 |  |  |
Αν ως πίτσα αντιλαμβανόμαστε το ανοιχτό ζυμάρι που πάνω του βρίσκονται διαφόρων ειδών τροφές, τότε το πιθανότερο είναι πως συναντάμε για πρώτη φορά την πίτσα περίπου κοντά στον 5ο αιώνα στις τάξεις του στρατού των Περσών.
Οι στρατιώτες χρησιμοποιούσαν τις ασπίδες τους για να απλώνουν το ζυμάρι και να βάζουν πάνω του τυρί και διάφορα άλλα προκειμένου να φάνε σχετικά εύκολα και γρήγορα. Πολλοί όμως υποστηρίζουν πως μάλλον πρέπει να πάμε ακόμα πιο πίσω.
Συγκεκριμένα, μέσα από αρχαιολογικές ανασκαφές που έχουν γίνει στην πόλη της Πομπηίας υπάρχουν όχι μόνο στοιχεία πως οι κάτοικοί της έτρωγαν πίτσα αλλά μάλιστα πως υπήρχαν και συγκεκριμένα μαγαζιά με εξοπλισμό που αντιστοιχεί στην παρασκευή πίτσας! Ποιος ξέρει, ίσως στην αρχαία Πομπηία να έκαναν και… delivery με πίτσες!
Για πολλούς πάντως, ο «πατέρας» της πίτσας ήταν ο θρυλικός Μάρκος Γάβιος Απίκιος, Ρωμαίος γαστρονόμος που έζησε από τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. μέχρι τις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. και ο οποίος λέγεται πως αυτοκτόνησε όταν άρχισε να έχει οικονομικά προβλήματα επειδή δεν μπορούσε να προσαρμοστεί με το γεγονός ότι θα ήταν αναγκασμένος να κάνει εκπτώσεις στο πόσο πλουσιοπάροχα θα μπορούσε να φάει.
Τα φαγητά που περιέχονται στους οδηγούς μαγειρικής που έχει γράψει είναι θρυλικά, μάλιστα είναι ο αντικειμενικός εφευρέτης της ομελέτας! Και πολλές συνταγές του, με την σημερινή ορολογία θα ονομαζόντουσαν «πίτσα».
Μια άλλη εκδοχή αναφέρει πως στην αρχαιότητα, οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το ψωμί για να σκουπίζουν το στόμα τους όταν τρώνε, κάτι που ήταν οι μοναδικοί που είχαν το οικονομικό περιθώριο να κάνουν. Λέγεται μάλιστα πως σε πολλά τραπέζια το ψωμί έπαιζε τον ρόλο και του πιάτου και πάνω του σερβιρόντουσαν ολόκληρα γεύματα. Μια μορφή πίτσας λοιπόν, προέκυψε όταν κάποιοι ξεκίνησαν να τρώνε το ψωμί (αντί να σκουπίζονται με αυτό) και μάλιστα ταυτόχρονα με το οτιδήποτε είχε πάνω του.
H ανάδρομη στην ιστορία της πίτσας πάντως δεν μπορεί να μην έχει αναφορά και στην Νάπολη. Στις φτωχές και λαϊκές της συνοικίες, η πίτσα θεωρούταν ένα φαγητό που μόνο φτωχοί έτρωγαν εξαιτίας του σχετικά φτηνού και εύκολου τρόπου παρασκευής του. Μάλιστα, υπήρχαν συγκεκριμένα μαγαζιά στα οποία σύχναζαν οι πιο φτωχοί. Κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα όμως, ο βασιλιάς και η βασίλισσα της Ιταλίας κάλεσαν στο παλάτι τους κάποιους από τους πιο γνωστούς παρασκευαστές πίτσας για να τους φτιάξουν αυτό το φημισμένο φαγητό των φτωχών. Ο θρύλος λέει πως το βασιλικό ζεύγος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που τελικά, η πίτσα μετουσιώθηκε από φαγητό των φτωχών σε φαγητό της Ιταλίας.
