 |  |  |
Το σημαντικότερο ζήτημα με τους Δημάρχους που ενόψει των εκλογών κάνουν τον απολογισμό δράσης τους, έχει να κάνει με τη στάση τους στα εξής ερωτήματα: Στήριξαν ή δεν στήριξαν το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας που μετέτρεψε την αυτοδιοίκηση, σε τοπική διοίκηση; Κατάγγειλαν στον λαό τη συνεχιζόμενη μείωση της χρηματοδότησης από το κεντρικό κράτος αναπτύσσοντας κινηματικές διεκδικήσεις ή μετέφεραν το κόστος της χρηματοδότησης έργων και υπηρεσιών στο πολίτη; Εφάρμοσαν το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο με θρησκευτική ευλάβεια ή έκαναν ανυπακοή μπλοκάροντας στο βαθμό του εφικτού την εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών;
Τα ίδια βέβαια ερωτήματα δεν αφορούν μόνο τους Δημάρχους αλλά και όλους τους υποψήφιους Δημάρχους. Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για την ανεξαρτησία τους, όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης. Έχουν βίο και πολιτεία και έχουν υπηρετήσει από διάφορους κομματικούς και θεσμικούς χώρους, τις πολιτικές που οδήγησαν στην συντριβή του βιοτικού επιπέδου και των δικαιωμάτων του λαού μας.
Αυτά λοιπόν τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν ενόψει των επερχόμενων εκλογών από όλους, για να είναι εύστοχο και το κριτήριο της ψήφου μας. Πολλές φορές εγκαλούνται οι Δημοτικές αρχές ότι δεν έκαναν έργο. Καταρχήν όλοι οι Δήμοι έκαναν έργα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Και σίγουρα κάθε Δήμαρχος θα πει ότι «με άλλη χρηματοδότηση και άλλο θεσμικό πλαίσιο θα έκανα περισσότερα». Δίκιο έχουν. Ας ξαναδιαβάσουν όμως τα αρχικά μου ερωτήματα. Ας κάνουν ένα απολογισμό με βάση αυτά κι ας απαντήσουν. Είπαν στο κόσμο την αλήθεια; Στήριξαν ή δεν στήριξαν όλες τις θεσμικές αλλαγές Καποδίστρια-Καλλικράτη-Κλεισθένη, τους μνημονιακούς νόμους και δεσμεύσεις; Κινήθηκαν εντός πλαισίου και αποσιώπησαν τη κυβερνητική πολιτική ώστε να γίνουν αρεστοί μήπως κερδίσουν κανένα εργάκι παραπάνω; Αντιμετώπισαν το Δήμο ως επιχείρηση στα πλαίσια της λογικής κόστους-οφέλους; Έκαναν κολλεγιές με τους πλουτοκράτες; Λειτούργησαν με τους εργαζόμενούς τους, ως εργοδότες ή ως συνεργάτες; Αποκάλυψαν ότι οι χρηματοδοτήσεις στους Δήμους τους δεν έγιναν με βάση την κάλυψη των αναγκών που είχε ο τόπος τους, αλλά πως άλλοι όριζαν τι θα χρηματοδοτηθεί και τι όχι, με βάση ποιους τομείς ήθελε να χρηματοδοτήσει το κεφάλαιο για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του; Έφτιαξαν τους προϋπολογισμούς τους, όπως τους είπε το υπουργείο να τους φτιάξουν; Ζήταγαν από τον κόσμο να τους πληρώνει όσες υπηρεσίες είχαν ήδη πληρώσει διπλά με κεντρικούς φόρους και Δημοτικά τέλη; Παινεύονται ή δεν παινεύονται για τα αποθεματικά τους που στην ουσία είναι τα ποσά που έχει πληρώσει ο πολίτης και δεν τα πήρε ποτέ πίσω, ως έργα και υπηρεσίες; Κάτι σαν τα ματωμένα κρατικά πλεονάσματα δηλαδή…
