Βασίλης Στεφανάκος: Η ζωή του Ελληνα Godfather

Στην προσωπική του σελίδα στο Facebook η φράση του Φρίντριχ Νίτσε «Οι συνέπειες των πράξεων μας, μας αρπάζουν από τον λαιμό. Τους είναι αδιάφορο αν στο μεταξύ έχουμε γίνει καλύτεροι», αποδείχτηκε τελικά προφητική για τον Βασίλη Στεφανάκο χθες το απόγευμα στο Χαϊδάρι. Εκεί όπου ο «Νονός των νονών» γαζώθηκε από το Καλάσνικοφ του εκτελεστή του, μέσα στην θωρακισμένη ΒΜW του  όπου και γράφτηκε το τέλος της μυθιστορηματικής και ενίοτε βίαιης ζωής του.

Μιας ζωής που τα είχε όλα στον υπερθετικό βαθμό γι’ αυτόν τον Μανιάτη που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, που ένοιωθε άτρωτος και δεν φοβόταν.  Ίσως να πίστευε ότι κανείς δεν θα τολμούσε μια επίθεση εναντίον του, ότι κάποιοι θα τον είχαν ξεχάσει, αυτόν, το αφεντικό των αφεντικών της Ελληνικής μαφίας. Τελικά, αυτοί οι «κάποιοι» τον θυμήθηκαν…

Ο άνθρωπος με το βλέμμα που «σκότωνε»

Επίσημο βιογραφικό του Βασίλη Στεφανάκου δεν υπάρχει. Ο θρύλος του ως «σκληρός της νύχτας» γεννήθηκε όταν μπήκε δυναμικά στον χώρο διεκδικώντας αυτό που πίστευε ότι πρέπει να έχει. Έξυπνος, αποφασιστικός και προσεχτικός στις κινήσεις του, βρέθηκε να έχει στην κατοχή του εκθέσεις αυτοκινήτων, νυχτερινούς ναούς και λεφτά που αποκτήθηκαν όμως με άλλους τρόπους.

Κάτι όμως που δεν τον ένοιαζε, από την στιγμή που πέρασε στην αντίπερα όχθη και μπήκε στο μικροσκόπιο της αστυνομίας, πριν από τρεις και πλέον δεκαετίες.

Λάτρης του ωραίου φύλου, ο σκληρός της νύχτας εντρύφησε με πάθος σε ουκ ολίγες σχέσεις, άλλες σύντομες και άλλες πολύχρονες, σεβόμενος πάντα τις γυναίκες που είχε δίπλα του.

Αρραβωνιάστηκε μια φορά, παντρεύτηκε την Κατερίνα Θωμαϊδου ενώ ήταν φυλακισμένος στην Λάρισα το 2010-είχε αποκτήσει έναν γιο μαζί της-ενώ διατηρούσε πολύχρονη σχέση και με δημοσιογράφο, η οποία του χάρισε μια κόρη.

Για τους ανθρώπους που τον ήξεραν, ήταν ένας ντόμπρος άνδρας που δεν έπαιρνε τον λόγο του πίσω ενώ για τους φίλους του μπορούσε να κάνει τα πάντα αν του ζητούσαν βοήθεια.

Υπάρχει φυσικά και η άλλη όψη του νομίσματος αφού η ΕΛ.ΑΣ τον θεωρούσε ως έναν από τους μεγαλύτερους νονούς της νύχτας και αρχηγικό μέλος της μεγαλύτερης εγκληματικής οργάνωσης που έδρασε ποτέ στην χώρα μας.

Κατηγορήθηκε για επιθέσεις με βόμβες, για τοκογλυφία, για εκβιασμούς, για προστασία, για συμβόλαια θανάτου και για ηθική αυτουργία σε δολοφονίες και αποδράσεις.

Με βλέμμα που όταν ήθελε σκότωνε ο Στεφανάκος δεν φημιζόταν παλιότερα για την ψυχραιμία του, όταν ένοιωθε ότι κάποιος τον πρόσβαλε.

Η πένα, η Μάνη και ο πελάτης!

Το διαπίστωσε ένας άτυχος οδηγός, που είχε σταματήσει πίσω του σε ένα φανάρι, όταν αγνοώντας ποιος είναι μπροστά του άρχισε να κορνάρει όταν το φανάρι άναψε πράσινο.
Ο Στεφανάκος που έστελνε ένα μήνυμα στο κινητό του, δεν έδωσε σημασία, παρά μόνο όταν άκουσε τον οδηγό να τον προσφωνεί με την πιο γνωστή ελληνική βρισιά.

