1923: Μια προφητική ανακάλυψη ξεκινά στο Παρίσι…

… και πως την υποδέχθηκαν στην Αθήνα

Ποιος δεν έχει πεταχτεί στον μεσημβρινό του υπνάκο –τουλάχιστον καλοκαιριάτικα- από μια γλυκιά φωνούλα, που ενθουσιωδώς σου αναγγέλλει ότι κέρδισες μια τρομερή προσφορά από την … ;

Έ, ήρθε η ώρα να μάθετε, από πού ξεκίνησε το κακό. Και όπως θα έλεγε κάποιος από “απέναντι”: «Για όλα φταίν΄οι Γάλλοι!»

«Παρίσιοι, 9 Νοεμβρίου, του ανταποκριτού μας.
Καθ΄ήν ώραν οι περισσότεροι τηλεφωνικοί συνδρομηταί των μεγάλων Ευρωπαϊκών πόλεων, από των Αθηνών μέχρι του Λονδίνου καταρώνται τον εφευρέτην του τηλεφώνου και βλασφημούν διά τας ατελείας του εκνευριστικού αυτού βασανιστηρίου των νεωτέρων χρόνων, άλλοι προσπαθούν να το εκμεταλλευθούν κατά δύναμιν, εν συνδυασμώ με τα συμφέροντά των.

Ιδού ο λόγος, διά τον οποίον θα έχωμεν ίσως εντός ολίγου ένα νέον είδος ρεκλάμας: την τηλεφωνικήν διαφήμισιν!
Ο υπεύθυνος διά τον νέον τηλεφωνικόν μπελάν είνε κάποιος νεαρός Παρισινός συγγραφεύς, ο κ. Pierre D…, ο οποίος πρώτος εσκέφθη να χρησιμοποιήση το μέσον αυτό, της εκ του μακρόθεν συνομιλίας, διά να διαφημίση τα έργα του.

Υπέγραψεν ως φαίνεται μετά διαφόρων Εταιρειών διαφημίσεων συμβόλαια, δυνάμει των οποίων αι Εταιρείαι αύται θα αναγγέλλουν τηλεφωνικώς εις χιλιάδας προσώπων, ότι εξεδόθη το νέον έργον του κ. Δ… Θα τονίζουν τας αρετάς του, το λεπτόν ύφος, και τας πρωτοτύπους ιδέας του συγγραφέως. Θα κάμνουν μίαν στερεότυπον κριτικήν του βιβλίου και, φυσικώ τω λόγω, θα καταλήγουν με την πρότασιν ταχείας και ασφαλούς αποστολής του υπό τους καλλιτέρους όρους.

***

Το πράγμα, όπως βλέπετε, είνε απλούστερον και του αυγού του Κολόμβου. Ήρκει να σκεφθή κανείς διά να το εύρη. Αλλά και ο υπομονητικώτερος συνδρομητής του τηλεφώνου, εάν αναλογισθή το ευρύ πεδίον δράσεως, που παρέχει η νέα ιδέα, θα αισθανθή ορθουμένας τας τρίχας του, προ του κινδύνου, ο οποίος μας απειλεί!

Διότι, φυσικά, η ιδέα του Παρισινού συγγραφέως δεν θα λείψη από του να διαδοθή ευρύτατα. Έμποροι και βιομήχανοι θα την υιοθετήσουν ασφαλώς ο είς μετά τον άλλον και τα πρακτορεία των τηλεφωνικών διαφημίσεων θα πολλαπλασιασθούν ως η άμμος της θαλάσσης.

Δεν είνε δύσκολον να φαντασθή κανείς τα θλιβερά μαρτύρια, που επιφυλάσσονται υπό τους όρους αυτούς εις τον ατυχή συνδρομητήν του τηλεφώνου.

Εις τας οκτώ το πρωί θα κτυπά το κουδούνι.

-Εμπρός! Σας ακούω! Τι θέλετε;
-Εδώ, κύριε, είνε τα γραφεία της διαφημιστικής εταιρείας “Τηλεβόας”. Έχομεν να σας προσφέρωμεν…
-Μα κύριέ μου, δεν χρειάζομαι τίποτε. Αφήσατέ με να ξυρισθώ.
-Ακριβώς, κύριε. Σας προσφέρωμεν το νέον σαπούνι διά ξύρισμα του οίκου τάδε.
-Δεν με ξεφορτώνεσθε, παρακαλώ.
Και ο συνδρομητής διακόπτει αποτόμως την συνομιλίαν.
Εννέα παρά τέταρτον. Νέον κουδούνισμα του τηλεφώνου:
-Εμπρός! Λέγετε!
-Εδώ εταιρεία “Φωτορεκλάμα”. Θέλετε μήπως να αγοράσετε…
-‘Όχι, κύριε, δεν θέλω τίποτε. Τρέχω εις το γραφείον μου.
-Ακριβώς, λοιπόν. Εάν πάρετε το νέον μοδέλο αυτοκινήτου της μάρκας “Πεζώ” θα φθάσετε τάχιστα. Σας το συνιστώμεν. Είνε…
-Είνε αργά, σας λέγω, κύριε! Αφήστε με ήσυχον!
Ο συνδρομητής πετά το ακουστικόν και φεύγει βλασφημών.
Μεσημβρία. Το τραπέζι είνε στρωμένον και το φαγητό αρκετά νόστιμον, ώστε να λησμονή κανείς τα πρωινά βάσανα. Αίφνης αντηχεί πάλιν παρατεταμένον το τρομερόν κουδούνι του τηλεφώνου.
-Εμπρός; Λέγετε! Ποίος εκεί;
-Εδώ Εταιρεία Διαφημ…
-Α; Μα επί τέλους κύριε, αφήστε με, σας παρακαλώ, να φάγω…
-Πως! Θα φάτε χωρίς να δοκιμάσετε το βερμούτ του οίκου τάδε; Είνε το καλλίτερον ορεκτικόν! Έχει…
-Δεν θέλω τίποτε.
-Πάρτε τότε σαρδέλλες του κουτιού μάρκας “Τραμ”…
-Σας λέγω, ότι δεν θέλω τίποτε.
-Έχομεν και πολύ ορεκτικές χυλοπήττες του οίκου «Δεί…
-Να της φάτε, μόνοι σας. Ξεφορτωθήτε με, για τον Θεό!…
Μικρά διακοπή. Το γεύμα δεν έχει ακόμη τελειώσει, όταν το τηλέφωνον ξανακτυπά.
-Εμπρός!
-Εδώ Εταιρεία «Τηλερεκλ…
-Μη προχωρήτε, κύριε! Είμαι έξω φρενών! Θα με κάμετε να τρελλαθώ.
-Να σας προσφέρωμεν τότε την “Βαλεριανίταν” την νέαν σπεσιαλιτέ του φαρμακείου Ρ… Είνε σπάνιον καταπραϋντικόν.
-Πηγαίνετε εις το διάβολον, λοιπόν…

***

Αυτή η μικρά διασκέδασις θα ημπορή να επαναλαμβάνεται πλειστάκις της ημέρας. Εάν σας αρέση, δεν έχετε παρά να κηρυχθήτε υπέρ της προόδου. Αλλά φοβούμαι, ότι από της απόψεως αυτής όλοι οι Αθηναίοι θα είνε οπισθοδρομικοί».
(«Εστία», 1923, «Β»)

Η ανάρτηση αυτή είναι μια προδημοσίευση από το νέο μου βιβλίο “Τα ευτράπελα της διαφήμισης στο πέρασμα των χρόνων”, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Για περισσότερα διαβάστε εδώ