Βραχιολάκι στα ξενοδοχεία, or not;

Χιλιάδες τουρίστες το ζητούν και στην Ελλάδα. Εκατοντάδες ξενοδοχεία το εφαρμόζουν. Πολλές μικρές επιχειρήσεις -εστιατόρια, εμπορικά καταστήματα- το καταγγέλλουν ώς την «αρχή του τέλους», για την τοπική επιχειρηματικότητα, ιδίως των «μικρών», αλλά και για το επιθυμητό μοντέλο ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού.

Ο λόγος για το …βραχιολάκι, το γνωστό «all inclusive» (προπληρωμένο συνολικό πακέτο παροχών εντός ξενοδοχείου), που αρκετά χρόνια μετά την πρώτη μαζική παγκόσμια εφαρμογή του, στη δεκαετία του 1980, στην Καραϊβική, εξακολουθεί να διχάζει αλλά και να εξελίσσεται, προσθέτοντας ολοένα περισσότερες υπηρεσίες και «βγαίνοντας» πλέον, έξω από τον στενό χώρο των ξενοδοχείων.

Πρόσφατα, ένα ελληνικό ξενοδοχείο, το «Oceania Club» στη Χαλκιδική της αλυσίδας Ikos Resorts, αναδείχτηκε από το «Trip Advisor», την κορυφαία ταξιδιωτική ιστοσελίδα στον κόσμο, ως η καλύτερη μονάδα all inclusive στην Ευρώπη και μία από τις 25 καλύτερες παγκοσμίως (η μοναδική ευρωπαϊκή στην παγκόσμια λίστα). Το ξενοδοχείο, που θα παραμείνει κλειστό κατά τους χειμερινούς μήνες, ακολουθώντας πλάνο αρχικής ανακαίνισης ύψους 4 εκατ. ευρώ και θα ανοίξει ξανά τον Μάρτιο του 2015 ως Ikos Oceania, βραβεύτηκε για τη μοναδική ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

25 ξενοδοχεία all inclusive στη Χαλκιδική

Στη Χαλκιδική, από τα σχεδόν 400 αδειοδοτημένα ξενοδοχεία, περίπου τα 25 εφαρμόζουν το σύστημα all inclusive, σύμφωνα με τον πρόεδρο της τοπικής Ενωσης Ξενοδόχων (ΕΞΧ), Γρηγόρη Τάσιο. Πρόκειται, πλέον, για ξενοδοχειακές μονάδες και των τριών κατηγοριών, όπως επισημαίνει ο κ.Τάσιος. Κατά τον ίδιο, η εισαγωγή του συστήματος στην Ελλάδα ήταν μοιραία λόγω του διεθνούς ανταγωνισμού, καθώς οι χώρες με τουριστικό προϊόν ανταγωνιστικό προς της Ελλάδας εφαρμόζουν το «all inclusive» κατά κόρον.

«Το all inclusive, δηλαδή το «όλα στην τιμή», μπορεί να αναπτύχθηκε περισσότερο την τελευταία 10ετία στην Ελλάδα, αλλά υπάρχει στη χώρα από το 1992. Περισσότερο εφαρμόζεται στη νησιωτική Ελλάδα. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Στα παράλια της Ισπανίας όλα τα ξενοδοχεία εφαρμόζουν το σύστημα και το ίδιο συμβαίνει και στο 90% των μονάδων της Τουρκίας στις ακτές του Αιγαίου. Μάλιστα, σταδιακά το all inclusive επεκτείνεται και στην παροχή πρόσθετων υπηρεσιών. Εκτός δηλαδή από τα πλήρη γεύματα πρωί, μεσημέρι και βράδυ, ιδίως τα ξενοδοχεία πέντε αστέρων, προσθέτουν στα πακέτα all inclusive και ειδικές υπηρεσίες, όπως παιδικούς σταθμούς, για τη φύλαξη και απασχόληση των παιδιών. Μιλάμε πλέον για «ultra all inclusive», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Τάσιος.

Το all inclusive βγαίνει από το ξενοδοχείο και ανακαλύπτει τα …εκπτωτικά κουπόνια

Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια, προσθέτει, οι ξενοδόχοι έχουν αντιληφθεί ότι όλο αυτό το προϊόν πρέπει ν΄ αφήνει ένα στίγμα και στην τοπική κοινωνία και οικονομία και γι΄ αυτό έχουν αρχίσει ν΄ αναπτύσσουν συνέργειες εκτός ξενοδοχείου. Άλλωστε, αυτή είναι συχνά η απαίτηση και των ίδιων των πελατών.