Από τους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΝ, ως τα Δημοτικά τέλη που έρχονται με το ρεύμα και από τη ξαπλώστρα στη παραλία μέχρι το τελικό χώρο ανάπαυσης στο νεκροταφείο, ο Δημότης αποτελεί για αυτούς πάντα πελάτη. Ένας πελάτης που θα δώσει και στις γιορτές της αγάπης, και θα πληρώσει την ανακαίνιση στο σχολειό του παιδιού του για να καλύψει την έλλειψη κοινωνικού κράτους. Και το μεγάλο ευχαριστώ στο Δημότη… είναι να χάνει τους δημόσιους ελεύθερους χώρους, τις παραλίες που κολυμπούσε, τα πεζοδρόμια για τα οποία πλήρωσε, γιατί όλα αυτά έπρεπε σταδιακά να εκχωρούνται προς εκμετάλλευση μην τυχόν και χάσουν οι Δήμαρχοι την εκλογική πελατεία των ευγενών του τόπου…
Αντίθετα εμείς θέλουμε ένα Δήμο στο πλευρό της κοινωνίας. Τι εννοούμε:
- Θέλουμε εργατικές κατοικίες για τους εργαζόμενους της περιοχής μας. Επειδή καταργήθηκε ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας δεν σημαίνει ότι καταργήθηκαν και οι ανάγκες στέγασης. Αυτές αυξήθηκαν και οι Δήμοι πρέπει να έχουν λόγο στο πλευρό της εργατικής τάξης, να διερευνούν δυνατότητες σχετικών χρηματοδοτικών εργαλείων σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ. Και αν αυτά δεν υπάρχουν να τα διεκδικεί, με άλλους Δήμους που έχουν κοινή στόχευση.
- Θέλουμε φοιτητικές εστίες για τους φοιτητές μας, για τους αναπληρωτές καθηγητές που με τους μισθούς τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενοικίου και φυσικά για κάθε θύμα της κρίσης που μένει άστεγος. Την ίδια στιγμή υπάρχουν κλειστά μικρά ξενοδοχεία πόλης άδεια και ερημώνουν. Το κράτος λοιπόν θα μπορούσε να τα ενοικιάσει και να τα αποδώσει στους έχοντες ανάγκη, με ελάχιστο κόστος μετασκευών. Ο Δήμος πρέπει να πιέσει και σε αυτή τη κατεύθυνση.
- Το πρόβλημα της σχολικής στέγης στο Δήμο μας είναι τεράστιο και πρώτης προτεραιότητας. Όλοι οι Δήμοι συναίνεσαν να περάσει σε αυτούς το στεγαστικό των σχολείων, χωρίς όμως να εξασφαλίσουν και τα σχετικά κονδύλια. Οι Δημοτικές σχολικές επιτροπές Αβάθμιας και Ββάθμιας εκπαίδευσης διαχειρίζονται μειωμένους πόρους από ΚΑΠ κατά 60% τη τελευταία δεκαετία. Αποτέλεσμα είναι τα λεφτά να φτάνουν οριακά μόνο για αναλώσιμα και τα πετρέλαια των σχολείων. Όλα τα άλλα τρέχοντα έξοδα τα βάζουν οι γονείς. Η κοινή εργολαβία για προβλήματα στεγάνωσης άργησε να ολοκληρωθεί με αποτέλεσμα τα νέα προβλήματα να ξεπερνούν το ρυθμό αποκατάστασής των παλιών προβλημάτων. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η στελέχωση ενός συνεργείου, που θα μπορεί να αποκαθιστά άμεσα και με απευθείας δημοτική χρηματοδότηση, τα έργα μικρής κλίμακας και συντήρησης υποδομών πλαισιωμένο με υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, μηχανολόγους και τεχνίτες. Εξίσου επείγον είναι το ζήτημα νέας σχολικής στέγης. Η Ένωση Γονέων έχει καταγγείλει ότι σε αυτή τη πόλη έχει ξεχαστεί παντελώς η Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πάνω από 30 χρόνια έχει να δοθεί έστω και μία νέα αίθουσα. Οι ανάγκες καλύπτονται πια με προκάτ αίθουσες στους υπάρχοντες ελλιπείς χώρους. Στη περιοχή του Ξηροκάμπου, σε ένα συγκρότημα που θα στεγάζονταν 3 σχολεία, αυτή τη στιγμή στεγάζονται 7. Μια με τη δικαιολογία των μνημονίων, μια με την υποτιθέμενη διερεύνηση οικοπέδων χάσαμε μια δεκαετία. Όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η Ένωση