Νησί ανήκει έξι μήνες σε μια ευρωπαϊκή χώρα και έξι μήνες σε μια άλλη

Πρόκειται για το νησί Pheasant (Φασιανός), το οποίο βρίσκεται στον ποταμό Μπιντασόα κατά μήκος των συνόρων μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας, και είναι γαλλικό τον μισό χρόνο, ενώ για τους άλλους έξι μήνες ανήκει στην Ισπανία.

Από τα μέσα του 17ου αιώνα το νησί, το οποίο έχει μήκος μόλις 200 μέτρα και πλάτος 40 μέτρα, κυβερνάται από την Ισπανία από την 1η Φεβρουαρίου έως τις 31 Ιουλίου, οπότε και παραδίδεται στους Γάλλους, οι οποίοι το κυβερνούν από την 1η Αυγούστου μέχρι τις 31 Ιανουαρίου.

Πώς συνέβη αυτό το παράδοξο με την ιδιοκτησία του νησιού

Πώς προέκυψε αυτή η κατάσταση; Το 1659 το νησί -που θεωρήθηκε ουδέτερος χώρος- φιλοξένησε την υπογραφή της Συνθήκης των Πυρηναίων, μιας Συνθήκης ειρήνης μεταξύ του Λουδοβίκου VIV της Γαλλίας και του Φιλίππου IV της Ισπανίας, η οποία τερμάτισε τον γαλλοϊσπανικό πόλεμο που είχε ξεκινήσει το 1635.

Στο πλαίσιο της Συνθήκης, αποφασίστηκε πως οι δύο χώρες θα διοικούσαν το νησί εναλλάξ, καθιστώντας το «συγκυριαρχία» – ένα έδαφος δηλαδή στο οποίο πολλά κράτη μοιράζονται ισότιμη εξουσία.

Μια ωδή σε αυτό το γεγονός, ένας πέτρινος μονόλιθος ανεγέρθηκε στο νησί το 1861. Η πλευρά που «βλέπει» προς την Ισπανία είναι χαραγμένη στα ισπανικά, ενώ στην πλευρά που «βλέπει» στη Γαλλία είναι χαραγμένα γαλλικά, αποκαλύπτει ο ταξιδιωτικός ιστότοπος Fascinating Spain.

Η Συνθήκη των Πυρηναίων, όμως, δεν ήταν το μόνο σημαντικό γεγονός που έλαβε χώρα σε αυτή τη μικροσκοπική έκταση γης.

Το 1660 η Μαρία Τερέζα της Ισπανίας αποχαιρέτησε τον πατέρα της και την ισπανική αυλή στο συγκεκριμένο νησί, προτού περάσει στη Γαλλία για να γίνει σύζυγος του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου XIV. Το γεγονός αυτό έμεινε στην Ιστορία ως «Συνάντηση στο νησί των φασιανών».

Αργότερα, το 1721, ο βασιλιάς Λουδοβίκος XV συνάντησε στο νησί την υποψήφια σύζυγό του Μαριάνα Βικτωρία της Ισπανίας. Ωστόσο, δεν παντρεύτηκαν ποτέ, καθώς ο Λουδοβίκος τελικά παντρεύτηκε τη Μαρία Λεσζίνσκα, μέλος μιας εξέχουσας πολωνικής αριστοκρατικής οικογένειας.

Επιπλέον, σύμφωνα με το Γραφείο Τουρισμού της Ισπανίας, «το νησί έχει επίσης χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της Ιστορίας για ανταλλαγές ομήρων».

Φασιανούς δεν θα δεις στο νησί!

Όσο για το όνομά του, μόνο φασιανούς δεν συναντά κανείς εκεί. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Fascinating Spain, όταν ο συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ επισκέφθηκε το νησί το 1843, παραπονέθηκε ότι είδε «το πολύ μία αγελάδα και τρεις πάπιες αλλά κανέναν φασιανό».

Σήμερα, η πρόσβαση στο νησί είναι περιορισμένη – μπορεί να το επισκεφθεί το κοινό μόνο σε ειδικές ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς όπου τιμάται η ιστορική Συνθήκη που υπογράφηκε εκεί.

Η βασκική πόλη Ιρούν βρίσκεται στην ισπανική πλευρά του ποταμού. Οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν από εκεί το ιδιαίτερο αυτό νησί, καθώς επίσης και τα αρχαία ρωμαϊκά λουτρά της πόλης, αλλά και να δειπνήσουν σε μια σειρά από βασκικά εστιατόρια. Στη γαλλική πλευρά του ποταμού υπάρχει το Hendaye, με αμμώδεις παραλίες και έναν πύργο του 19ου αιώνα.

Τη συντήρηση του νησιού έχουν αναλάβει οι δύο αυτές πόλεις, με την πρόσβαση να γίνεται μέσω σκάφους προκειμένου να κόψουν τη χαμηλή του βλάστηση και να κλαδέψουν τα δέντρα του.