Φωτιά στη Ρόδο: Αγωνία για τα ελάφια – σύμβολο του νησιού – Ψάχνουν για φαγητό και νερό στις αυλές των σπιτιών

Ελάφι-πλατόνι – Σύμβολο της Ρόδου

Αξίζει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τον ιστότοπο Ecorodos.gr, το πλατόνι της Ρόδου, (Dama dama ) θεωρείται σύμβολο του νησιού εδώ και πάρα πολλά χρόνια, καθώς στολίζει τα δάση του και αποτελεί μέρος της παράδοσής του.

Δύο αγάλματα ελαφιών, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, τοποθετημένα πάνω σε κίονες, στολίζουν τις δύο πλευρές της εισόδου του παλιού λιμανιού της πόλης, στο Μανδράκι.

Αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα φυσικού πλούτου της Ρόδου και είναι το μεγαλύτερο θηλαστικό που ζει ελεύθερο στο νησί και ένα από τα λίγα είδη ελαφιών της Ευρώπης που διασώζονται μέχρι σήμερα.

Οπως αναφέρει ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου στην ιστοσελίδα του ecorodos.gr, το πλατόνι λέγεται ότι το έφεραν στο νησί οι Ιωαννίτες ιππότες ή ότι το εισήγαγαν οι Ιταλοί σαν θηρεύσιμο είδος.

Όμως η παρουσία του στο νησί μάλλον είναι ακόμα παλαιότερη, όπως μαρτυρούν οστεολογικά ευρήματα σε νεολιθικό οικισμό αλλά και αναπαραστάσεις σε αγγεία του 7ου π.χ αιώνα.

Η Ρόδος αναφέρεται σε αρχαία κείμενα και σαν “Ελαφούσα” που μαρτυρεί πως την εποχή εκείνη είχε πολλά ελάφια. Αρχαιολογικά ευρήματα ενδεικτικά της ύπαρξης ελαφιών στο Ανατολικό Αιγαίο μας φέρνουν πίσω ίσως και από την 6η π.Χ. χιλιετία.

Το πλατόνι είναι όμορφο με μεγάλα μάτια και με τις χαρακτηριστικές άσπρες βούλες στη ράχη. Τα αρσενικά τα στολίζουν πολύ όμορφα και συμμετρικά κέρατα. Ζουν ελεύθερα σε αμιγή δάση του νησιού όπως και σε τόπους με χαμηλή βλάστηση από σχίνα, κουμαριές, πουρνάρια πάντα όμως κοντά σε νερό.

Εκτός από τα ελεύθερα, υπάρχουν και ελάφια που ζουν σε περιφραγμένους χώρους στο νησί, όπως και μερικά έχουν μεταφερθεί και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας σε ζωολογικούς κήπους και πάρκα.

Οι κάτοικοι της Ρόδου αγαπούν και φροντίζουν για την επιβίωση των ελαφιών. Δεν είναι μόνο οι πυρκαγιές – όπως οι σημερινές αλλά και παλαιότερες – που απειλούν το είδος καθώς έχουν καταστρέψει μεγάλο μέρος των δασών του νησιού αλλά και η λαθροθηρία και η μόλυνση των πηγών του νερού από φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται στην γεωργική παραγωγή, αποτελούν τις σημαντικότερες αιτίες για την μείωση του πληθυσμού τους.