Η ιστορία των πούρων Αβάνας

Για τους λάτρεις των πούρων το κάπνισμα, αλλά και η επιλογή τους, μοιάζει με ιεροτελεστία. Πρέπει να έχουν το σωστό χρώμα και να γυαλίζουν.

Η υφή των φύλλων πρέπει να είναι απαλή και όχι ξερή. Πριν το ανάψουν, το μυρίζουν. Το καλό πούρο είναι άκρως αρωματικό. Τα πούρα καπνίζονται αργά και όχι «στο πόδι», όπως τα υπόλοιπα τσιγάρα. Είναι για απόλαυση και χαλάρωση.

Τα πούρα Αβάνας θεωρούνται τα καλύτερα στον κόσμο. Για ένα μόνο πούρο μπορεί να χρειάζονται μέχρι και 100 φύλλα καπνού και το κόστος του μπορεί να ξεπεράσει τα 50 δολάρια. Η σύσταση του εδάφους, οι κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και το σωστό τύλιγμα τα κάνει ασυναγώνιστα. Οι εργάτριες στα εργοστάσια της Κούβας τυλίγουν με τα χέρια τους ένα ένα τα φύλλα του καπνού. Η γεύση των χειροποίητων πούρων δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή της μηχανής.

Ο Κολόμβος ανακαλύπτει τα «Κοχίμπα»

Σύμφωνα με την παράδοση, το 1492 ο Χριστόφορος Κολόμβος και η ομάδα με τους ισπανούς εξερευνητές που τον συνόδευαν, έφτασαν στην Κούβα.

Ένα από τα πράγματα που τους έκανε εντύπωση ήταν ότι οι ιθαγενείς της περιοχής κρατούσαν στο χέρι του πολλά τυλιγμένα φύλλα ενός φυτού και τα κάπνιζαν.

Το φυτό, όπως έγραφε ο Κολόμβος στο ημερολόγιό του, ονομαζόταν «κοχίμπα». Ανέφερε επίσης, ότι κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετών είδαν γυναίκες να κρατούν ένα καλάμι από το οποίο εισέπνεαν τον καπνό από τα αναμμένα «κοχίμπα», το οποίο ονόμαζαν «ταμπάκο». Οι ιθαγενείς της Κούβας πίστευαν ότι ο καπνός από τα φυτά είχε θεραπευτικές και μαγικές ιδιότητες.

Τα πρώτα εργοστάσια

Πιστεύεται ότι οι Ισπανοί υιοθέτησαν αυτή τη συνήθεια και σιγά σιγά τη διέδωσαν σε χώρες της Ευρώπης.

Οι πρώτες βιομηχανίες πούρου με τη σημερινή μορφή καταγράφονται στη Σεβίλλη στις αρχές του 18ου αιώνα. Τα κάπνιζαν κυρίως οι βασιλιάδες. Καπνό προμηθεύονταν από την Κούβα. Εργοστάσια πούρων άρχισαν να ανοίγουν και σε άλλες χώρες όπως στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία και στη Βρετανία.

Όμως, σύντομα οι Ισπανοί συνειδητοποίησαν ότι το υπερατλαντικό ταξίδι κατέστρεφε την ποιότητα του καπνού και ότι τα έτοιμα πούρα από την Κούβα διατηρούνταν καλύτερα κατά τη μεταφορά. Έτσι, άρχισε σιγά σιγά η μαζική παραγωγή πούρων στην Κούβα, τα οποία σύντομα απέκτησαν φανατικούς θαυμαστές. Κατά τη δεκαετία του 1950 μόνο στην Αμερική καταναλώνονταν 20 εκατομμύρια πούρα τον χρόνο.

«Κύριε Τσόρτσιλ, τα πούρα σας διεσώθησαν»

Ο Τσόρτσιλ είναι ίσως από τους πιο διάσημους καπνιστές πούρων. Υπολογίζεται ότι κάπνισε περισσότερα από 200.000 πούρα στη ζωή του.

