Ποιος είναι ο αρχηγός του Επαναστατικού Αγώνα Νίκος Μαζιώτης

«Μετανιώνω μόνο γιατί έκανα αυτό το τεχνικό λάθος. Για τίποτα άλλο. Και να με καταδικάσετε, που θα με καταδικάσετε δηλαδή, δεν αλλάζει τίποτε. Άλλωστε η φυλακή είναι ένα σχολείο για κάθε κοινωνικό επαναστάτη, αφού δοκιμάζεται η ψυχική του αντοχή. Και αν αντέξει, μετά πιστεύει περισσότερο σε αυτά για τα οποία φυλακίστηκε».

Αυτά ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Νίκος Μαζιώτης, ο αρχηγός της τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» όταν εντοπίστηκε και συνελήφθη για πρώτη φορά από τους αστυνομικούς.

Ο γνωστός στις Αρχές για την αντιεξουσιαστική του δράση εδώ και καιρό αναζητούνταν από τους αστυνομικούς και είχε επικηρυχθεί με 2 εκατ. ευρώ. Όμως, σήμερα εντοπίστηκε στην Ερμού και συνελήφθη μετά από συμπλοκή. Ας δούμε όμως ποια είναι η δράση του…

Το χρονικό της δράσης του

Ο Νίκος Μαζιώτης το 1990 δηλώνει ολικός αρνητής στράτευσης. Αρνείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική και κάθε είδους εναλλακτική θητεία. Δικάζεται από το στρατοδικείο το 1991 και φυλακίζεται τέσσερις μήνες. Το 1992 συλλαμβάνεται ξανά. Πραγματοποιεί απεργία πείνας 51 ημερών και αποφυλακίζεται. Είχε ξεκινήσει για εκείνον ο κύκλος αντίδρασης στην εξουσία, όπως έχει πολλές φορές πει.

Η δράση του στις καταλήψεις

Δυο χρόνια αργότερα, το 1994 συλλαμβάνεται στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ ύστερα από έφοδο των αστυνομικών. Συμμετέχει στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1995 και βρίσκεται ανάμεσα στους 500 συλληφθέντες. Ο Νίκος Μαζιώτης υποστηρίζει τη συνειδητή συμμετοχή του και καταδικάζεται σε 12 μήνες φυλάκιση με αναστολή.

Στις 13 Ιανουαρίου 1998 συλλαμβάνεται από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, ύστερα από πολυήμερη παρακολούθηση.

Αποτύπωμά του έχει εντοπιστεί στον εκρηκτικό μηχανισμό που είχε τοποθετηθεί στο υπουργείο Ανάπτυξης στις 6 Δεκεμβρίου 1997 και δεν εξερράγη.

Στο σπίτι του, στο Καματερό, οι αστυνομικοί βρίσκουν 10 κιλά εκρηκτικής ύλης και τρία όπλα.

Ο Νίκος Μαζιώτης κατηγορείται για «απόπειρα έκρηξης», «προμήθεια, κατοχή και κατασκευή εκρηκτικών υλών και βομβών» και για «διακεκριμένη κατοχή όπλων και εκρηκτικών».

Την ευθύνη για την επίθεση είχε αναλάβει τότε η οργάνωση «Αναρχικοί Αντάρτες Πόλης».

Μετά την αρχική άρνηση της κατηγορίας, ο Νίκος Μαζιώτης με επιστολή του στην «Ελευθεροτυπία» έχοντας σχεδόν συμπληρώσει 18 μήνες προσωρινής κράτησης, «αναλαμβάνει πλήρως τις πολιτικές ευθύνες των πράξεών του, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων του Στρυμονικού κόλπου, ενάντια στην οικολογική καταστροφή που συντελείται από τις επενδύσεις της πολυεθνικής εταιρείας TVX GOLD».

«Είμαι κοινωνικός αντάρτης»

«Οι Αναρχικοί Αντάρτες Πόλης είμαι εγώ. Μόνος μου κατασκεύασα και τοποθέτησα τον αυτοσχέδιο μηχανισμό στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης. Ό,τι βρέθηκε στο σπίτι της οδού Σπάρτης 13 είναι αποκλειστικά δικό μου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ένοπλο αντάρτη, αλλά κοινωνικό αντάρτη. Αγωνίζομαι στο μέτρο των ατομικών μου δυνάμεων για την ανατροπή του Κράτους και του υπάρχοντος κοινωνικού καθεστώτος, χωρίς να απορρίπτω καμία μορφή δράσης ή να ιεραρχώ κάποια ως ανώτερη από κάποια άλλη», αναφέρει τότε ο Νίκος Μαζιώτης και απορρίπτει τον ισχυρισμό των Αρχών ότι «είχε πρόθεση να προκαλέσει κίνδυνο σε ανθρώπινες ζωές». Λέει μάλιστα σε δικαστές και ενόρκους ότι είχε σκοπό να προκαλέσει μικρές ζημιές στο υπουργείο και τίποτα παραπάνω.

