Πίντζλαπ: Το νησί της αχρωματοψίας | +Video

Υπάρχει ένα μικρό νησάκι, στην άκρη του κόσμου, κάπου μεταξύ των εκατοντάδων νησιών στο αρχιπέλαγος της Μικρονησίας, όπου οι κάτοικοί τους βλέπουν τη ζωή διαφορετικά. Το 10% αυτών έχει αχρωματοψία.

Στην περίπτωση του Πίντζλαπ, η τελευταία φράση δεν έχει να κάνει με τη στάση ζωής, ούτε φυσικά με τα υπέροχα σμαραγδένια νερά που περιβάλουν το μικροσκοπικό νησί. Άλλωστε, πολλοί από τους ανθρώπους δεν έχουν δει ποτέ τα έντονα χρώματα των κοραλλιών και τα εκθαμβωτικά νερά της τροπικής θάλασσας που τους περιβάλλει.

Ήταν το 1997, όταν ένας νευρολόγος ή νευροανθρωπολόγος όπως αποκαλούσε τον εαυτό του, ο Όλιβερ Σακς κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για το μικρό νησί, από το οποίο το Πίντζαλπ απέκτησε το προσωνύμιο «το νησί της αχρωματοψία». Ο γιατρός είχε βρεθεί τα περασμένα χρόνια στη γωνιά αυτή του πλανήτη και μίλησε για την μοναδική ιδιαιτερότητα του.

Η αχρωματοψία είναι η πάθηση κατά την οποία ένας άνθρωπος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις αποχρώσεις και βλέπει τον κόσμο πολύ διαφορετικά από ότι ένας κοινός συνάνθρωπός του. Ο Σακς λοιπόν έμεινε στο νησί και εργάστηκε ως γιατρός εξετάζοντας τον ντόπιο πληθυσμό.

Ανακάλυψε πως ένας στους 10 κατοίκους του νησιού είχε αχρωματοψία. Η αδυναμία αντίληψης των χρωμάτων παρουσιάζεται συνήθως σε συχνότητα, μια στους 30.000 ανθρώπους, κάτι που κάνει το νησί της Μικρονησίας πραγματικά ιδιαίτερο στο συγκεκριμένο θέμα.

Η ιστορία πίσω από το ασυνήθιστα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων της Μικρονησίας και συγκεκριμένα του μικρού αυτού νησιού, θέλει ένα καταστορφικό τσουνάμι να χτυπά το Πίντζλαπ. Η ολέθρια φυσική καταστροφή του 18ου αιώνα, αφαίρεσε τη ζωή δεκάδων ανθρώπων στη νησάκι.

Ο τότε ηγέτης του νησιού, ένας βασιλιάς που έφερε το γονίδιο της αχρωματοψίας, απέκτησε δεκάδες παιδιά προκειμένου να επαναφέρει τη ζωή στην πατρίδα του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το γονίδιο της αχρωματοψίας να μεταφερθεί από γενιά σε γενιά, σε ασυνήθιστα μεγάλο ποσοστό.

Πριν από τέσσερα χρόνια μια Βελγίδα φωτογράφος, η Σάννε Ντι Ουάιλντ, σαγηνεύτηκε από την ιστορία του νησιού της αχρωματοψίας και αποφάσισε να το επισκεφτεί και να αποτυπώσει την ξεχωριστή ομορφιά της.

Η βραβευμένη φωτογράφος, ήθελε να δημιουργήσει μια συλλογή από φωτογραφίες, οι οποίες θα έδιναν με έναν τρόπο την εικόνα των πραγμάτων, όπως την αντιλαμβάνονται άνθρωποι με αχρωματοψία.

Η Ντι Ουάιλντ άφησε για λίγο την ψηφιακή της κάμερα και φωτογράφησε τα θέματά της στο νησί με μια αναλογική μηχανή και σε ασπρόμαυρο φιλμ. Μετά από χρόνια μπήκε και πάλι σε σκοτεινό θάλαμο για να εμφανίσει τις λήψεις της. «Όταν επέστρεψα από τα νησιά κάλεσα ανθρώπους με αχρωματοψία από τις Κάτω Χώρες να δώσουν κυριολεκτικά χρώμα στο ασπρόμαυρο, να ζωγραφίσουν πάνω στις φωτογραφίες μου» λέει η ίδια.

«Οι άνθρωποι ένιωσαν ελεύθεροι και την ίδια στιγμή άβολα γιατί δεν μπορούσαν να έχουν τον έλεγχο πάνω στα χρώματα, γιατί δεν τους έλεγα τι αποχρώσεις χρησιμοποιούσαν. Και αυτό κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ανασφάλεια και άβολα» περιγράφει.

Η φωτογράφος θέλησε να κάνει την έκθεση αυτή με στόχο να δείξει στον κόσμο πως η έλλειψη ενός χαρακτηριστικού δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζεται ως αδυναμία, αλλά ως δύναμη. «Σαν κάτι που προσθέτει στην δική σου πραγματικότητα που εσύ δημιουργείς.

Έχει να κάνει την αναγνώριση πως όλοι βλέπουμε τον κόσμο διαφορετικά» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Η Ντι Ουάιλντ στέλνει το μήνυμα πως «όλοι βλέπουμε τον κόσμο διαφορετικά»

Το νησί της αχρωματοψίας μέσα από τα μάτια όσων ζουν με αυτή

Στο βίντεο θα δείτε τις φωτογραφίες της Βελγίδας φωτογράφου από το νησί, όπως τις επεξεργάστηκαν οι άνθρωποι με αχρωματοψία. Οι εικόνες μοιάζουν παλ και ασυνήθιστες, αλλά είναι ταυτόχρονα απολαυστικές.

https://www.youtube.com/watch?v=dz7iX4XuF1Q

Τι είναι η αχρωματοψία;

Αχρωματοψία είναι η αδυναμία της αντίληψης των χρωμάτων. Δεν αποτελεί κάποια μορφή τύφλωσης αλλά όταν κάποιος έχει αχρωματοψία, έχει δυσκολία να ξεχωρίσει κάποια συγκεκριμένα χρώματα, όπως το κόκκινο και πράσινο ή το μπλε και κίτρινο.

Η αδυναμία αντίληψης του κόκκινου-πράσινου είναι η περισσότερο συχνή μορφή αχρωματοψίας.

Λιγότερο συχνή παρουσιάζεται αυτή της αδυναμίας αντίληψης του μπλε-κίτρινου χρώματος. Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, είναι σπάνιο ένα άτομο που πάσχει από αχρωματοψία να βλέπει μόνο σε αποχρώσεις του γκρι.