Ο Άγιος που τιμούμε και εορτάζουμε σήμερα, 12 Δεκεμβρίου, ο Άγιος Σπυρίδων, γεννήθηκε στο τέλος του 3ου μ.Χ. αιώνα, στο χωριό Ασσιά της επαρχίας Αμμοχώστου της Κύπρου. Από μικρός μέχρι τα βαθιά του γεράματα, εξασκούσε το επάγγελμα του βοσκού. Παντρεύτηκε και απέκτησε μία κόρη.
Γνώριζε και πίστευε την αλήθεια των λόγων Του Χριστού ότι «στον καινούργιο κόσμο της βασιλείας Του Θεού δε θα μπει όποιος λέει Κύριε, Κύριε αλλά όποιος κάνει το θέλημα Του Θεού». Έτσι, ως αληθινός μαθητής Του Χριστού, βοηθούσε ο Σπυρίδων όσους είχαν ανάγκη, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση και χωρίς να περιμένει οποιαδήποτε ανταπόδοση. Η βοήθεια που προσέφερε, ήταν ανάλογη με την ανάγκη αυτού που την χρειαζόταν. Σ’ άλλον πρόσφερε συμβουλή, σ’ άλλον συμπόνια, σ’ άλλον χρήματα, σ’ άλλον φιλοξενία.
Γι’ αυτό όλοι τον σέβονταν και τον αγαπούσαν. Προέκταση αυτής της εκτίμησης, ήταν η ανάδειξή του σε πρώτο επίσκοπο Τριμμυθούντος, της σημερινής δηλαδή κατεχόμενης Τρεμετουσιάς.
Ο Σπυρίδων, με το παράδειγμα της δικής του ζωής, είχε μεγάλη επίδραση πάνω στο λαό. Ήξερε καλά ότι η καλύτερη διδασκαλία είναι η πράξη. Η αγάπη και η μεγαλοψυχία που ‘δειχνε στους ανθρώπους, φαίνεται κι από το εξής περιστατικό, που η παράδοση αναφέρει:
Ένα βράδυ μπήκαν κλέφτες στο μαντρί του Αγίου για να κλέψουν πρόβατα. Πρίν προλάβουν να κλέψουν, τα χέρια τους δέθηκαν ξαφνικά! Το πρωί ο Άγιος τους βρήκε δεμένους. Αφού τους έλυσε, τους συμβούλευσε ότι πρέπει δίκαια να βγάζουν το ψωμί τους και να μην καταδέχονται να κάνουν άδικες πράξεις. Έπειτα τους ευλόγησε και τους άφησε να φύγουν, όχι όμως με άδεια χέρια. Έδωσε στον καθέναν απ’ αυτούς ένα αρνί!
Η χάρη Του Θεού και η εύνοιά Του προς τον Άγιο Σπυρίδωνα, αποκαλύφθηκε στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, μπροστά στους υπολοίπους 317 πατέρες, τότε που η Εκκλησία κλυδωνιζόταν από την αρειανική αίρεση. Ο Άγιος, αφού είπε σ’ αυτή τη Σύνοδο λίγα και απλά, μιας και δεν είχε ακαδημαϊκή μόρφωση, αλλά ακριβή λόγια περί της Αγίας Τριάδος, πήρε ένα κεραμίδι στο αριστερό του χέρι, με το δεξί έκανε το σημείο του Σταυρού και ύστερα, για ν’ αποδείξει το τρισυπόστατο της Θεότητας, είπε: «Είς το όνομα Του Πατρός» και τότε ανέβηκε προς τα πάνω η φωτιά στην οποία ψήθηκε το κεραμίδι «και Του Υιού» και χύθηκε κάτω το νερό με το οποίο ζυμώθηκε το χώμα κι όταν πρόσθεσε «και Του Αγίου Πνεύματος», έδειξε μόνο το χώμα που έμεινε στη χούφτα του!
Το πλήθος των θαυμάτων του Αγίου Σπυρίδωνος, δείχνουν την αγάπη Του Θεού για τους Αγίους Του και την ενδυνάμωσή τους με την χάρη Του Αγίου Πνεύματος. Η αγιότητα του Σπυρίδωνα ήταν τόσο μεγάλη που όταν τελούσε τη Θεία Λειτουργία, άγγελοι συλλειτουργούσαν μαζί του!
Εκοιμήθη σε βαριά γεράματα και ετάφη στην πόλη του. Κατά τη διάρκεια των αραβικών επιδρομών στην Κύπρο, το λείψανό του, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Πρίν από την κατάληψή της από τους Τούρκους, το 1453, το ιερό σκήνωμα του Αγίου φυγαδεύτηκε, για να καταλήξει στην Κέρκυρα, το 1460. Γι’ αυτό και ο Άγιος είναι ο προστάτης του νησιού
Κατά τον Άγιο Σπυρίδωνα, η πράξη είναι το κριτήριο της αληθινής αγάπης. Δηλαδή: Καρδιά ζεστή σε όλους, τρυφερότητα, καλοσύνη. Τιμιότητα στις μεταξύ μας σχέσεις. Ταπεινότητα, άδολη κι αθωά ματιά, που να καθρεπτίζει κάτι απ’ εκείνο το ουράνιο φεγγοβόλημα της ματιάς αυτού του τόσο αγνού, απλού και ταπεινού αγίου, που ακόμα κι όταν έγινε επίσκοπος, εξακολουθούσε να φορά στο κεφάλι του, το ίδιο ψάθινο καπέλο που φορούσε και ως βοσκός!
Ας γίνει αυτός, το παράδειγμα της ζωής μας!
Χρόνια καλά και ευλογημένα σε όσες και όσους φέρουν το τίμιο όνομά του!
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram