Πέντε ιστορίες απόδρασης που έμειναν στην ιστορία

Ο σκλάβος που κατάφερε να κερδίσει την ελευθερία του ταξιδεύοντας για 27 ώρες κλεισμένος μέσα σε ένα μικρό ξύλινο κουτί, η ιστορία του διάσημου βρετανού πολιτικού Winston Churchill και του θρυλικού Geronimo είναι μερικές μόνο από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες απόδρασης που έμειναν στην ιστορία.

1. Ο δραπέτης που έγινε στίχος σε τραγούδι

Το παρατσούκλι «μικρός Χουντίνι» (Little Houdini) δε δόθηκε τυχαία στον Christopher Daniel Gay. Ο ύψους 1,65 μέτρων από το Τεννεσί γνώριζε καλά πώς να εξαφανίζει… κατασκευαστικό εξοπλισμό και μάλιστα παρότι ήταν προφυλακισμένος.

Ο Gay ήταν ένας «κλέφτης-ιδιοφυία» και «καλλιτέχνης» στις αποδράσεις, όπως είχε γράψει ο Erik Sass στο τεύχος Ιουλίου/Αυγούστου του 2009 του περιοδικού Μental Floss και αναδημοσίευσε πρόσφατα η ιστοσελίδα στο neatorama.com.

Το 2005 απέδρασε από μια φυλακή του Νάσβιλ για να επισκεφθεί τον ασθενή πατέρα του. Δύο χρόνια μετά, το επανέλαβε για να δει τη μητέρα του που πέθαινε.

Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του σε μια φυλακή της Αλαμπάμα για την κλοπή ενός τροχόσπιτου, με κάποιο τρόπο κατάφερε να απελευθερωθεί παρότι ήταν δεμένος στα χέρια, πόδια και τη μέση του και να διαφύγει!

Έκλεψε ένα φορτηγό, οδήγησε πάνω από 500 χιλιόμετρα μέχρι που έφτασε σε μια πόλη βόρεια του Νάσβιλ, όπου τον σταμάτησε η αστυνομία. Ο Gay αρνήθηκε να σταματήσει και συνέχισε να οδηγεί μέχρι που έφτασε στο σπίτι της μητέρας του. Μπήκε με φόρα στον κήπο της και… στη συνέχεια έγινε «καπνός» μέσα στο δάσος.

Η ιστορία του φυσικά δεν τελειώνει εδώ.

Ο Gay έφτασε στο Νάσβιλ όπου έκλεψε το λεωφορείο με το οποίο έκανε περιοδεία η τραγουδίστρια της κάντρι Crystal Gayle. Πήγε με αυτό μέχρι το Λέικλαντ της Φλόριντα, όπου διεξαγόταν ένας αγώνας NASCAR, και είπε στον υπεύθυνο ότι είχε πάει για να παραλάβει τον θρυλικό οδηγό αγώνων Tony Stewart.

Όταν οι αρχές άρχισαν να υποψιάζονται τι κάνει ο Gay εγκατέλειψε το λεωφορείο και… εξαφανίστηκε. 

Οι λεπτομέρειες της απόδρασής του ενέπνευσαν τον Tim O’Brien, ο οποίος το 2007 έγραψε το τραγούδι που έγινε μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ «The Ballad of Christopher Daniel Gay».

Το Φεβρουάριο της προηγούμενης χρονιάς ο Gay είχε συλληφθεί εκ νέου, εκείνη τη φορά στη Φλόριντα. Και πάλι όμως κατάφερε να αποδράσει, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στο Τεννεσί. 

Παρότι οι Αρχές απέκλεισαν τη γύρω περιοχή και έριξαν στη μάχη της αναζήτησης μέχρι και ελικόπτερα και ειδικά εκπαιδευμένα λαγωνικά, ο «μικρός Χουντίνι»… έκανε και πάλι τα μαγικά του.

Ήταν άφαντος! 

Τελικά συνελήφθη στις 16 Μαρτίου του 2008 στο Λέικλαντ της Φλόριντα.

2. Ελεύθερη πτώση… στα μετρητά

Στις 24 Νοεμβρίου του 1971 ένας άντρας με το όνομα Dan Cooper πήρε την πτήση Northwest Orient Flight 305 από το Πόρτλαντ με προορισμό το Σιάτλ, έχοντας μαζί του μόνο μία αποσκευή.

Ενώ το αεροσκάφος ήταν στον αέρα έδωσε σε μια αεροσυνοδό ένα σημείωμα.