«Υπάρχει γενικά η σκέψη το all inclusive να επεκταθεί αρχικά στη σίτιση εκτός ξενοδοχείου και στη συνέχεια στα εκπτωτικά κουπόνια στα εμπορικά καταστήματα των τοπικών αγορών. Το βραβευμένο Oceania για παράδειγμα, έχει ξεκινήσει τέτοια συνεργασία με δύο καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος», καταλήγει ο κ.Τάσιος, σύμφωνα με τον οποίο, αφού η αγορά το ζητάει, το all inclusive δεν μπορεί να καταργηθεί εκτός και αν η κυβέρνηση αναλάβει να συντηρεί οικονομικά τα ξενοδοχεία.

«Από τους 800 πελάτες all inclusive είναι ζήτημα αν βλέπουμε στην αγορά τους 30 κι αυτοί δεν ξοδεύουν ούτε ευρώ»

«Από τα 800 άτομα, που διαμένουν σε ένα τυπικό ξενοδοχείο all inclusive τής Χαλκιδικής, είναι ζήτημα αν βλέπουμε στην αγορά τα 30. Κι ακόμη κι αυτά δεν ξοδεύουν ούτε ένα ευρώ γιατί οι ανάγκες τους, πχ, για φαγητό ή καφέ, καλύπτονται μέσα στο ξενοδοχείο», υποστηρίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής, Γιώργος Γκιλής. Όπως επισημαίνει, αν ο ελληνικός τουρισμός αναβαθμιστεί περαιτέρω δεν θα έχει πρακτικά ανάγκη το all inclusive, υπό την έννοια ότι η Ελλάδα δεν είναι απλά όμορφη αλλά και ασφαλής, χώρα με όλες τις απαραίτητες υποδομές.

«Το all inclusive ξεκίνησε σε χώρες όπου έξω από τα ξενοδοχεία δεν υπήρχαν ασφάλεια, υποδομές και επαρκείς συνθήκες υγιεινής, με αποτέλεσμα οι τουρίστες να μην μπορούν να βγουν έξω. Σιγά-σιγά όμως επεκτάθηκε σε όλον τον κόσμο. Με την έναρξη της κρίσης, που οι ξένοι πελάτες άρχισαν να θέλουν να ξέρουν πού πηγαίνει και το τελευταίο ευρώ τους και να μπορούν να υπολογίζουν από πριν τι θα ξοδέψουν, πολλά ελληνικά ξενοδοχεία αναγκάστηκαν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. ΄Οπως έχουν τα πράγματα σήμερα, το all inclusive δεν μπορεί να καταργηθεί γιατί τα μεγάλα πρακτορεία, που έχουν γίνει σαν τραστ, το ζητάνε. Αν όμως ο ελληνικός τουρισμός ανέβει κάποια επίπεδα, δεν θα έχουμε αυτό το θέμα, γιατί οι τουρίστες υψηλών βαλαντίων συνήθως δεν έχουν ανάγκη το all inclusive», προσθέτει ο κ.Γκιλής.

«Όταν η αγορά το ζητάει, πόσο δυνατός πρέπει να είσαι για να το αγνοήσεις;»

Οι αστικοί προορισμοί, όπως η Θεσσαλονίκη, δεν έχουν αναπτύξει υπηρεσίες all inclusive διεθνώς και παγκοσμίως, εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων, Αριστοτέλης Θωμόπουλος, επισημαίνοντας ότι στις πόλεις αναπτύσσονται μόνο προϊόντα τύπου «Διανυκτέρευση έναντι 50 ευρώ με πρωϊνό και πάρκινγκ».

Ο ίδιος υπενθυμίζει τις διάφορες διαβαθμίσεις του all inclusive, όπως το φθηνό -που περιλαμβάνει προϊόντα «unbranded» -δηλαδή χωρίς κάποιο εμπορικό σήμα δηλαδή – και το ακριβότερο, το οποίο αφορά σε είδη με αναγνωρίσιμη ετικέτα, όπως για παράδειγμα ένα επώνυμο ουΐσκι.

«Το all inclusive είναι μια τάση διεθνής και η αγορά δεν μπορεί να ρεγουλαριστεί με διοικητικές αλλαγές και ρυθμίσεις. ΄Οταν το ζητάει η αγορά, όταν το θέλει ο ξένος, πόσο δυνατός πρέπει να είσαι ώστε να το αγνοήσεις και να επιβάλεις αυτό που θέλεις εσύ;», αναρωτιέται ο κ.Θωμόπουλος και εκφράζει την πεποίθηση ότι μελλοντικά το σύστημα θα αναπτυχθεί πιο ραγδαία ιδίως σε περιοχές της Ελλάδας πιο απομονωμένες.