Ο εθισμός του στα πούρα άρχισε το 1895, όταν πήρε μέρος στον πόλεμο της Κούβας. Τα αγαπημένα του ήταν τα Romeo y Julieta. Κάπνιζε από έξι έως δέκα πούρα την ημέρα.

Ωστόσο, απεχθανόταν το τσιγάρο. «Αυτό το πράγμα θα σε σκοτώσει», έλεγε σε όσους έβλεπε να καπνίζουν απλά τσιγάρα. Στο σπίτι του είχε ένα ολόκληρο δωμάτιο για να αποθηκεύει τα εκατοντάδες πούρα του. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου χρειάστηκε να μπει σε στρατιωτικό αεροπλάνο επειδή υπήρχε φόβος ότι θα δεχόταν γερμανικά πυρά.

Το αεροπλάνο πετούσε πολύ ψηλά και δεν υπήρχε θάλαμος συμπίεσης. Γι΄ αυτόν τον λόγο, έπρεπε να φορέσει μάσκα οξυγόνου. Ο Τσόρτσιλ ζήτησε στους αξιωματικούς της αεροπορίας να του φτιάξουν μια ειδική μάσκα με ανοίγματα που θα μπορούσε να καπνίζει τα πούρα του.

Κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του Λονδίνου στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Τσόρτσιλ δέχτηκε τα ξημερώματα ένα τηλεφώνημα από τον έμπορο Άλφρεντ Ντάνχιλ, από τον οποίο προμηθευόταν πούρα.

Του είπε ότι μια αποθήκη είχε ανατιναχτεί από μια γερμανική βόμβα. Ωστόσο, είχε προλάβει να μεταφέρει τα αγαπημένα πούρα του Τσόρτσιλ σε ασφαλές μέρος. «Κύριε, τα πούρα σας διεσώθησαν», του είπε, καθησυχάζοντάς τον.

Σύμφωνα με μια άλλη ιστορία, ο Τσόρτσιλ θα υποδεχόταν τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Ιμπν Σαούντ για ένα επίσημο γεύμα.

Ενημέρωσαν τον βρετανό πρωθυπουργό ότι ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας απαγορευόταν να παρευρίσκεται σε γεύματα που οι καλεσμένοι κάπνιζαν και έπιναν αλκοόλ. Όμως, ο Τσόρτσιλ δεν ήταν διατεθειμένος να αποχωριστεί τα αγαπημένα του πούρα και το ουίσκι του.

Έτσι, τους απάντησε: «Ο δικός μου κώδικας ζωής επιβάλλει ως απολύτως ιερή τελετή το κάπνισμα πούρων και επίσης την κατανάλωση αλκοόλ πριν, μετά και εν ανάγκη στη διάρκεια όλων των γευμάτων και στα διαστήματα μεταξύ τους».

Το εμπάργκο και το μυστικό του Κένεντι

Το 1960, σχεδόν δυο χρόνια μετά την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα από κουβανούς επαναστάτες υπό την καθοδήγηση του Φιντέλ Κάστρο, άρχισε να εφαρμόζεται το εμπορικό και οικονομικό εμπάργκο των ΗΠΑ κατά της Κούβας.

Οι εξαγωγές των ΗΠΑ προς την Κούβα απαγορεύτηκαν. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1962 το εμπάργκο εφαρμόστηκε και σχεδόν σε όλες τις εισαγωγές που γίνονταν στις ΗΠΑ από την Κούβα. Το νησί της Καραϊβικής ουσιαστικά αποκλείστηκε από κάθε συναλλαγή.

Έτσι, στην Αμερική τα πούρα Αβάνας μετατράπηκαν σε παράνομο προϊόν που δεν διέφερε από τα ναρκωτικά. Όμως, κάποιοι φανατικοί αμερικανοί καπνιστές δεν μπορούσαν να τα αποχωριστούν έτσι απλά. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Τζον Κένεντι.

Το 1961 λίγο πριν ο πρόεδρος Κένεντι υπογράψει το εμπάργκο, ζήτησε από τον Υπουργό Τύπου του Λευκού Οίκου, Πιέρ Σαλίνγκερ, να του φέρει από την Κούβα όσο το δυνατόν περισσότερα αποθέματα από τα αγαπημένα του πούρα Petit Upmanns.

«Το επόμενο πρωί γύρω στις 8 μπήκα μέσα στο γραφείο μου στο Λευκό Οίκο. Σχεδόν αμέσως δέχτηκα τηλεφώνημα από το γραφείο του Προέδρου. Ζητούσε να με δει άμεσα», είπε ο Σαλίνγκερ σε συνέντευξή του πολλά χρόνια αργότερα.

Ο Υπουργός του αποκάλυψε ότι είχε καταφέρει να του φέρει 1.200 πούρα Αβάνας. «Κύριε Πρόεδρε αυτά είναι όσα καταφέραμε να βρούμε», του είπε. Σύμφωνα με τον Σαλίνγκερ, σχεδόν αμέσως ο Κένεντι έβγαλε από το συρτάρι του ένα χαρτί και το υπέγραψε. Ήταν το συμφωνητικό για το εμπάργκο των κουβανέζικων προϊόντων στις ΗΠΑ. Από εκείνη τη στιγμή τα πούρα Αβάνας ήταν παράνομα. Ο Κένεντι είχε φροντίσει να μην ξεμείνει από Petit Upmanns, έστω για ένα διάστημα.

Δείτε τη μαρτυρία του Σαλίνγκερ:

Παρά το εμπάργκο, πούρα Αβάνας έμπαιναν στις ΗΠΑ λαθραία. Πολλοί έπαιρναν πούρα από άλλες χώρες που ήταν νόμιμη η πώλησή τους, αλλά και από τα duty free της Ευρώπης και προσπαθούσαν να τα περάσουν στην Αμερική, αντιγράφοντας τους τρόπους που εφήρμοζαν οι έμποροι ναρκωτικών.

Έβαζαν πούρα ακόμη και σε κουτιά εμπορευμάτων τα οποία εισάγονταν αδασμολόγητα και δεν περνούσαν από ελέγχους. Άλλοι τα έβαζαν σε κρυφές θήκες στις βαλίτσες τους ή τα έκρυβαν στο καπέλο τους.

Αν έπιαναν κάποιον να προσπαθεί να περάσει λαθραία πούρα Αβάνας, μπορούσε να του επιβληθεί μέχρι 55 χιλιάδες δολάρια πρόστιμο.

Το εμπάργκο στην εισαγωγή πούρων από την Κούβα ήρθη από τον Ομπάμα το 2016. Οι πολίτες είναι πλέον ελεύθεροι να καπνίζουν πούρα στις ΗΠΑ, αλλά παραμένει παράνομη η πώληση και η αγορά τους εντός της επικράτειας. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν μόνο να τα εισάγουν για προσωπική χρήση ή για δώρο.

Σήμερα στην Κούβα υπάρχουν περισσότερες από 25 μάρκες πούρων με διασημότερες τις: Cohiba, Montecristo, Partagas, Trinidad, Cuava, San Cristobal, Romeo y Julieta, H. Upmann και Punch.

Οι εργάτριες στα εργοστάσια πούρων στην Κούβα δεν παίρνουν περισσότερα από 10 δολάρια την ημέρα που είναι λιγότερα απ’ όσα κοστίζει στη μαύρη αγορά ένα μόνο από τα πούρα που κατασκευάζει με τα χέρια της. Εκτός από τα εργοστάσια, υπάρχουν και οικοτεχνίες.

Φτιάχνουν απομιμήσεις των Cohibas ή Montecristos και τα πωλούν περίπου ένα δολάριο το ένα στον δρόμο.

Μικροπωλητές παίρνουν τα ξεραμένα και ακατάλληλα πούρα που τα κρατικά καπνεργοστάσια πετούν στα σκουπίδια, τα ξαναϋγραίνουν στο μούσκιο και τα πωλούν ως εξαιρετικής ποιότητας σε εξευτελιστικές τιμές.