Ψηφίζω σημαίνει σκέφτομαι, επιλέγω, επιβραβεύω, εκλέγω, ή «μαυρίζω» αν χρειαστεί

Θα μαυρίσω τον περιφερειάρχη που δεν τον γνώρισα ποτέ, επειδή μου κρύβει το πρόσωπο του, γιατί προφανώς κάτι κακό έχει στο μυαλό του, για μένα και την πατρίδα μου.

Θα μαυρίσω τον περιφερειακό σύμβουλο, που τρέχει και γλύφει τον Λαό, μήπως και τα οικονομήσει αν εκλεγεί.

Θα μαυρίσω τον Δήμαρχο, που θυμάται να μου πει καλημέρα μια φορά στα τέσσερα χρόνια, άν είμαι τυχερός…

Θα μαυρίσω τους συμβούλους, με τις προσποιητές χειραψίες και τα ψεύτικα χαμόγελα, με ημερομηνία λήξης μια Δευτέρα.

Θα μαυρίσω τους φίλους τους συγγενείς, και τους γείτονες που θα τολμήσουν να μου προτείνουν, να ψηφίσω τον πατριώτη που είναι τάχα «καλό παιδί».

Θα μαυρίσω την κινητή τηλεφωνία, τα sms, αλλά και τους τυπογράφους που τυπώνουν το «διαφημιστικό υλικό», επειδή με θεωρούν «βλάκα» γιατί ….έλεος δεν έχω δύναμη.

Θα εκλέξω την μικρούλα που είναι δεν είναι τριών ετών, και αφήνει πρωί-πρωί την θαλπωρή του σπιτιού για να περάσει την μέρα της στους ψυχρούς τοίχους του Παιδικού σταθμού.

Θα εκλέξω την μάνα της που την «εγκαταλείπει», στα ξένα χέρια, για να συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα.

Θα εκλέξω τον σκυθρωπό της πατέρα που περιμένει την νύχτα κάποιον γνωστό να τον “μαζέψει”, και που ξαναγυρνάει στο σπίτι την άλλη νύχτα, γιατί δουλεύει σε δύο δουλειές, και είναι από τους «τυχερούς», που δεν ρούφηξε ακόμα η ανεργία.

Θα εκλέξω τον νεαρόκοσμο, που στοιβάζεται στα σχολεία, όλο το πρωινό, και επειδή είναι ανεπαρκή, συνεχίζει μέχρι το βράδυ στα φροντιστήρια που και εκείνα είναι ανεπαρκή στην εκπαίδευση αλλά επαρκέστατα στα έσοδα.

Θα εκλέξω τον παππού του γείτονα, που υποχρεώθηκε να ζήσει στο διαμέρισμα των λίγων τετραγωνικών. Αφήνοντας την ευρυχωρία του χωριού του για να μην πεθάνει βιολογικά, αλλά δεν γλύτωσε από τον ψυχικό θάνατο.

Θα εκλέξω τον απόμαχο που χρόνια πρόσφερε στην παραγωγή, που πολέμησε για την πατρίδα, και οι κόποι και οι θυσίες του πήγαν ολοκληρωτικά χαμένες.

Θα εκλέξω τον φοιτητόκοσμο  που απελπισμένος στα αμφιθέατρα βλέπει πώς είναι θέμα τύχης να κεφαλαιοποιήσει τις σπουδές του και το χειρότερο, ότι θα αναγκασθεί «να φιλήσει κατουρημένες ποδιές» για αυτό.

Θα εκλέξω τον κυρ Λευτέρη, άριστο τεχνίτη που έστησε την μικρή βιοτεχνία του, και είναι αναγκασμένος να την κλείσει λόγω «κρίσης», και τον ξάδερφο του τον Κίτσο τον φορτηγατζή που έχασε σε μια νύχτα την περιουσία του.

Θα εκλέξω τους άξιους ιερείς, τους ευσυνείδητους δασκάλους, τους ενάρετους αξιωματικούς, τους αδέκαστους δικαστές και τους τίμιους κρατικούς λειτουργούς.

Θα εκλέξω τον καπετάν Λάμπρο που θαλασσοπνίγεται στα τάνκερ, και τον αδελφό του τον καπετάν Κώστα που με το καΐκι φτάνει μέχρι την Λιβύη για να βρει ψάρια να γεμίσει τα δίχτυα του.

Θα εκλέξω τον Πέτρο που ανατρέφει την οικογένειά του με τα γίδια, μέσα στα κρύα και στις βροχές.

Θα εκλέξω την κυρά του που έδωσε στον τόπο οκτώ παιδιά, και παράλληλα δουλεύει στα κτήματα.

Θα εκλέξω τον μπάρμπα Δημήτρη, που σπίτι του είναι ο κάμπος και πολυθρόνα το τρακτέρ, να ξημεροβραδυάζεται οργώνοντας και θα του μένουν τα προϊόντα, στα αζήτητα.

Θα εκλέξω όλους εσάς σαν σύνολο και ένα-έναν χωριστά, γιατί εσείς οι άγνωστοι και αφανείς ήρωες είστε το ιερό  πρόσωπο του Λαού….αλλά και του θεού.