Το all inclusive είναι η «ταφόπλακα» κάθε περιοχής

«Το all inclusive είναι η ταφόπλακα κάθε περιοχής. Όπου λειτουργεί το σύστημα αυτό, εκμηδενίζεται η ζωή και η οικονομία του τόπου. Δεν καταναλώνονται τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη. Τι θέλουμε δηλαδή; Να κρατήσουμε ανοιχτά 100 ξενοδοχεία και να βυθιστούν οι τοπικές οικονομίες;» σημειώνει ο πρόεδρος τής Ομοσπονδίας Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων Πιερίας, Ημαθίας και Πέλλας, Γρηγόρης Βεϊδαμενίδης.

Προσθέτει, ότι στην περιοχή της Πιερίας περίπου 10 ξενοδοχεία προσφέρουν υπηρεσίες all inclusive, αλλά – όπως λέει- η τοπική αγορά μόλις και μετά βίας βλέπει το 10%-20% των πελατών που διαμένουν σε αυτά. «Ακόμη και αυτό το 10%-20% όμως, απλά περιφέρεται στην αγορά χωρίς να ξοδεύει, αφού μέσα στο ξενοδοχείο υπάρχουν τα πάντα: εστιατόρια, κοσμηματοπωλεία μέχρι και βιβλιοπωλεία», επισημαίνει. Εκφράζει δε την πεποίθηση ότι σταδιακά το all inclusive θα «φύγει» από την Ελλάδα γιατί «η χώρα είναι υπερβολικά όμορφη για να μένει κάποιος εντός ξενοδοχείου». Σκοπός είναι να γνωρίζει ο κόσμος την Ελλάδα, τις αγροτουριστικές της μονάδες, το περιβάλλον της, λέει και εκφράζει την πεποίθηση ότι τελικά θα επικρατήσει ένα πιο ποιοτικό μοντέλο τουρισμού.

Ταξιδιωτικό έσοδο 2 δισ. από το all inclusive

Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (SETE Intelligence), από την πώληση των πακέτων all inclusive στην Ελλάδα, επιτυγχάνεται συνολικό ταξιδιωτικό έσοδο της τάξης των 2 δισ. ευρώ ετησίως.

Το καλοκαίρι του 2014 λειτουργούσαν με το συγκεκριμένο σύστημα περίπου 210 μονάδες τεσσάρων και πέντε αστέρων, με 54.705 δωμάτια. Η δαπάνη για φαγητό/ποτό, που πραγματοποιείται εντός ξενοδοχείων αντί για εστιατόρια/μπαρ εκτός ξενοδοχείων στον αντίστοιχο προορισμό υπολογίζεται σε περίπου 250 εκατ.ευρώ (η συνήθης διαμονή ενός πελάτη all inclusive είναι επτά έως 14 ημέρες).

Αντίθετα, η κατανάλωση εκτός ξενοδοχείων, για αγορές σε καταστήματα του προορισμού ανά επισκέπτη all inclusive δεν είναι μικρότερη από το μέσο όρο της αντίστοιχης δαπάνης του συνόλου των επισκεπτών της χώρας και κυμαίνεται στα 144 ευρώ/επισκέπτη.

«Προκειμένου να παραμείνει ανταγωνιστικός ο ελληνικός τουρισμός είναι απαραίτητο να περιλαμβάνει και το All Inclusive στο χαρτοφυλάκιό του. Με στόχο να ενισχυθεί η κοινωνική αποτελεσματικότητα του προϊόντος αυτού, αλλά και για να γίνει διεθνώς πιο ανταγωνιστικό, είναι απαραίτητο να σχεδιαστούν προδιαγραφές συνεργασίας με παραγωγούς τοπικών προϊόντων και ένταξης υπηρεσιών φαγητού/ποτού εκτός ξενοδοχείου στο προσφερόμενο πακέτο υπηρεσιών», τονίζει ο ΣΕΤΕ.

Προς αύξηση των τουριστών all inclusive

Αν και είναι δύσκολο να προβλεφθεί η ακριβής πορεία της συγκεκριμένης αγοράς στο μέλλον, σημειώνει ο ΣΕΤΕ, η εκτίμηση είναι ότι ο αριθμός των τουριστών all inclusive θα αυξηθεί και ότι οι προσδοκίες τους θα ευθυγραμμιστούν με τις εξελίξεις στην παγκόσμια τουριστική αγορά.

Η αύξηση των διακοπών all inclusive, προέρχεται τόσο από ταξιδιωτικούς πράκτορες όσο και από on-line καταναλωτές στο Διαδίκτυο. Συνεπώς, συνεχίζει, η ανάπτυξη αυτού του τύπου διακοπών προέρχεται ανεξάρτητα από το κανάλι διανομής, μέσω του οποίου φτάνει στον τελικό καταναλωτή.