Παραδόξως όπως εξομολογήθηκε off the record λίγα χρόνια μετά σε δημοσιογράφο δεν οπλοφορούσε, οπότε βγήκε από το αυτοκίνητο με όπλο μια πένα.

Με αυτήν τραυμάτισε τον άτυχο οδηγό και έφυγε, μόνο που λίγο αργότερα μετάνιωσε για ότι είχε κάνει και αποφάσισε να είναι πιο ψύχραιμος.

«Έβαλα  την πένα, ματωμένη όπως ήταν σε μια πλαστική σακούλα» είπε στον δημοσιογράφο «και από τότε την έχω πάντα μαζί μου για να μου υπενθυμίζει ότι πρέπει να συγκρατώ τα νεύρα μου».

Όταν κατέβαινε στην Μάνη ένοιωθε άλλος άνθρωπος, πίνοντας τσίπουρα με τους φίλους του στην Αρεόπολη, εκεί όπου μια μέρα, ένας πελάτης παραπονέθηκε στον ιδιοκτήτη της ταβέρνας για την μουσική.

«Καλά ποιος θέλει να ακούμε συνέχεια αυτόν τον Μελά;» ρώτησε και όταν του είπαν ποιος και του έδειξαν τον Βασίλη Στεφανάκο, πλήρωσε τον λογαριασμό και έφυγε σε πέντε λεπτά.
Δήλωνε πάντα επιχειρηματίας, ακόμη και όταν τον συνέλαβαν το 2007, τότε που άρχισε η «διαμονή» του σε κατά τόπους σωφρονιστικά ιδρύματα.

Πέρασε από το Μαλανδρίνο, τα Τρίκαλα, την Λάρισα και τον Δομοκό πριν καταλήξει στον Κορυδαλλό με τον κολλητό του Παναγιώτη Βλαστό, τον άνθρωπο που δεν κοιμήθηκε χθες βράδυ στην φυλακή, από την στιγμή που έμαθε την δολοφονία του Στεφανάκου.

Οι δυο τους είχαν πολύ στενή φιλική σχέση, μέχρι την ημέρα που ο Μανιάτης αποφυλακίσθηκε, στις 12 Αυγούστου του 2016, μετά από εννιά χρόνια εγκλεισμού.

Επέστρεψε στο Χαϊδάρι, στις δουλειές του και σε μια άλλη ζωή, που είχε όμορφες στιγμές με τα παιδιά του, τα οποία λάτρευε και μια καθημερινότητα που είχε ξεχάσει.

Κάποιοι από αυτούς που τον ήξεραν επιμένουν ότι ο Στεφανάκος δεν ήταν μόνο ο σκληρός της νύχτας, που δεν σήκωνε αντιρρήσεις.

«Υπολογίζω τους πάντες αλλά δεν φοβάμαι»

Λένε ότι βοήθησε παιδιά που είχαν εθιστεί στα ναρκωτικά να απεξαρτηθούν και κάποιους άλλους οι οποίοι δέχονταν απειλές να νοιώσουν ότι δεν κινδυνεύουν.

Δήλωνε πάντα αριστερός, ψήφιζε πάντα ΚΚΕ Εσωτερικού και τα παράγωγά του αργότερα ενώ στην Φυλακή είχε στενές σχέσεις με τα μέλη των «Πυρήνων της Φωτιάς».

Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είχε δηλώσει ότι «υπολογίζω τους πάντες αλλά δεν φοβάμαι» κάτι που ίσχυε πραγματικά λένε άνθρωποι που τον έχουν γνωρίσει.

Στην προσωπική του σελίδα στο facebook είναι πάρα πολλά τα σχόλια που άρχισαν να ανεβαίνουν λίγες ώρες μετά την μαφιόζικη εκτέλεση του ανθρώπου που πίστευε ότι κανείς ίσως, όσο και αν το ήθελε, δεν θα τολμούσε να βγάλει συμβόλαιο θανάτου με το όνομά του.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά εμπεριέχει την φράση «Ορφάνεψαν τα παντελόνια απόψε…».

Μια φράση που πιθανόν να εκφράζει πολλούς από τους ανθρώπους που τον έζησαν και είχαν φιλικές σχέσεις μαζί του, αγνοώντας συνειδητά τα όσα είχε κάνει ο Στεφανάκος που κυνηγούσε χρόνια η ΕΛ.ΑΣ.

Αυτός που τελικά γαζώθηκε από μια ντουζίνα σφαίρες, σε μια σκηνή που θα μπορούσε να υπάρχει άνετα σε μια μαφιόζικη ταινία, με θέμα την άνοδο και την πτώση ενός Νονού από την Μάνη, που όπως πολλοί όμοιοι του δεν πρόλαβε να γεράσει.