Εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ: Την παραγγείλαμε και την πληρώσαμε ακριβά

Έχει μπει για τα καλά στο καθημερινό λεξιλόγιο των Ελλήνων. Είναι πραγματικός πονοκέφαλος για τους κυβερνώντες. Τι είναι όμως αυτή η περίφημη έκθεση ή ορθότερα «εργαλειοθήκη» του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ); Πώς μας προέκυψε; Γιατί επιμένουν σε αυτή οι δανειστές μας; 

Την «εργαλειοθήκη του ανταγωνισμού» την παρήγγειλε, τον Οκτώβριο του 2012, από τον ΟΟΣΑ το ελληνικό κράτος και συγκεκριμένα το υπουργείο Ανάπτυξης και ο κ. Κωστής Χατζηδάκης ο οποίος παραμένει έως και σήμερα ο ποιο ένθερμος υποστηρικτής της.

Και όχι μόνο την παραγγείλαμε, αλλά την πλήρωσαμε και 936.468 ευρώ μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και την κοινοποιήσαμε στους δανειστές μας οι οποίοι τώρα μας πιέζουν να ενσωματώσουμε στο εθνικό δίκαιο τις προτάσεις της για να μας δώσουν τις εκκρεμείς δόσεις.

Τότε ο κ. Χατζηδάκης σε συνέντευξη Τύπου είχε διαμηνύσει ότι θα χρησιμοποιηθεί για την εξέταση της λειτουργίας του ανταγωνισμού σε τέσσερις κλάδους, στα οικοδομικά υλικά, το λιανεμπόριο, τη βιομηχανική παραγωγή τροφίμων και το τουρισμό.

Τέσσερις εκπρόσωποι του ΟΟΣΑ έπιασαν δουλειά στα υπόγεια του υπουργείου  συγκέντρωσαν το σύνολο των σχετικών νόμων και κανονισμών του κάθε κλάδου, πέρασαν από κόσκινο το νομοθετικό και ρυθμιστικό πλαίσιο προσπαθώντας να βρουν εμπόδια ανταγωνιστικότητας και συνέταξαν τις προτάσεις τους

Η υπερβολική προστασία έχει κυριαρχήσει σε μια σειρά από κλάδους της οικονομίας, βλάπτοντας τον καταναλωτή

Ένα χρόνο μετά, τον Νοέμβριο του  2013 παρουσιάστηκε η έκθεση με κεντρικό συμπέρασμα ότι  η υπερβολική προστασία, δυστυχώς, έχει κυριαρχήσει σε μια σειρά από κλάδους της οικονομίας , βλάπτοντας τον καταναλωτή και οδηγώντας σε υψηλότερες τιμές. Όπως θα δείτε στην Έκθεση, εντοπίζονται 329 πιθανά σημεία παρέμβασης.

Οι συντάκτες της έκθεσης εντόπισαν 555 εμπόδια και έκαναν 329 προτάσεις για κατάργηση χιλιάδων διατάξεων και όφελος 5 δις για τον καταναλωτή από αλλαγές σε μόλις 4 τομείς της αγοράς, με 21% συμμετοχή στο ΑΕΠ και τζίρο 44 δις.

Δεν είναι μόνο το γάλα, τα φάρμακα και το ψωμί

Ο ίδιος ο κ. Χατζηδάκης ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα στρεβλώσεων μεταξύ αυτών και οι γνωστές περιπτώσεις του γάλατος, του ψωμιού και των φαρμάκων.

Για παράδειγμα τα απορρυπαντικά, όπου για κάθε νέο απορρυπαντικό που βγαίνει στην αγορά, πρέπει να προηγηθεί μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία, στο Γενικό Χημείο του Κράτους.

Στα καινούρια βιβλία όπου δεν επιτρέπονται ελεύθερα εκπτώσεις και δεν επιτρέπεται έκπτωση μεγαλύτερη από το 10% της τιμής.

Στο τσιμέντο όπου οι απαιτούμενες από το νόμο, ακριβές υποδομές, ανεβάζουν τις τιμές. Συγκεκριμένα, τα σιλό που αποθηκεύεται το τσιμέντο, πρέπει να έχουν χωρητικότητα τουλάχιστον 500 τόνων. Αυτό τελικά, σημαίνει πως λόγω κόστους τις επένδυσης, περιορίζεται ο ανταγωνισμός και ανεβαίνουν οι τιμές για τον καταναλωτή.

Στο εμπόριο ρούχων και παπουτσιών, όπου υπάρχουν περιορισμοί που κατά την Έκθεση, καταλήγουν σε βάρος του καταναλωτή, όπως η απαγόρευση εκπτώσεων σε καταστήματα στοκ και outlet, αλλά και η απαγόρευση διαφημίσεων προσφορών.

Στις νέες ξενοδοχειακές μονάδες, όπου συχνά δεν μπορούν να δημιουργηθούν λόγω περιορισμών από τις χωροταξικές διατάξεις. Υπάρχουν μια σειρά από ρυθμίσεις που είτε απαγορεύουν να λειτουργήσουν καινούρια ξενοδοχεία, ιδίως στην ηπειρωτική Ελλάδα -π.χ. στην Αθήνα- «λόγω κορεσμού» αποτρέπουν, στην ουσία, την αλλαγή χρήσης κτηρίων σε ξενοδοχεία.Αποτέλεσμα: λιγότερα ξενοδοχεία, λιγότερος ανταγωνισμός, υψηλότερες χρεώσεις.