Ο Νίκος Μαζιώτης καταδικάζεται πρωτόδικα σε 15ετή φυλάκιση. Η ποινή του μειώνεται στο εφετείο στα πεντέμισι χρόνια και έτσι αποφυλακίζεται μετά από τρεισήμισι χρόνια και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2001.

Οι καταγγελίες του για την Αντιτρομοκρατική

Τον Ιανουάριο του 2004 ο γνωστός αντιεξουσιαστής καταγγέλλει «την πρόκληση ατυχήματος, με ενδεχόμενη συνέπεια το θανάσιμο τραυματισμό του» από μοτοσικλέτα της Αντιτρομοκρατικής, χωρίς πινακίδες, που τον παρακολουθούσε.

«Το γεγονός ότι τραυματίστηκα ελαφρά πέφτοντας είναι θέμα τύχης και μόνο. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η αντιτρομοκρατική, η οποία με παρακολουθεί “διακριτικά”, κατά καιρούς περνάει εύκολα στο στάδιο της αδιάκριτης παρακολούθησης και από εκεί σε “παρακρατικές” μεθόδους. Η πρόκληση ατυχήματος με ενδεχόμενη συνέπεια το θανάσιμο τραυματισμό μου, δείχνει τη χωρίς όρια εκδικητικότητα των μηχανισμών ασφαλείας απέναντι σε αγωνιστές που οι φυλακές και οι διώξεις δεν μπορούν να νικήσουν. Η προσπάθειά τους να με τρομοκρατήσουν έχει ήδη αποτύχει», αναφέρει τότε σε επιστολή του.

Τον Ιούνιο του 2007 με νέα επιστολή του σε εφημερίδα μεταξύ άλλων κάνει λόγο για «αδιάκριτη παρακολούθηση» της Αντιτρομοκρατικής, μετά την επίθεση εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας, για «ιδιότυπη κατάσταση “φυλάκισης” και επιτήρησης», την οποία δεν σκοπεύει να αποδεχτεί, και για διαρροές προς τον Τύπο που σκοπό έχουν να τον καταστήσουν ύποπτο.

Τέσσερις μήνες μετά ο Νίκος Μαζιώτης καταγγέλλει τη βίαιη προσαγωγή του από το σπίτι του στα Άνω Λιόσια στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, χωρίς να του γνωστοποιήσουν το λόγο.

Αστυνομικός, όπως λέει, τον χτυπά ενώ φορά χειροπέδες «μόνο και μόνο γιατί είμαι αναρχικός».

Στη συνέχεια ο Μαζιώτης μεταφέρεται στη ΓΑΔΑ, όπου του δηλώνουν πως είναι ύποπτος για ληστεία στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο Ίλιον. Μετά από έξι ώρες τον αφήνουν ελεύθερο, έπειτα από την αρνητική διαδικασία αναγνώρισης μαρτύρων. «Σε μια περίοδο όπου για πολύ καιρό βρίσκομαι υπό παρακολούθηση από τη ΔΑΕΕΒ ως ύποπτος ένοπλης οργάνωσης και σε μια περίοδο όπου ανθεί το σενάριο του “αναρχοσυμμορίτη”-“συμμορία με τα μαύρα”, η προσαγωγή μου για ένοπλη ληστεία είναι μια ακόμα τακτική ενοχοποίησης», αναφέρει στην καταγγελία του.

Η αποφυλάκισή του

Ο αρχηγός του Επαναστατικού Αγώνα που συνελήφθη το 2010 παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα και λίγο αργότερα δικάστηκε για τη δράση της οργάνωσης στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού. Στους δικαστές δήλωσε ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή του στην οργάνωση. Μία εβδομάδα μάλιστα πριν από την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, κατά την έναρξη της δίκης, είχε δηλώσει «υπερήφανος για τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα και αμετανόητος για τη συμμετοχή του στην οργάνωση».

Ο Νίκος Μαζιώτης όμως αποφυλακίστηκε το 2011 όταν πέρασε το 18μηνο της ανώτατης προσωρινής κράτησης, η οποία συμπληρώθηκε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Το Συμβούλιο Εφετών τότε με βούλευμά του διέταξε, όπως ήταν υποχρεωμένο εκ του νόμου, την αποφυλάκισή του, επιβάλλοντας ωστόσο τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, της υποχρεωτικής παραμονής του εντός του νομού Αττικής, της εμφάνισής του έξι φορές το μήνα σε αστυνομικό τμήμα καθώς και της υποχρεωτικής διαμονής του στον τόπο που έχει δηλώσει ως κατοικία του. Μαζί του τότε είχε αποφυλακιστεί και η σύντροφός του, Πόλα Ρούπα.

