Οι άνω των 60 ετών που ζουν χωριστά από τους συντρόφους τους έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής, σύμφωνα με μελέτη

Είναι γνωστό ως «ζώντας χωριστά, μαζί» (Living Apart, Together – LAT) – και τώρα, νέα μελέτη επιβεβαιώνει πως -τουλάχιστον οι άνω των 60 ετών- όταν είναι σε σχέση, αλλά δεν συγκατοικούν με τους συντρόφους τους, έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής.

Το να είσαι σε μια σοβαρή σχέση ενώ ζεις σε ξεχωριστά σπίτια ήταν εδώ και καιρό ένας τρόπος ζωής που σχετίζεται περισσότερο με νεότερους ανθρώπους. Αλλά οι ηλικίας 60 ετών και άνω που βγαίνουν ραντεβού σαν να είναι στα 20 τους, απολαμβάνουν καλύτερη ψυχική ευεξία, σύμφωνα με τη μεγαλύτερη έρευνα του είδους της.

Τα ζευγάρια που συναντιούνται στη ζωή τους σε αυτό το ηλικιακό φάσμα και αποφασίζουν να μην συγκατοικήσουν, απολαμβάνουν οφέλη ψυχικής υγείας σε σχέση με τον γάμο ή τη συμβίωση – αλλά χωρίς τις «τριβές», «έντονες καθημερινές αλληλεπιδράσεις» και δεσμεύσεις φροντίδας που συνοδεύουν αυτές τις σχέσεις, έδειξε η έρευνα.

Αποφεύγουν επίσης τις «νομικές υποχρεώσεις και τη θεσμική δέσμευση» που καθιστούν πιο δύσκολη την έξοδο από έναν δυστυχισμένο γάμο, σύμφωνα με τη μελέτη από τον καθηγητή Yang Hu στο Πανεπιστήμιο Lancaster και τον Dr Rory Coulter στο University College του Λονδίνου.

Αμφισβητώντας την αντίληψη ότι οι ηλικιωμένοι προτιμούν πιο «συμβατικές» διευθετήσεις που περιλαμβάνουν γάμο και συμβίωση, η έρευνα διαπίστωσε ότι όταν οι άνω των 60 ετών δημιουργούν μια νέα σχέση, η «ζωή χωριστά, μαζί» είναι η πιο δημοφιλής επιλογή και μάλιστα, δέκα φορές πιο πιθανή από τον γάμο.

Η ηθοποιός Έλενα Μπόναμ Κάρτερ και ο σκηνοθέτης Τιμ Μπάρτον έζησαν χωριστά – αλλά μαζί – κατά τη διάρκεια της 13χρονης σχέσης τους. Συναντήθηκαν για πρώτη φορά όταν ο Μπάρτον, 56 ετών τότε, σκηνοθέτησε την Κάρτερ, 48 ετών, στην ταινία «Πλανήτης των Πιθήκων» το 2001.

Η ηθοποιός Miriam Margolyes ζούσε χωριστά από τη σύντροφό της Heather Sutherland επί 56 χρόνια, αν και πέρυσι η σταρ του Blackadder και του Harry Potter δήλωσε ότι επρόκειτο να συγκατοικήσουν.

Η νέα έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα από τη Διαχρονική Μελέτη Νοικοκυριών του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία παρακολουθούσε τους άνω των 60 ετών, τις σχέσεις τους και την ψυχική τους υγεία μεταξύ 2011 και 2023 – την πρώτη φορά που το θέμα εξετάστηκε σε εθνική κλίμακα. Έπειτα από προηγούμενη έρευνα που εξέτασε τη ζωή χωριστά, μαζί σε ολόκληρο τον πληθυσμό και αποκάλυψε ότι ήταν ένα πιο «ανθεκτικό είδος σχέσης» μεταξύ των άνω των 60 ετών ιδιαίτερα, είπε ο Hu.

Ενώ η μελέτη διαπίστωσε ότι ο γάμος και η προστασία που παρέχει προσέφεραν οριακά μεγαλύτερα οφέλη για την ψυχική υγεία για τους άνω των 60 ετών, διαπίστωσαν ότι υπήρχε μικρότερος κίνδυνος για την ψυχική υγεία από τους χωρισμούς σε σχέση με τη λήξη ενός γάμου ή της συμβίωσης.

Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι τα οφέλη για την ψυχική υγεία για τον γάμο και τη συμβίωση είναι μεγαλύτερα για τους άνδρες από ό,τι για τις γυναίκες και ότι «οι ηλικιωμένες γυναίκες συνήθως αναλαμβάνουν μεγαλύτερο μερίδιο οικιακών εργασιών και φροντίδας» σε τέτοιες σχέσεις.

Αντίθετα, γυναίκες και άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας απολαμβάνουν παρόμοια οφέλη ψυχικής υγείας ζώντας χωριστά, μαζί, σύμφωνα με τη μελέτη, που σύντομα θα δημοσιευθεί στο Journal of Gerontology: Social Sciences.

«Το LAT είναι ένα είδος λεπτής ισορροπίας μεταξύ της οικείας ένωσης και της ατομικής αυτονομίας. Επιτρέπει στα άτομα να εξακολουθούν να τηρούν τις δεσμεύσεις τους στις υπάρχουσες οικογενειακές σχέσεις, ενώ τους αφήνει ένα χώρο να έχουν έναν οικείο σύντροφο σε ένα τελευταίο στάδιο της ζωής τους. Όσον αφορά τους αριθμούς, υπάρχουν πολύ περισσότεροι νέοι που ζουν χωριστά μαζί, αλλά το κάνουν αυτό κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες… για τους νεότερους ενήλικες που ζουν χωριστά μαζί, επτά στους 10 λένε ότι θέλουν να μετακομίσουν μαζί σε τρία χρόνια – σε αντίθεση με μόνο έναν στους τέσσερις ηλικιωμένους που το πιστεύει αυτό».

Προσθέτοντας ότι η έρευνα στοχεύει να εμβαθύνει τη γνώση μιας «σημαντικής πτυχής της οικείας ζωής των ηλικιωμένων», ο Hu είπε ότι έχει επίσης επιπτώσεις για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής όσον αφορά τη φροντίδα, την ψυχική υγεία και τις πολιτικές τύπου lockdown.