Γονέων κατάφερε να πάρει μια ομόφωνη απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου για την ανέγερση και μεταφορά στη θέση Μεσοράχη του 2ου Λυκείου και του 3ου Γυμνασίου. Όμως ένα χρόνο μετά δεν προχώρησε τίποτα σε μελετητικό ή άλλο επίπεδο. Παράλληλα έχουμε και προβλήματα στα κτιριακά της Αβάθμιας εκπαίδευσης, αφού χρειάζεται να γίνουν νέα Δημοτικά σχολεία ή επεκτάσεις… στο Δημοτικό Σισίου, Καλού Χωριού, Ελούντας και στο πολύπαθο 5ο Δημοτικό του Αγίου που στεγάζεται σε κοντέινερ. Στη περιοχή του Σταυρού, δίπλα στο 5ο Δημοτικό υπάρχουν επαρκή οικόπεδα. Αν αγοραστούν μπορεί να χτιστεί εκεί το νέο 5ο Δημοτικό. Στα νέο αυτό κτίριο, θα μπορούσε να στεγαστεί και το ΕΕΕΚ το οποίο σήμερα είναι στριμωγμένο σε μια γωνιά του συγκροτήματος Ξηροκάμπου, σε απαράδεκτη κτιριακή υποδομή και χωρίς τους χώρους που είναι αναγκαίοι για τα εργαστήρια και τους κήπους για ένα σχολείο με παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες. Κρίσιμο ζήτημα είναι η χρηματοδότηση του νέου βρεφονηπιακού σταθμού αφού κάθε χρόνο μένουν εκτός 60-70 οικογένειες με βρέφη ή νήπια, όπως επίσης και η χρηματοδοτική ένταξη του Γυμνασίου-Λυκείου Νεάπολης για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου, (ουσιαστικά εκ βάθρων ανακατασκευή του) όπως και η μέριμνα για προσωρινή μεταστέγαση αυτών των μαθητών στο ΕΠΑΛ, στο οποίο πρέπει να προηγηθούν απαραίτητες παρεμβάσεις. Τέλος με αφορμή τη στέγαση και του 7ου νηπιαγωγείου σε οίκημα, να πούμε ότι οι σχολικοί χώροι πρέπει να πληρούν ειδικές προδιαγραφές και όχι να στεγάζονται σε προσωρινές λύσεις, όπου και όταν τις βρίσκουμε. Άρα το ζήτημα της νέας σχολικής στέγης αφορά και τα Νηπιαγωγεία. Η Ένωση Γονέων πρότεινε και ο Δήμος υπερψήφισε μια μελέτη σχεδιασμού σχολικού αποθέματος, σαν εργαλείο προγραμματισμού για τη συντήρηση και τη δόμηση νέας σχολικής στέγης με ορίζοντα δεκαετιών με βάση τις πληθυσμιακές μεταβολές. Φυσικά ούτε αυτή η απόφαση υλοποιήθηκε ποτέ.
- Ζητάμε ΚΔΑΠ (Κέντρα Δημιουργική Απασχόλησης Παιδιών) για τα παιδιά των 2.500 ξενοδοχοϋπαλλήλων που τους καλοκαιρινούς μήνες δεν ξέρουν τι να κάνουν με τα παιδιά μικρής ηλικίας. Επίσης δημιουργία χώρων παιδικών κατασκηνώσεων και προγράμματα ανταλλαγής νέων κατασκηνωτών με Δήμους που τρέχουν παρόμοια προγράμματα
- Ζητάμε δωρεάν προγράμματα του Δήμου για μαζικό αθλητισμό σε διάφορες ηλικιακές κατηγορίες και για ΑΜΕΑ,
- Ζητάμε συνεργασία με τις δομές υγείας για τη πρόληψη και χρηματοδότηση από το Δήμο δωρεάν προληπτικών εξετάσεων υγείας για όλα τα παιδιά των σχολείων
- χρηματοδότηση στα ΚΑΠΗ-ΚΗΦΗ (κέντρα ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων) για να μην βάζουν οι γέροντες λεφτά από τη τσέπη τους για διάφορες δραστηριότητες
- Χρηματοδότηση και συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ για προγράμματα πρόληψης και απεξάρτησης από διάφορες μορφές εξαρτήσεων,
- Ζητάμε τη περιφρούρηση και αναβάθμιση του δημόσιου χώρου. Την ενθάρρυνση της προσβασιμότητας στους δημόσιους χώρους στη νεολαία, στα ΑΜΕΑ, στις οικογένειες με βρέφη, στους πολίτες και επισκέπτες με κινητικά προβλήματα.
- Θεωρούμε κομβική τη κατανόηση ότι οι εργαζόμενοι στο Δήμο έχουν τη Δημοτική αρχή δίπλα τους και όχι απέναντί τους. Ζητάμε τη στελέχωση των υπηρεσιών και την εξοικονόμηση πόρων από ιδιωτικές μελέτες και εξωτερικές εργολαβίες. Παράδειγμα: η τεχνική μας υπηρεσία, παρά το περιορισμένο προσωπικό της έχει ένα βραβευμένο μελετητικό έργο. Αν δίναμε αυτά τα λεφτά σε ιδιώτες μελετητές θα έπρεπε ο Δήμος (δηλ. εμείς) να καταβάλει εκατομμύρια ευρώ στα μελετητικά γραφεία. Καταλαβαίνετε πόση εξοικονόμηση γίνεται όταν στην υπηρεσία μελετών ασχολούνται 2-3 άτομα με μισθούς 20-25 χιλιάδων ευρώ. Να γιατί τέτοιες υπηρεσίες θα πρέπει να στελεχωθούν επαρκώς. Αν αυτό γινόταν θα είχαμε έτοιμες και ώριμες τις μελέτες, για νέα σχολεία, για το παραλιακό μέτωπο κλπ, πολύ γρηγορότερα και με μικρό κόστος. Θεωρούμε επίσης απαράδεκτο, στις υπηρεσίες που χρηματοδοτούνται από ίδιους πόρους (δηλαδή τις πληρώνουμε εμείς και όχι ο κρατικός προϋπολογισμός), να υπάρχει απαγόρευση πρόσληψης μόνιμου ή εποχικού προσωπικού. Προσλήψεις που θα καλύπτουν τις πάγιες και αυξανόμενες ανάγκες ενός μεγάλου τουριστικού Δήμου. Μιλάμε για τις υπηρεσίες καθαριότητας, προσωπικού παραλιών, ΔΕΥΑΝ κλπ. Μονόδρομος πρέπει να είναι η μαχητική διεκδίκηση οριστικής λύσης για αυτό το απαράδεκτο καθεστώς, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί αυτές τις υπηρεσίες σε εργολάβους και τους εργαζόμενους εκεί σε μισθωτούς σκλάβους. Είμαστε αντίθετοι με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και διεκδικούμε μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στους ΟΤΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Τα μνημεία πολιτισμού έχουν αφεθεί στη τύχη τους επί χρόνια. Ξέρουμε ότι σε αυτά δεν έχει ο Δήμος τη πρώτη ευθύνη. Όμως λόγο της κρισιμότητας του θέματος ο Δήμος θα έπρεπε να είναι μπροστάρης τόσο για την εύρεση χρηματοδότησης για την αποπεράτωση του Μουσείου της πόλης, όσο και για την οριστική διευθέτηση του ιδιοκτησιακού ζητήματος στον αρχαιολογικό χώρο της Λατούς προς Καμάρα, που έχει ανασκαφεί και έχει παρατηθεί, μετατρεπόμενος σε σκουπιδότοπο και σε χώρο δυσφήμισης. Είμαστε μια πόλη που δεν σέβεται την ιστορία της, ούτε στον πιο κεντρικό της τομέα. Ο χώρος αυτός θα μπορούσε να γίνει ένας ακόμα πόλος έλξης αφού υπάρχουν οι τεχνικές δυνατότητες για να συντηρηθεί, να φωτιστεί και να γίνει επισκέψιμος. Παρόμοιες παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν σε όλες τις πόλεις και χωριά του Δήμου, σε χώρους αρχαιοτήτων ή μνημείων αρχιτεκτονικής ιδιαιτερότητας και ιστορικής σημασίας.