Εκείνη τον αγνόησε και ο Cooper της ζήτησε ευγενικά να προσέξει τι έγραφε στο μήνυμά του. Τη δεύτερη φορά η αεροσυνοδός αντιλήφθηκε τη… σοβαρότητα της κατάστασης.

Το σημείωμα έλεγε ότι ο Cooper είχε μια βόμβα στην τσάντα του και πως θα την ενεργοποιούσε αν δεν του έδιναν 200.000 δολάρια σε μετρητά και μερικά αλεξίπτωτα κατά τη διαδικασία της προσγείωσης στο Σιάτλ.

Όταν ικανοποιήθηκαν τα αιτήματά του ο Cooper ανάγκασε τον πιλότο να αλλάξει πορεία και να κατευθυνθεί προς το Μεξικό. Του έδωσε μάλιστα και συγκεκριμένες οδηγίες: να μην ξεπεράσει σε ταχύτητα τους 150 κόμβους, σε ύψος τα 10.000 πόδια και τα φτερά του αεροσκάφους να είναι σε γωνία 15 μοιρών.

Όλα αυτά του επέτρεψαν να κάνει μια… δραματική έξοδο!

Με τα μετρητά στο χέρι και ένα αλεξίπτωτο στην πλάτη του ο Cooper επιχείρησε ελεύθερη πτώση κάπου επάνω από τα σύνορα της Ουάσινγκτον με το Όρεγκον.

Μέχρι σήμερα δεν έχει συλληφθεί. 

Οι Αρχές εκτιμούν ότι πέθανε κατά την πτώση, όμως υπάρχουν στοιχεία που αναιρούν αυτόν τον ισχυρισμό.

Το 1978 μια ομάδα πεζοπόρων βρήκε κοντά στην περιοχή όπου πήδηξε ο Cooper στο Όρεγκον, οδηγίες για το πώς μπορεί κάποιος να κατέβει από το κλιμακοστάσιο ενός Boeing 727.

Το 1981 ένας 8χρονος βρήκε 5.880 δολάρια, που αποδείχθηκε ότι ήταν από τα λύτρα που είχε πάρει ο Cooper.

Το 1997 το FBI «άνοιξε» εκ νέου μια υπόθεση, γύρω από το θάνατο του Duane Weber, ενός εμπόρου αντικών στη Φλόριντα, ο οποίος από το νεκροκρέβατό του αποκάλυψε ότι ήταν ο Dan Cooper. Απ’ ό,τι αποδείχτηκε ο Weber είχε βεβαρημένο ποινικό μητρώο: είχε εκτίσει έξι φορές ποινές φυλάκισης για κλοπή και πλαστογραφία και είχε λάβει στρατιωτική εκπαίδευση κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία συμπεριελάμβανε ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο.

3. Ελευθερία… «στο κουτί»

Στις 29 Μαρτίου του 1849 ο 33χρονος σκλάβος από τη Βιρτζίνια, γνωστός ως «Henry “Box” Brown», κέρδισε το παρατσούκλι του («Κουτί») χάρη στον τρόπο με τον οποίο απέκτησε την ελευθερία του.

Εκείνη την εποχή ο Brown ήταν καταρρακωμένος, καθώς η γυναίκα του επί 18 χρόνια και τα τρία τους παιδιά πουλήθηκαν σε έναν ιδιοκτήτη σκλάβων στη Βόρεια Καρολίνα.

Μη έχοντας να χάσει ο πολλά ο Brown έπεισε έναν λευκό καταστηματάρχη να τον κλείσει σε ένα κουτί διαστάσεων 0,9 x 0,6 x 0,6 εκατοστά και να το στείλει ταχυδρομικά σε κάποιον που τασσόταν υπέρ της κατάργησης της δουλείας στη Φιλαδέλφεια.

Το «ταξίδι» του διήρκεσε 27 ώρες και παρότι στο κουτί υπήρχε η αναγραφή «με αυτήν την πλευρά προς τα πάνω» οι μεταφορείς αγνόησαν παντελώς τις οδηγίες. 

Όταν τελικά έφτασε στον προορισμό του και οι παραλήπτες άνοιξαν το κουτί… ο Brown πετάχτηκε χαρούμενος μέσα από αυτό και φέρεται να είπε με περισσή ευγένεια: «Κύριοι, πώς είστε;».

4. Τα μαγικά του Geronimo

Αφού οι μεξικανοί στρατιώτες σκότωσαν τη μητέρα του, μία από τις συζύγους και τα τρία του παιδιά πίσω στο 1851, ο Geronimo αποφάσισε να πάρει εκδίκηση.

Ο 22χρονος Ινδιάνος πολεμιστής σύντομα έγινε θρύλος, χάρη στις ατρόμητες μεθόδους επίθεσης που χρησιμοποιούσε.

Εμφανιζόταν από το πουθενά, κραδαίνοντας ένα μαχαίρι και κατευθυνόταν προς τον εχθρό παρά τον καταιγισμό πυρών εναντίον του. 

Ο Geronimo κατάφερε να σκοτώσει εκατοντάδες στρατιώτες και έποικους στο βόρειο Μεξικό και στα νοτιοδυτικά των ΗΠΑ.

Μετά από πέντε χρόνια ανταρτοπόλεμου, 10.000 αμερικανικά και μεξικανικά στρατεύματα ρίχτηκαν στη μάχη εναντίον του.

Παρόλ’ αυτά κατάφερε και πάλι να τους αποφύγει με τις σχεδόν υπερφυσικές ικανότητές του να… εξαφανίζεται.

Οι Απάτσι πίστευαν ότι είχε υπερφυσικές δυνάμεις: δεν άφηνε ίχνη, διάβαζε το μυαλό και κινούσε αντικείμενα με τη δύναμη της σκέψης.

Σύμφωνα με ένα θρύλο όταν μια φορά ο Geronimo οδήγησε την ομάδα του σε μια σπηλιά στα όρη Robledo στο Νέο Μεξικό, ο αμερικανικός στρατός που τον ακολουθούσε στενά κατάφερε να τον εντοπίσει και να κλείσει τη μόνο έξοδο της σπηλιάς.

Μερικές ημέρες μετά ο Geronimo και οι ακόλουθοί του εμφανίστηκαν πολλά χιλιόμετρα μακριά από τη σπηλιά. 

Εκατοντάδες ιστορικοί, γεωλόγοι και αρχαιολόγοι «χτένισαν» την περιοχή στην προσπάθειά τους να καταλάβουν πώς ο Geronimo κατάφερε να ξεφύγει, ωστόσο μέχρι σήμερα το ερώτημα παραμένει αναπάντητο.

5. Η απόδραση του Winston Churchill από τη φυλακή 

Όταν το 1899 η Μ. Βρετανία πολεμούσε με τους Boers (Νοτιοαφρικανοί ολλανδικής καταγωγής) στη Νότια Αφρική, ένας από τους βρετανούς δημοσιογράφους που κάλυπτε τον πόλεμο ήταν ο 24χρονος τότε Winston Churchill. Όταν απολύθηκε από το στρατό, επειδή του άρεσε πολύ ο πόλεμος, αποφάσισε να γίνει ανταποκριτής.

Στις 15 Νοεμβρίου οι Boers τον έπιασαν αιχμάλωτο και τον έστειλαν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης αιχμαλώτων στην Πρετόρια.

Ο Churchill άρχισε να παρακολουθεί στενά τις κινήσεις των φρουρών και συνειδητοποίησε ότι υπήρχε ένα «κενό». Κανείς δεν πρόσεχε τον τοίχο ύψους 3 μέτρων που περικύκλωνε το κτίριο.

Έτσι, αποφάσισε ότι θα προσπαθούσε να διαφύγει από εκεί, αφού τακτοποιούσε τους… λογαριασμούς του στο στρατόπεδο. Καθότι ήταν «κύριος» πλήρωσε όσα χρωστούσε στον ιδιοκτήτη του καταστήματος απ’ όπου αγόραζε καπνό και έγραψε ένα ευχαριστήριο σημείωμα ζητώντας «συγγνώμη» από τον Υπουργό Πολέμου των Boer, με τον οποίο επίσης είχε γίνει φίλος.

Στη συνέχεια σκαρφάλωσε από τον τοίχο. Διέφυγε σε ένα διπλανό χωριό, όπου και παρέμεινε μέχρι που κατάφερε να ανέβει σε ένα διερχόμενο τρένο.

Για αρκετές ημέρες ακολουθούσε τις σιδηροδρομικές γραμμές, κοιμόταν σε χαντάκια και έκλεβε φαγητό απ’ όπου μπορούσε και ενημερωνόταν για το κυνήγι που είχε εξαπολυθεί εναντίον του από τις εφημερίδες που ήταν πεταμένες σε κάδους σκουπιδιών.

Έξι ημέρες μετά μπήκε σε ένα τρένο που είχε προορισμό την πορτογαλική αποικία στον κόλπο Delagoa και από εκεί πέρασε τα σύνορα της… ελευθερίας του.

Έγινε πολύ διάσημος στη χώρα του και κάπως έτσι ξεκίνησε η πολιτική του καριέρα