 |  |  |
Στο σημείο όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Ολούς, είναι ο δρόμος που οδηγεί από την Ελούντα προς τη χερσόνησο της Κολοκύθας, καθώς εκεί θα συναντήσετε τις ενετικές αλυκές οι οποίες λειτουργούσαν μέχρι το 1972
Η Κολοκύθα λειτουργεί σαν πελώριος κυματοθραύστης που εξημερώνει τα νερά του κόλπου της Ελούντας. Το σημείο όπου βρίσκεται το γεφυράκι ονομάζεται Πόρος και το 1897 ο γαλλικός στόλος με εντολή του ναυάρχου Ντεπορκουά άνοιξε μια μικρή διώρυγα για να περνούν μικρά σκάφη στο λιμάνι της Ελούντας χωρίς να χρειάζεται να παραπλέουν την χερσόνησο Κολοκύθα.
Δεκάδες δεξαμενές μέσα στη ρηχά θάλασσα χωρισμένες με τοίχους -που οι Ελουντιανοί ονόμαζαν τηγάνια- όπου εγκλωβίζονται το νερό από την λιμνοθάλασσα της Ελούντας από τον χειμώνα έως τον Απρίλιο. Στη συνέχεια, το νερό εξατμιζόταν όλο το καλοκαίρι και το Σεπτέμβριο ξεκινούσε η συγκομιδή του αλατιού, που αποθήκευαν σε μεγάλες αποθήκες, τις λεγόμενες «χιώνες». Πολυάριθμοι εργάτες αναλάμβαναν να κόψουν το κρυσταλλωμένο αλάτι και να φτιάξουν σωρούς.
Οι αλυκές κατασκευάστηκαν τον 15ο αιώνα από τους Ενετούς με σκοπό την παρασκευή αλατιού το οποίο έκαναν εξαγωγή στην Ευρώπη, αποφέροντας τους έτσι μεγάλο οικονομικό κέρδος. Το 1583 υπήρχαν στην Ελούντα 42 αλυκές, από τις οποίες οι 13 βρίσκονταν στη θέση της σημερινής πλατείας και μπαζώθηκαν οριστικά το 1972.
Το 1570, όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν την Κύπρο, οι Ενετοί εκμεταλλευτήκαν και άλλες αλυκές. Οι αλυκές της Ελούντας αναβαθμίστηκαν και κτίστηκαν μεγαλύτερες δεξαμενές για να καλύψουν τη χαμένη ποσότητα.
Το 1669 μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς, οι αλυκές κάλυψαν τις ανάγκες των Τούρκων. Στην συνέχεια έπειτα από την απελευθέρωση της Κρήτης, το αλάτι της Ελούντας υπαγόταν ελληνικό κρατικό μονοπώλιο και οι αλυκές λειτούργησαν έως το 1972.
Όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν την Κύπρο το 1570, οι αλυκές της Ελούντας αναβαθμίστηκαν και κτίστηκαν μεγαλύτερες δεξαμενές για να καλύψουν τη χαμένη ποσότητα. Μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς το 1669, οι αλυκές κάλυψαν τις ανάγκες των Τούρκων. Μετά την απελευθέρωση της Κρήτης, το αλάτι της Ελούντας υπαγόταν στο ελληνικό κρατικό μονοπώλιο.
Επίσης, στις Αλυκές Ελούντας επί Χούντας, απαγόρευσαν την δόμηση και οι Ελουντιανοί έκαναν απεργία στο μουσείο που υπήρχε στην Κολοκύθα
Κατά τη διάρκεια της Ιταλογερμανικής κατοχής, οι αλυκές της Ελούντας προμήθευαν αλάτι τα χωριά του Λασιθίου ανταλλάσσοντάς το με άλλα είδη διατροφής. Το αλάτι λόγω του υψηλού πληθωρισμού αποτέλεσε είδος μέτρησης και μονάδα συναλλαγής στο ανταλλακτικό εμπόριο. Το 1960 παρήγαγαν 1.200 τόνους αλάτι.
Πολλοί ήταν οι παράγοντες που ευνόησαν το εμπόριο και την επικοινωνία με άλλες περιοχές. Η θάλασσα έπαιξε σπουδαίο ρολό στην τοπική ανάπτυξη αλλά και στην επαφή με ανθρώπους άλλων περιοχών και πολιτισμών και στη διεύρυνση των οριζόντων τους. Το λιμάνι της Σπιναλόγκας κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα υπήρξε κέντρο εξαγωγικού εμπορίου των προϊόντων της περιοχής και τόπος επαφής ανθρώπων διαφορετικών πολιτισμών.
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
