Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι εκτός νόμου στη Ρωσία;

Την δράση της οργάνωσης «Οι Μάρτυρες του Ιαχωβά στην Ρωσία» απαγόρευσε το ρωσικό ομοσπονδιακό υπουργείο Δικαιοσύνης, μετά από σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας.

Με την απαγόρευση αυτήν, η οργάνωση εντάχθηκε στον κατάλογο του υπουργείου Δικαιοσύνης με τις κοινωνικές και θρησκευτικές οργανώσεις – οι οποίες στο ρωσικό νομικό σύστημα εκλαμβάνονται ως «Μη Κυβερνητικές» από την στιγμή που δεν έχουν άλλο αναγνωρισμένο νομικό ή θεσμικό καθεστώς – των οποίων η ύπαρξη και η δράση έχει απαγορευθεί λόγω «εξτρεμιστικής δραστηριότητας».

Το υπουργείο Δικαιοσύνης έστειλε το αίτημα της απαγόρευσης στο Ανώτατο Δικαστήριο την περασμένη βδομάδα, ενώ στις 5 Απριλίου προγραμματίζεται η εκδίκαση ανάλογου αιτήματος του υπουργείου για την πλήρη απαγόρευση των Ιαχωβάδων στην Ρωσία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη οργάνωση μπήκε στο στόχαστρο των ρωσικών αρχών. Το προηγούμενο διάστημα, περιφερειακά δικαστήρια σε όλη την χώρα προχώρησαν σε συστηματικές απαγορεύσεις τοπικών οργανώσεων των Ιαχωβάδων, γεγονός το οποίο, εκ του αποτελέσματος, δείχνει ότι υπήρχε συγκεκριμένος σχεδιασμό για την ολοκληρωτική διάλυση της οργάνωσης.

Αν και δεν ανακοινώθηκε πώς συγκεκριμένα η δράση της οργάνωσης εμπίπτει στις διατάξεις περί «εξτρεμισμού» του ρωσικού ποινικού κώδικα – συγκεκριμένα του νόμου «Για την καταπολέμηση της εξτρεμιστικής δραστηριότητας» – ωστόσο, η αιτιολογία των περιφερειακών δικαστηρίων για την απαγόρευση των τοπικών οργανώσεων των Ιαχωβάδων ήταν η διανομή «εξτρεμιστικού υλικού».

Σε δηλώσεις του στην ρωσική υπηρεσία του BBC, ο εκπρόσωπος του, απαγορευμένου πλέον, «Διοικητικού Κέντρου των Μαρτύρων του Ιαχωβά στην Ρωσία», Γιαροσλάβ Σιβούλσκι, σημείωσε ότι δεν υπήρξε καμία απόδειξη που να δικαιολογεί την απαγόρευση: «Σε όλες τις διαδικασίες εναντίον του Κέντρου ήταν φανερό, ότι το δικαστήριο δεν άκουγε και πολύ τα επιχειρήματα της υπεράσπισης και βασικά βρισκόταν στην πλευρά της εισαγγελία ή του υπουργείου Δικαιοσύνης».

Πρόσθεσε ότι πολλές οργανώσεις των Ιαχωβάδων από όλο τον κόσμο γράφουν γράμματα προς τον Ρώσο πρόεδρο, Πούτιν, εκφράζοντας την θέση τους έναντι της απαγόρευσης.

«Προσπαθούμε να εξηγήσουμε στον κόσμο ότι δεν έχουμε καμία σχέση με οποιονδήποτε εξτρεμισμό. Είμαστε φιλήσυχοι πολίτες, οι οποίοι πληρώνουν φόρους και είναι νομοταγείς, γι’ αυτό, η κατηγορία περί εξτρεμισμού είναι απλώς παράλογη» προσθέτει.

Οι Ιαχωβάδες στην Ρωσία εμφανίστηκαν το 1991, αμέσως μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ και έκτοτε οι σχέσεις τους με το μετασοβιετικό ρωσικό κράτος δεν ήταν και οι καλύτερες. Ένας λόγος είναι η σοβιετική «κληρονομιά» της φοβικής κουλτούρας έναντι κάθε δυτικού «προϊόντος», διότι θεωρούνταν ως αντισοβιετικός «δούρειος ίππος». Σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι άδικα, κυρίως στην ακμή του «Ψυχρού Πολέμου».

Ένας άλλος λόγος είναι η σημερινή, ασύλληπτη ιδεολογική ηγεμονία της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας, οι σχέσεις της οποίας με το κράτος είναι στενόταστες, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να είναι απολύτως διαχωρισμένος και διακριτός ο ρόλος τους.

Επιπλέον, με την διάλυση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία γέμισε κυριολεκτικά με θρησκευτικές σέχτες και πλήθος ΜΚΟ, κυρίως από τις ΗΠΑ, γεγονός το οποίο ενεργοποίησε τα αντιδυτικά και κυρίως αντιαμερικανικά κοινωνικά «αντανακλαστικά» του ρωσικού λαού, ειδικά σε μία περίοδο, δηλαδή την 10ετία του ’90, που η χώρα κυριολεκτικά βυθιζόταν σε μία μεγάλη οικονομική κρίση, με μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να εξαθλιώνονται. Ταυτόχρονα, ακριβώς αυτή η εξαθλίωση, οδήγησε πολλούς Ρώσους σε αυτές τις οργανώσεις, με αποτέλεσμα να γιγαντωθούν.

Όπως και να έχει, τον Δεκέμβριο του 2014, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας αποδέχθηκε ως «εξτρεμιστική» την ιστοσελίδα της οργάνωσης, καθώς και τρία βιβλία που διένειμε.

Η γιγάντωση αυτών των οργανώσεων γίνεται αντιληπτή, εμμέσως, από τους καταλόγους με τις απαγορευμένες ΜΚΟ που αναρτά και ενημερώνει συνεχώς το ομοσπονδιακό υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσίας στον ιστότοπό του. Στον κατάλογο όπου εντάχθηκε και η οργάνωση των Ιαχωβάδων υπάρχουν μέχρι στιγμής 58 οργανώσεις, κυρίως θρησκευτικές, αλλά και νεοναζιστικές, εθνικιστικές κλπ.