- Θα πρέπει να συζητήσουμε τους τρόπους και να αγωνιστούμε για την επανακοινωνικοποίηση και την άρτια λειτουργία των παραλιών του Αμμουδιού, της πλαζ του ΕΟΤ, και του Γαργαδώρου.
- Δεν εμπιστευόμαστε στις πολυεθνικές την ανάπτυξή μας. Βάζουμε φρένο στη πλήρη αλλοίωση του τοπίου (που είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα ως περιοχή) και το τσιμεντάρισμα κάθε σπιθαμής ιδιαίτερου φυσικού κάλους. Για αυτό το λόγο θα ζητήσουμε την άμεση αναθεώρηση του ΣΧΟΑΠ για να πετύχουμε τη πλήρη προστασία από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την εκμετάλλευση του από κερδοσκοπικά συμφέροντα που λυμαίνονται τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας. Τα μέρη προστασίας που θα εντοπίσουμε και μέσα από ένα δημόσιο διάλογο, θα τα διασφαλίσουμε με κάθε εργαλείο που μας δίνει η σημερινή νομοθεσία και θα τα περιφρουρήσουμε κινηματικά με τη βοήθεια του λαϊκού κινήματος. Αυτές τις περιοχές θα τις καταστήσουμε επισκέψιμες αλλά όχι εκμεταλλεύσιμες.
- Συμπληρωματικά θεωρούμε ότι ο Δήμος πρέπει να έχει το πρώτο και το τελευταίο λόγο για τη χωροταξία. Αρνούμαστε και θα προσπαθήσουμε να μπλοκάρουμε κάθε επένδυση μέσω των αντισυνταγματικών ΕΣΧΑΣΕ και της ιδιωτικής πολεοδόμησης είτε με ΠΕΡΠΟ είτε με ΕΣΧΑΣΕ, όπως αυτή στα Πλευρά. Επίσης θα ανοίξουμε μέτωπο με την αντισυνταγματική ιδιωτικοποίηση του αιγιαλού και της παραλίας. Η ελεύθερη πρόσβαση για ντόπιους και επισκέπτες πρέπει να είναι εξασφαλισμένη σε όλο το παραλιακό μέτωπο. Όσα έργα επί του αιγιαλού και της παραλίας κρίνονται κοινωνικά απαραίτητα θα σχεδιάζονται, θα εκτελούνται, και θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από το Δήμο και η χρήση τους θα παραμένει αυστηρά δημόσια.
- Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπίζονται και τα ζητήματα των ενεργειακών επενδύσεων από ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας). Δεν μπορεί να επιτραπεί στις εταιρείες να διεκδικούν χωροθέτηση και αδειοδότηση από τη Ρ.Α.Ε. (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας), χωρίς να έχουν λόγο οι τοπικές κοινωνίες και οι Δήμοι. Αν δεχτούμε αυτή τη λογική, τότε θα βρεθούμε σε καταστάσεις σαν αυτές που ζήσαμε στο Κρούστα. Δηλαδή τα επενδυτικά συμφέροντα να ζητούν τη καταστροφή ενός αρχέγονου και σπάνιου δασικού πλούτου… χρησιμοποιώντας οικολογικό προσωπείο. Και φυσικά αν εξασφαλιστεί η συναίνεση, οι Δήμοι θα πρέπει να διεκδικούν από τις εταιρείες, φτηνότερη ενέργεια για τους Δημότες τους ώστε να ελαφρυνθούν τα τοπικά λαϊκά νοικοκυριά. Παρεπιμπτόντως το Ελληνικό κράτος κάνει σήμερα ακριβώς το αντίθετο. Εξασφαλίζει επιδοτήσεις για τις πολυεθνικές, που τις πληρώνουμε όλοι εμείς (τέλος Α.Π.Ε) στους λογαριασμούς ρεύματος. Συμπληρωματικά οι Δήμοι πρέπει να διεκδικήσουν προγράμματα δημοσίων επενδύσεων στον τομέα των Α.Π.Ε. και στο επόμενο διάστημα θα κάνουμε σχετικές επαφές με τον ΔΕΔΔΗΕ. Ένα πεδίο εφαρμογής Δημόσιων επενδύσεων θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη τοποθέτηση φωτοβολταικών σε όλα τα Δημοτικά κτίρια και φυσικά στα σχολεία, από τα οποία ο Δήμος θα μείωνε το κόστος χρήσης τους, θα έδινε το παράδειγμα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και θα διαπαιδαγωγούσε τα παιδιά των σχολείων στις καινοτόμες εφαρμογές με περιβαλλοντικό πρόσημο.
- Ζητάμε άμεσα αντισεισμικό έλεγχο σε όλα τα δημοτικά κτίρια με προτεραιότητα στα σχολεία
- Ζητάμε αντιπλημμυρικά-αντιπυρικά έργα για να προετοιμαστούμε και για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής
- Ζητάμε μείωση Δημοτικών τελών στα φτωχά λαικά στρώματα στο πρότυπο του Δήμου Πατρέων. Δωρεάν τροφεία στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Δωρεάν ή με ελάχιστη χρέωση χώροι και θέσεις πάρκινγκ. Δωρεάν ημερήσιες κατασκηνώσεις για τα παιδιά των ξενοδοχοϋπαλλήλων και λοιπών υπαλλήλων.
- Η ΔΕΥΑΝ είναι πρωταθλήτρια στην απορρόφηση χρηματοδοτήσεων για έργα ύδρευσης αποχέτευσης. Είναι γνωστή η θέση μας για τους οργανισμούς ύδρευσης, να μην λειτουργούν ως ξεχωριστές επιχειρήσεις γιατί αρνούμαστε την επιχειρηματική δραστηριότητα που επιβάλλει λογικές κόστους οφέλους, για κρίσιμα δημόσια αγαθά όπως το νερό. Προσανατολιζόμαστε σε άξονες όπως 1) Εύρεση-διαχείριση νέων υδατικών πόρων 2) Με τη βοήθεια της τηλεμετρίας να εντοπίσουμε το ποσοστό νερού που χάνεται από το ελαττωματικό και απαρχαιωμένο δίκτυο και αντικατάσταση του ώστε οι διαρροές να περιοριστούν κάτω από το μισό της σημερινής πραγματικότητας 3) Να υπάρχει διαφορετική χρέωση σε όσους καταναλώνουν το νερό για τις καθημερινές τους ανάγκες και όσους χρησιμοποιούν το νερό για επιχειρηματικό κέρδος (πισίνες-γκαζόν κλπ) προκειμένου να ωθήσουμε και τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στην ανακύκλωση υδάτων βιολογικών, σε μονάδες αφαλάτωσης ή στη χρήση θαλασσινού νερού για πισίνες κλπ 4) Με πρόσχημα την εξοικονόμηση και την εκλογίκευση της κατανάλωσης νερού κάποιοι Δήμοι βρίσκουν την δικαιολογία να αυξήσουν τα τιμολόγια. Κατά τη γνώμη μας πρέπει να ακολουθηθεί η αντίστροφη λογική. Δηλαδή όποιο σπίτι ή επιχείρηση μειώνει την κατανάλωση σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, να έχει αντίστοιχη έκπτωση στο νέο λογαριασμό. 5) Λειτουργία της τριτοβάθμιας επεξεργασίας λυμάτων και εγκατάσταση δικτύων ποτίσματος στους όμορους κάμπους της περιοχής 6)Κεντρική εγκατάσταση παραγωγής κομπόστ και διανομή του στους αγρότες ή στα δημοτικά παρτέρια.
- Δημιουργία βοτανικού κήπου που θα μπορεί να εφοδιάζει τα δημοτικά παρτέρια και να δώσει τη δυνατότητα για ευρύτατες δεντροφυτεύσεις σε πόλεις και χωριά με κριτήριο τη λειτουργικότητα, τη προσαρμογή στο τοπικό περιβάλλον και τη ξηροθερμία. Μην ξεχνάμε ότι και ένα μόνο δένδρο μπορεί να αλλάξει το μικροκλίμα μιας γειτονιάς.
- Βελτίωση και επέκταση της ανακύκλωσης υλικών. Επιβολή στα μεγάλα ξενοδοχεία ψυχρών θαλάμων συντήρησης των οργανικών υπολειμμάτων. Προπαγάνδιση στα σχολεία για την σωστή ανακύκλωση. Νέοι κάδοι και κώδωνες διαχωρισμού υλικών με μελέτη δυνατότητας υπογειοποίησής τους. Οι δύο τελευταίες δράσεις πρέπει να αιτηθούμε να χρηματοδοτηθούν από την Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, για να μην πληρώσει πάλι ο Δημότης για τη κερδοφορία αυτής της εταιρείας.
- Αγώνας για να επιστρέψουν στο Δήμο Αγίου Νικολάου όλα τα ακίνητα που πέρασαν στο ΤΑΙΠΕΔ
- Θέλουμε Δήμο δίπλα στους επαγγελματικούς συλλόγους που να αφουγκράζεται τη φωνή τους και να βοηθά στην υλοποίηση των σχεδιασμών προβολής, προσβασιμότητας, εκδηλώσεων κλπ. Θέλουμε επίσης ένα Δήμο που να βοηθά στο βαθμό των δυνατοτήτων του τη συνεταιριστική παραγωγική δραστηριότητα και την προβολή-τυποποίηση προϊόντων της τοπικής παραγωγής.
- Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά τόσο για την ολοκλήρωση του Τ10 κλειστού γυμναστηρίου που έχει εξελιχθεί σε σκάνδαλο, για τον περιφερειακό Ελούντας, για την φροντίδα των αδέσποτων ζώων στη πόλη μας, για απαραίτητες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και δακτύλιο στο κέντρο, για το πολιτιστικό πρόγραμμα και την ανάγκη δημιουργίας ενός Διεθνούς εμβέλειας Φεστιβάλ για την παραδοσιακή και εθνικ κουλτούρα της Μεσογείου κλπ. Όμως δεν θέλω να χάσουμε την ουσία.
Φίλοι και συναγωνιστές, σήμερα είναι μόνο η αρχή για ένα διάλογο που πρέπει να αρχίσει. Ένας διάλογος που θα συνδέει τα δημοτικά ζητήματα, με τα μεγάλα ζητήματα πολιτικής. Που δεν θα μένει στις λεπτομέρειες και στα επιμέρους, αλλά θα καταδεικνύει τη πολιτική χροιά όλων των ζητημάτων. Οι ευθύνες των Δημάρχων δεν οφείλονται (πάντα) σε προσωπική ανεπάρκεια. Αν ήταν έτσι κάποιοι Δήμοι θα πήγαιναν καλά και κάποιοι Δήμοι όχι. Δεν μπορεί να είναι όλοι ανίκανοι. Ζούμε όμως μια γενικευμένη παρακμή σε κάθε πόλη της χώρας. Ζούμε τη πανελλαδική μετατροπή της αυτοδιοίκησης, σε τοπική διοίκηση. Αυτό οφείλεται στην ιδεολογική υποταγή της τεράστιας πλειοψηφίας των δημοτικών αρχόντων στην υπάρχουσα πολιτική. Η ανεπάρκεια τους λοιπόν είναι πολιτική, όχι ατομική. Σχεδόν όλοι χορεύουν στους ρυθμούς που τους παίζουν. Συναινούν να γίνονται γρανάζι εφαρμογής της κεντρικής πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου.
Θέλω σαν κατακλείδα να πω το εξής για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις. Δεν μπορούν να υπάρχουν νησίδες φιλολαϊκών παραδείσων σε Δήμους που οι αγωνιστές αναλαμβάνουν τα ηνία. Σίγουρα μπορούν να γίνονται βήματα για την ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας, σίγουρα μπορεί να γίνονται κάποιες ανυπακοές στις κεντρικές ντιρεκτίβες, μπορεί να ενημερώνονται σωστά οι πολίτες για τους πραγματικούς ενόχους των προβλημάτων τους, να ξεσηκώνονται κινήματα και να μπαίνουν προτεραιότητες στην εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών και όχι στα έργα βιτρίνας. Αλλά η συνολική εικόνα δεν μπορεί να αλλάξει δραματικά όσο δεν μπαίνει το ζήτημα για το ποιος έχει τη πραγματική εξουσία στη πατρίδα μας. Για αυτό, μην ξεχνάτε. Έχουμε πολλαπλές κάλπες φέτος. Κι αν θες να τους ταρακουνήσεις… ταρακούνησέ τους σε όλες τις κάλπες.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ
υποψ. Δημοτικός Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση Αγίου Νικολάου
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
