Κάπου στην Κριτσά. Μία μέρα όπως όλες τις άλλες, λίγο υγρασία σχετικά καλός ο καιρός.
Βγήκα για το καθιερωμένο περπάτημα μου το απόγευμα της Πέμπτης (παραμονή της γιορτής του Αγίου Νικολάου) στο δρόμο της Κριτσάς προς Μαρδάτι.
Ξαφνικά εκεί που περπατούσα βλέπω μία γριούλα στην άκρη του δρόμου προσπαθώντας να καθίσει στο ταλαιπωρημένο από τον καιρό καρεκλάκι κάτω από ένα δέντρο.
Την βοήθησα να καθίσει, με ευχαρίστησε και ξεκινήσαμε την συζήτηση άγνωστος εγώ για αυτήν… και άγνωστη αυτή… για μένα
Τόσα χρόνια μετά από όλους όσους έχουν περάσει από το χωριό και με γνωρίζουν από πολιτευτές, όπως ακριβώς μου ανέφερε με τα «πολλά γαλόνια», κανείς μα κανείς δεν έχει μπει στον κόπο να βάλει ένα παγκάκι-μία στάση να μπορούμε να καθόμαστε καθώς περιμένουμε το λεωφορείο. Έχω περάσει βροχές και βροχές για να μπορώ να μένω όρθια, ανέφερε με παράπονο στα μάτια.
Αυτό ήταν όλο!
Μήπως κάποιος πρέπει να βρει μία αφορμή κάτι τέλος πάντων για να φτιάξει έστω ένα παγκάκι ή έστω μία στάση.
Στο σημείο υπάρχει ταμπέλα για στάση λεωφορείου. Αλλά τίποτα άλλο. Μόνο μία κόκκινη καρέκλα σπασμένη και σαπισμένη από τον ήλιο.
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram