη και Άγιους Βασίληδες να καβαλούν τα κύματα με μία σανίδα του σερφ.

Από τη μανία των KFC στη μανία των λαχνών

Στην Ιαπωνία είναι πολύ λίγοι αυτοί που γνωρίζουν το χριστιανικό υπόβαθρο πίσω από τη γιορτή των Χριστουγέννων. Γι’ αυτό και τα Χριστούγεννα στην Ιαπωνία είναι πρώτα απ’ όλα μία γιορτή κατανάλωσης και απόλαυσης, κατά την οποία υπάρχει πλέον η παράδοση εκατομμύρια Ιάπωνες να κάνουν ουρές έξω από τα KFC – κι εάν θέλει κάποιος να φάει τα χριστουγεννιάτικα πιάτα της γνωστής αλυσίδας fast food εκείνες τις ημέρες, δεν αποκλείεται να χρειαστεί να τα προπαραγγείλει.

Επιστρέφοντας στα έθιμα της Ευρώπης ένα από αυτά που ξεχωρίζουν είναι η χριστουγεννιάτικη λοταρία της Ισπανίας, γνωστή και ως “El Gordo”. Εκατομμύρια Ισπανοί παρακολουθούν live την κλήρωση των λαχνών ελπίζοντας να πάρουν ένα μερίδιο των κερδών, τα οποία φέτος φτάνουν τα 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα, λαχνοί δεν πωλούνται πλέον μόνο στην Ισπανία, αλλά και online σε πολίτες άλλων κρατών. Η λοταρία “El Gordo” διοργανώνεται κάθε χρόνο από το 1812 αποτελώντας έτσι μία από τις παλαιότερες λοταρίες στην ιστορία.

O Νίσσε θέλει το grøt του και οι Ιταλοί το πανετόνε τους

Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα μικρά παιδάκια στη Νορβηγία φτιάχνουν ένα πιάτο με “grøt”, κάτι σαν κουρκούτι από αλεύρι, για τον Νίσσε, τον καλό καλικάντζαρο τον Χριστουγέννων, που προσέχει τα ζώα και ο οποίος μπορεί να ταλαιπωρήσει τους ανθρώπους, εάν δεν βρει το grøt του, όταν τους επισκεφτεί. Σήμερα βέβαια ο Νίσσε έχει πάρει αρκετά στοιχεία του Άγιου Βασίλη, φοράει έναν κόκκινο σκούφο και είναι αυτός που φέρνει στα παιδιά τα δώρα τους.

Οι Ιταλοί πάλι προτιμούν το πανετόνε, το χαρακτηριστικό χριστουγεννιάτικο «γλυκό ψωμί» που μπορεί κανείς να βρει σε όλα τα ιταλικά σούπερ-μάρκετ – και το οποίο ίσως μοιάζει περισσότερο με μαλακό κέικ. Το πανετόνε προέρχεται από το Μιλάνο και, αν και υπάρχουν πολλές εκδοχές του, περιέχει συνήθως ζαχαρωμένο πορτοκάλι, κίτρο και ξύσμα λεμονιού, όπως και ξηρές σταφίδες, υλικά που δένουν με μία όξινη ζύμη που θυμίζει προζύμι. Το γλυκό αυτό είναι ιδανικό για τη συνοδεία ενός ζεστού απογευματινού ροφήματος και αποτελεί μία από τις δημοφιλέστερες – γαστρονομικές – παραδόσεις στην Ιταλία, όπου κάθε χρονιά πωλούνται κυριολεκτικά δεκάδες εκατομμύρια πανετόνε.