Η εξαφάνιση του ζευγαριού από τις Αρχές

Τον Ιούλιο του 2012 όμως στην ΕΛ.ΑΣ. επικράτησε πανικός μετά την εξαφάνιση του περιβόητου ζευγαριού.

Ο Νίκος Μαζιώτης μαζί με τη σύζυγό του, Πόλα Ρούπα και το ανήλικο παιδί τους έφυγαν από το σπίτι τους στα Εξάρχεια με τους αστυνομικούς να μην έχουν αντιληφθεί τη φυγή τους.

Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, τόσο ο τρομοκράτης όσο και η σύντροφός του, κατηγορούμενη για τη δράση της στην οργάνωση, είχαν την υποχρέωση να εμφανίζονται στο Α.Τ. Εξαρχείων κάθε 15 και 1η του μήνα. Το ζευγάρι όμως ούτε στις 15 Ιουνίου αλλά ούτε και την 1η Ιουλίου δεν έδωσε το «παρών» στο αστυνομικό τμήμα με αποτέλεσμα να σημάνει συναγερμός όταν η φυγή τους ανακαλύφθηκε.

Αρχικά, στις 15 Ιουνίου, οι αστυνομικοί άφησαν να περάσει το περιθώριο των τριών ημερών που δίνει ο νόμος, ώσπου ενημερώθηκαν πως ο Μαζιώτης και η σύζυγός του είχαν εμφανιστεί στη δίκη για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα».

Το γεγονός αυτό καθησύχασε ως φαίνεται τους αστυνομικούς, οι οποίοι όμως δεν ενημέρωσαν την αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Την 1η Ιουλίου όμως το ζευγάρι δεν εμφανίστηκε ξανά στο τμήμα, με αποτέλεσμα να αναζητηθεί στην κατοικία του, στην περιοχή των Εξαρχείων.

Έτσι στις 3 Ιουλίου ενημερώθηκε η Αντιτρομοκρατική που από τότε μέχρι και τη σημερινή του σύλληψη αναζητούσε το Μαζιώτη.

Για την υπόθεση, με εντολή του υπουργού Δημοσίας Τάξης, Νίκου Δένδια, διατάχθηκε και με απόφαση του τότε αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. τέθηκε σε διαθεσιμότητα ο διοικητής του Τμήματος Ασφαλείας Εξαρχείων.

Από τότε οι αστυνομικοί τον αναζητούσαν ενώ το τελευταίο διάστημα υπήρχαν οι πληροφορίες, μετά και την εξαφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού, ότι δημιουργείται νέο αντάρτικο πόλης.

Η τελευταία επιβεβαιωμένη επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Η οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας ανέλαβε με προκήρυξή της την ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση στις 10 Απρίλιου εναντίον της Διεύθυνσης Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας στην οδό Αμερικής, όπου στεγάζεται και ο μόνιμος αντιπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα Ουές Μακ Γκρου.

«Αν και το χτύπημα στόχευε την Τράπεζα της Ελλάδας, ζημιές υπέστησαν και τα κεντρικά γραφεία της τράπεζας Πειραιώς τα οποία βρίσκονται ακριβώς απέναντι, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο επιτυχημένο το χτύπημα, αφού η τράπεζα Πειραιώς εξελίχτηκε με την εξαγορά της Αγροτικής σε μία από τις μεγαλύτερες συστημικές ελληνικές τράπεζες, επωφελήθηκε από την ληστρική μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζεται εναντίον του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια και είναι ένας από τους οικονομικούς παράγοντες που είναι συνυπεύθυνοι για τα δεινά του», αναφέρει η προκήρυξη.

Αναλύοντας την τακτική που ακολουθήθηκε η οργάνωση αναφέρει ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε με αυτοκίνητο-βόμβα που περιείχε 75 κιλά εκρηκτικής ύλης πετρελαιοαμμωνίτιδας (ΑΝFO).

Στην προκήρυξη που δημοσιεύθηκε σε ιστοσελίδα του αναρχικού χώρου αναφέρεται ότι «τέσσερα χρόνια ακριβώς μετά το κατασταλτικό χτύπημα εναντίον της οργάνωσης και ενώ το κράτος, όπως και πολλοί εχθροί του ένοπλου αγώνα πανηγύριζαν για την “επιτυχία της εξάρθρωσης” του Επαναστατικού Αγώνα, η ενέργεια αυτή έρχεται να τους διαψεύσει».

Μάλιστα, η οργάνωση «αφιερώνει» την επίθεση «στον αναρχικό σύντροφο Λάμπρο Φούντα, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα που σκοτώθηκε σε ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικούς στην Δάφνη στις 10 Μαρτίου 2010 κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης».

newsbeast