Αυτό είναι το «ισλαμικό κράτος» που ονειρεύονται οι τζιχαντιστές

Το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι μια ομάδα ψυχοπαθών σε έκσταση. Είναι μια θρησκευτική και στρατιωτική οργάνωση η οποία διαθέτει εκπαιδευμένους ηγέτες και έχει συγκεκριμένη στρατηγική στην υπηρεσία ενός ιερού πολέμου, όπως γράφει χαρακτηριστικά το έγκυρο σάιτ Slate, σε ανάλυσή του μετά το μακελειό στο Παρίσι, στις 13 Νοεμβρίου 2015.
Η Δύση δεν γνωρίζει καλά τους λόγους που οδήγησαν στην έκρηξη του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Δεν κατανοεί επίσης πώς ο λόγος των τζιχαντιστών μπορεί να προσελκύει νέους ούτε καταλαβαίνει το μίσος και τη δίψα για εκδίκηση που έχουν απέναντι στη Δύση.

«Θα κατακτήσουμε τη δική σας Ρώμη, θα σπάσουμε τους σταυρούς σας και θα κάνουμε τις γυναίκες σας σκλάβες» δηλώνει ο Abou Muhammad al-Adni, ο εκπρόσωπος του Ισλαμικού Κράτους. «Κι αν δεν τα καταφέρουμε αυτή τη φορά, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα τα καταφέρουν και θα πουλήσουν τα παιδιά σας στην αγορά σκλάβων…», πρόσθετε.

Το Ισλαμικό Κράτος είναι μια στρατιωτικο-πολιτική τρομοκρατική οργάνωση, η οποία ανακήρυξε στις 29 Ιουνίου 2014 την ίδρυση Χαλιφάτου στις περιοχές που ελέγχει στο Ιράκ και τη Συρία.

Η δημιουργία αυτής της οργάνωσης ανέρχεται στο 2006, όταν η Αλ Κάιντα στο Ιράκ δημιουργεί με 5 άλλες ομάδες τζιχαντιστών το Συμβούλιο των μουτζαχεντίν στο Ιράκ. Αυτό το Συμβούλιο ανακήρυξε, την ίδια χρονιά, τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ.
Το 2012 το ΙΚ αρχίζει να εξαπλώνεται στη Συρία και το 2013 μετονομάζεται σε Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε, στα αγγλικά ονομάζεται ISIS, γνωστό επίσης ως Daech.

Το 2014 το ISIS καταλαμβάνει τη Μοσούλη και ανακοινώνει την ίδρυση του Χαλιφάτου ενώ ο Abou Bakr al-Baghdadi αυτοανακηρύσσεται Χαλίφης, διάδοχος του Μωάμεθ. Το ISIS αρχίζει τη διαμάχη με την Αλ Κάιντα. Ωστόσο, η επίδρασή του εξαπλώνεται σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο και ελέγχει και άλλες ομάδες τζιχαντιστών, όπως είναι το Μπόκο Χαράμ στην Νιγηρία, ομάδες στο Σινά της Αιγύπτου (όπου έριξαν πρόσφατα το ρωσικό αεροπλάνο), στο Λίβανο, στην Αλγερία και στην Υεμένη.

Το Ισλαμικό Κράτος ή ISIS έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από πολλά κράτη και βρίσκεται στο στόχαστρο του ΟΗΕ, της Αραβικής Ενωσης, των ΗΠΑ και της ΕΕ ενώ θεωρείται υπεύθυνο για εγκλήματα πολέμου, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για εθνοκάθαρση και γενοκτονία.
Πραγματοποιεί επίσης, συστηματικά, επιθέσεις και ανατινάζει διάσημες αρχαιτότητες στις περιοχές που ελέγχει.

Από τον Αύγουστο του 2014, μια διεθνής συμμαχία 22 χωρών παρεμβαίνει στρατιωτικά εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.

Πόσο μεγάλο θέλουν το Ισλαμικό Κράτος

Το Ισλαμικό Κράτος είναι ένα κίνημα σαλαφιστών τζιχαντιστών, ιδιαίτερα εχθρικό στους σιίτες.

(Ο Σιιτισμός είναι ένας από τους δυο κύριους κλάδους του Ισλάμ. Η λέξη προέρχεται από το αραβικό σι’α που σημαίνει “μερίδιο”. Η Σι’ατ Αλί (Αραβικά: شيعة علي‎ ​, που σημαίνει “παράταξη του Αλή” ή “ομάδα του Αλή”) είναι μια από τις τρεις παλαιότερες υποδιαιρέσεις του Ισλάμ. Οι οπαδοί της, οι Σιίτες, θεωρούν τον Αλή, τον γαμπρό του Προφήτη Μωάμεθ, ως διάδοχό του στην ηγεσία της μουσουλμανικής κοινότητας.[1] Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ οι μουσουλμάνοι διχάστηκαν εξ αιτίας του ζητήματος της διαδοχής του. Η βασική αντίρρηση προήλθε από όσους πίστευαν ότι χαλίφης μπορεί να γίνει μόνο κάποιος άνθρωπος που κατάγεται από την οικογένεια του προφήτη. Οι υποστηριχτές αυτής της άποψης ονομάστηκαν σιίτες, (σι’ατ Αλή, «παράταξη του Αλή»• ο Αλή ήταν εξάδελφος του Μωάμεθ και είχε παντρευτεί την κόρη εκείνου, τη Φάτιμα). Οι υποστηρικτές της άλλης άποψης, που αναγνωρίζουν ως πρώτο διάδοχο του Προφήτη Μωάμεθ τον χαλίφη Αμπού Μπακρ, ονομάζονται Σουνίτες.)

Στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα μουσουλμανικό κράτος που θα ξεκινάει από την Βόρεια Αφρική και θα φτάνει στην κεντρική Ασία.

Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα. Η Αλ Κάιντα πιστεύει ότι το τζιχάντ πρέπει κυρίως να στραφεί εναντίον των ΗΠΑ, του Ισραήλ, των δυτικών χωρών και των συμμάχων τους. Από την πλευρά του το Ισλαμικό Κράτος πιστεύει ότι ο βασικός εχθρός είναι το Ιράν και οι σιίτες. Τ0 2006 έγιναν πραγματικές μάχες ανάμεσα στην Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος.

Η στρατηγική του Ισλαμικού Κράτους

Η στρατηγική του δεν είναι τυχαία, δεν εξαρτάται μόνο από τις περιστάσεις, ούτε βασίζεται πάνω σε ένα συναίσθημα καταστροφής και βίας. Βασίζεται πάνω σε μια μακροχρόνια σκέψη, η οποία εγγράφεται στην ιστορία των τζιχαντιστικών κινημάτων. Γι’αυτό και το συγκεκριμένο κίνημα έκανε τα πάντα για να μετουσιωθεί σε κράτος.

Το Ισλαμικό Κράτος ακολουθεί μια στρατηγική που διαμορφώθηκε από τις ισλαμιστικές ιδεολογίες από το 2000 και διαχύθηκε παγκόσμια μέσα από το ίντερνετ. Ένα βιβλίο δημοσιεύτηκε το 2002 κάποιου Abu Bakr al-Naji με τίτλο «Η διοίκηση της αγριότητας», και γνώρισε τεράστια επιτυχία. Ο συγγραφέας εξηγεί τη στρατηγική με την οποία οι ομάδες των τζιχαντιστών θα μπορέσουν να κυριαρχήσουν εδαφικά απέναντι στα αραβικά και μουσουλμανικά καθεστώτα από την μία και απέναντι στους Αμερικανούς  και τους Δυτικούς από την άλλη.

Πώς θα καταλάβουν τον κόσμο

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι προκαλώντας ένα τεράστιο κύμα βίας στις μουσουλμανικές χώρες, οι τζιχαντιστές θα κατορθώσουν να αποδυναμώσουν τις κρατικές δομές και να επιβάλλουν το χάος και την αγριότητα. Οι τοπικοί πληθυσμοί θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στις κυβερνήσεις τους οι οποίες θα είναι ανίκανες να απαντήσουν στη βία με μεγαλύτερη βία. Οι τζιχαντιστές θα πρέπει τότε να επωφεληθούν από το χάος ώστε να κερδίσουν την λαϊκή υποστήριξη και να εμφανιστούν ως η μόνη εναλλακτική λύση. Τότε θα επαναφέρουν την ασφάλεια, τις κρατικές υπηρεσίες και θα διανείμουν τρόφιμα και φάρμακα. Θα διαχειριστούν το χάος και θα κερδίζουν όλο και περισσότερα εδάφη, οι τζιχαντιστές θα γίνουν ο πυρήνας του νέου χαλιφάτου. Είτε με πίστη είτε με τη βία, οι τοπικοί πληθυσμοί θα αποδεχθούν την ισλαμική διακυβέρνηση.
Ας σημειωθεί ότι στην παρούσα φάση όλα τα παραπάνω έχουν ήδη γίνει και το Χαλιφάτο έχει ανακηρυχθεί.

Η διεθνοποίηση του τρόμου

Ο άλλος άξονας της στρατηγικής του ΙSIS είναι η διεθνοποίηση του τρόμου. Ηοργάνωση αρχικά κατέλαβε τα πρώτα εδάφη με σουνίτες Άραβες στο Ιράκ. Στη συνέχεια άρχισε να καταλαμβάνει ζώνες συνοριακές με τη Συρία, την Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία. Ταυτόχρονα άρχισε να προκαλεί τη Δύση κάνοντας επιθέσεις σε μειονότητες, χριστιανούς, γυναίκες κλπ. ενώ άρχισε και τις επιθέσεις στο εξωτερικό. Οι δράσεις αυτές συνοδεύονται από προπαγάνδα που δίνει έμφαση στην αποικιοκρατία και προσπαθεί να εμφανίσει τους μουσουλμάνους ως αιώνια θύματα της Δύσης ώστε να κάνει τις δυτικές χώρες να αντιδράσουν.

Και εν μέρει το πέτυχε, γιατί η Δύση απάντησε δημιουργώντας μια Στρατιωτική Συμμαχία υπό τον έλεγχο των Αμερικανών.

Η θρησκεία και η βία

Το «κυβερνητικό πρόγραμμα» των ισλαμιστών είναι να αναπτύξουν τη μαζική θρησκευτικότητα, να κάνουν τη θρησκεία μια πολιτική και κοινωνική προτεραιότητα, να εκπαιδεύσουν στρατιωτικά τους νέους και να δημιουργήσουν μια στρατιωτικοποιημένη κοινωνία.