Παγκοσμίου φήμης φαγητό όμως έγινε όταν το ανακάλυψαν οι Αμερικάνοι. Το 1905, ένας Ιταλός μετανάστης στις ΗΠΑ, ο Τζενάρο Λομπάρι, άνοιξε την πρώτη πιτσαρία στην ιστορία της χώρας. Ένα μικρό μαγαζάκι κάπου στην Νέα Υόρκη που έφτιαχνε ένα άσημο παραδοσιακό φαγητό της Ιταλίας. Δεν άργησε να αποκτήσει τεράστια φήμη στην Νέα Υόρκη και να βρει μιμητές στα πρόσωπα άλλων Ιταλών μεταναστών. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Η πίτσα μαργαρίτα πήρε το όνομά της από τη βασίλισσα του Savoy
To 1889 ο σεφ Raffaele Esposito έφτιαξε για τη βασίλισσα Μαργαρίτα μία πίτσα με ντομάτα, βασιλικό και τυρί ώστε να αντιπροσωπεύει τα χρώματα της σημαίας της Ιταλίας. Η πίτσα αυτή, η οποία πήρε τελικά το όνομα της βασίλισσας, έμελλε να γίνει και η πιο δημοφιλής παγκοσμίως.
Πολλά ρεκόρ Γκίνες την περιβάλλουν
Ο πιο γρήγορος καταναλωτής της ήταν ο Josh Anderson, ο οποίος κατάφερε να φάει 30cm πίτσα σε 1 λεπτό, ενώ ο ταχύτερος παρασκευαστής πίτσας θεωρείται ο Dennis Tran, ο οποίος μπορεί να πλάσει και να φτιάξει 3 οικογενειακές πίτσες σε 46.4 δευτερόλεπτα. Εντυπωσιακό τουλάχιστον.
Η ίδια η λέξη “μετράει” απίστευτα πολλά χρόνια ζωής
Καταγράφηκε για πρώτη φορά το 997 μ.Χ., στη Γκαέτα καθώς και σε περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Ιταλίας.
Η Domino’s αναγκάστηκε να αθετήσει την υπόσχεσή της για delivery σε λιγότερο από 30 λεπτά
Το 1984 έκαναν στους καταναλωτές αυτήν την υπόσχεση λέγοντας πως εάν η πίτσα τους καθυστερούσε, η εταιρεία θα τους αποζημίωνε. Το 1993 ύστερα από μηνύσεις για απρόσεκτη οδήγηση και ένα αυτοκινητιστικό, η διάσημη πιτσαρία πήρε πίσω την υπόσχεσή της.
Απίστευτη ποσότητα κομματιών καταναλώνεται κάθε δευτερόλεπτο
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα του 2017, 350 κομμάτια πίτσας καταναλώνονται κάθε δευτερόλεπτο. Και τα εντυπωσιακά νούμερα δεν σταματούν εδώ: Σε ετήσια βάση, ο καθένας μας καταναλώνει κατά μέσο όρο 46 κομμάτια.
Η μακροβιότερη πιτσερία του κόσμου βρίσκεται -πού αλλού- στην Ιταλία
Η Antica Pizzeria Port’Alba στη Νάπολη της Ιταλίας άνοιξε το 1830 και από τότε δεν έχει σταματήσει να σερβίρει λαχταριστές πίτσες ψημένες σε ξυλόφουρνο.
Η πιο ακριβή πίτσα κόστιζε 3700 δολάρια
Πωλήθηκε μέσω eBay (αντικειμενικά περίεργο μέρος να αγοράσει κανείς πίτσα) και περιείχε αστακό μαριναρισμένο σε κονιάκ, χαβιάρι με σαμπάνια, καπνιστό Σκωτσέζικο σολωμό, μενταγιόν ελαφιού και προσούτο.
Τα ιδανικά υλικά είναι διαφορετικά για κάθε χώρα
Οι Ιάπωνες λατρεύουν να προσθέτουν καλαμάρι, μαγιονέζα, πατάτα και μπέικον, ενώ οι Βραζιλιάνοι αρακά. Οι Ινδοί από την άλλη αγαπούν την πίτσα με κιμά από αρνίσιο κρέας, τζίντζερ, τουρσί και tofu.
Η μεγαλύτερη πίτσα του κόσμου ήταν 37, 4 μέτρα
Δημιουργήθηκε το 1990 στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής και είχε διαστάσεις όσο μια πισίνα Ολυμπιακών Αγώνων. Για τη δημιουργία της, χρησιμοποιήθηκαν 500 κιλά αλεύρι, 800 κιλά τυρί και 900 κιλά τοματοπολτός. Αυτό θα πει πίτσα για μεγάλες πείνες!
Η ΒΒQ είναι ιδιαίτερα αγαπητή παγκοσμίως
Αμέσως μετά την πίτσα μαργαρίτα, η ΒΒQ θεωρείται σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Υπηρεσίας Στατιστικής των ΗΠΑ, μια από τις πιο πετυχημένες γεύσεις από το 1994. Να πούμε ότι μάς κάνει εντύπωση, ψέμματα θα πούμε!
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
