Νέοι και πολιτική. ΝΑΙ εμείς μπορούμε

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι νέες και οι νέοι πρέπει να τολμάμε και να μετέχουμε στην πολιτική, να μετέχουμε στα κοινά, να μετέχουμε σε συλλογικές δράσεις για κοινούς σκοπούς.Θα μου πείτε σίγουρα για τη χαμένη αξιοπιστία της πολιτικής.

Για τους πολέμους που θα αντιμετωπίσουμε, για τα ύπουλα κτυπήματα. Θα μου πείτε για τα δικά σας προβλήματα και τα προβλήματα των γονιών σας και των φίλων σας, που παραμένουν ίδια και γίνονται χειρότερα, με το πέρασμα του χρόνου.Θα μου πείτε για την αναξιοκρατία και τη φαυλότητα. Για τα παιδιά που τελείωσαν το Πανεπιστήμιο, αλλά δεν βρίσκουν δουλειά. Ίσως ακόμη και για τα παιδιά που αργοπεθαίνουν στο κοινωνικό περιθώριο, αιχμάλωτα στα ναρκωτικά:

Θα σας πω, λοιπόν, «συμφωνώ μαζί σας». Γιατί έτσι είναι. Τίποτα, όμως, από όλα αυτά δεν σημαίνει αποχή. Η νεολαία είναι φορέας νέων ιδεών. Είναι η δύναμη που δεν αιχμαλωτίζεται στο χτες αλλά κοιτά και τραβά πάντα μπροστά.

Θα συμφωνήσουμε – πιστεύω – ότι πολιτική είναι η μοίρα των ανθρώπων. Και υποχρεούμαστε να πάρουμε θέση. Παρατηρητές σε όσα συμβαίνουν γύρω μας, παρατηρητές σε αυτά που μας αφορούν δεν είναι δυνατόν να μένουμε.

Αλλάξαμε εποχή. Δεν υπάρχουν πια οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Τα πολιτικά κόμματα νοιώθουν την ανάγκη να δώσουν ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους. Οι κοινωνίες δεν διχάζονται στους ιδεολογικούς άξονες του χτες. Τα προβλήματα γύρω μας δεν είναι ούτε γαλάζια, ούτε κόκκινα, ούτε πράσινα.

Τα χαρακτηριστικά του νέου αιώνα, αφορούν την παγκοσμιοποίηση της αγορά, την επανάσταση στη γνώση, τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας. Είναι ορατοί οι καινούργιοι κίνδυνοι, όπως επίσης και οι νέες ευκαιρίες που απλώνονται μπροστά μας.

Θα συμφωνήσουμε, λοιπόν, σε κάτι ακόμη. Ότι πρέπει να κινηθούμε για να αποτρέψουμε τους κινδύνους. Ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που απλώνονται μπροστά μας. Και ότι σε αυτήν την παράλληλη προσπάθεια πρέπει να κινηθούμε όλοι μαζί. Να δεσμεύσουμε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις.

Να επιλέξουμε αυτούς που βρίσκονται σε επαφή με το σήμερα. Που κοιτάνε μπροστά. Που νοιάζονται για το αύριο.

Όλοι πια συνειδητοποιούμε ότι ο νέος αιώνας κουβαλά πολλά από τα προβλήματα που του κληροδότησε το χθες. Ότι προπάντων, επιφυλάσσει πολλούς νέους κινδύνους. Τις πιο πολλές φορές αθόρυβους, δόλιους κινδύνους που δεν βρίσκονται απέναντί μας , αλλά ανάμεσά μας. Τα ναρκωτικά, το AIDS, η μόλυνση του περιβάλλοντος αποτελούν τις πιο σοβαρές απειλές της νέας εποχής. Η προοπτική της κοινωνίας των δύο τρίτων είναι ο σύγχρονος εφιάλτης.

Σήμερα όλοι ξέρουμε πως ο πλούτος του αύριο θα είναι συνώνυμος με τη γνώση. Ότι η γνώση θα αποτελεί στη Νέα Οικονομία και την Κοινωνία της Πληροφορίας βασικό μοχλό, όχι μόνο για την αναπτυξιακή διαδικασία, αλλά και για την αναδιανομή του πλούτου. Είναι λοιπόν ανάγκη να φτιάξουμε σήμερα τις υποδομές που χρειάζεται το αύριο. Να επενδύσουμε σήμερα στην εκπαίδευση, την πληροφορική, τις νέες τεχνολογίες, την Παιδεία. Να επενδύσουμε στη νέα εποχή. Είναι ο μόνος δρόμος που υπάρχει. Και ο δρόμος αυτός είναι στα μέτρα μας. Μπορούμε να τον διαβούμε. Μπορούμε να κατακτήσουμε το νέο αιώνα.

Η νέα γενιά έχει όραμα. Έχει τη δύναμη να κάνει το όραμα πράξη.

Το μέλλον δεν κερδίζεται από κοινωνίες, ηγεσίες και κράτη που τρέχουν πίσω από τα γεγονότα. Είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφτόμαστε, να προετοιμαζόμαστε και να κινούμαστε με βάση αυτά που έρχονται και όχι εκείνα που φεύγουν. Να κάνουμε επιλογές με βάση τις ανάγκες του μέλλοντος και όχι τις προκαταλήψεις του χθες.

Όπλα δικά μας είναι οι ιδέες, οι αρχές, οι αξίες μας. Επιμένουμε να μιλούμε πολιτικά. Να δρούμε με την έγνοια μας στραμμένη στα προβλήματα του τόπου, της κοινωνίας, των ανθρώπων γύρω μας. Δεν ισοπεδώνουμε τίποτε. Δεν χαριζόμαστε, όμως, και σε κανέναν. Αξίζουμε και μπορούμε περισσότερα.
Αν μας ενοχλεί η υποταγή του κράτους σε ένα κόμμα, αν δεν δεχόμαστε την αναξιοκρατία, αν οργιζόμαστε που δεν γίνεται τίποτα χωρίς «μίζα», αν αγανακτούμε που διαιωνίζονται τα προβλήματα δίπλα μας πρέπει να πάρουμε θέση. Αν συνειδητοποιούμε ποιες ανεξέλεγκτες συνέπειες επιφυλάσσει η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και η έξαρση της ανεργίας, πρέπει να πάρουμε θέση. Αν νοιώθουμε την πίεση που ασκείται στην ποιότητα της Δημοκρατίας, τις τάσεις ποδηγέτησης της πολιτικής από οργανωμένα συμφέροντα, τον κίνδυνο φαλκίδευσης της λαϊκής κυριαρχίας, πρέπει να πάρουμε θέση. Αν συνειδητοποιούμε ότι η μακρόχρονη παραμονή των ίδιων ανθρώπων στην εξουσία εκτρέφει αλαζονικές νοοτροπίες και καθεστωτικές αντιλήψεις, πρέπει να πάρουμε θέση.

Εμείς οι νέοι εκφράζουμε το κυρίαρχο ρεύμα. Προχωρούμε μπροστά, κοιτώντας δίπλα μας τον άνθρωπο. Αυτοί είμαστε. Και είμαστε περήφανοι. Η ίδια η κοινωνία μας δείχνει το δρόμο. Όλες και όλοι έχουμε ρόλο σ’ αυτήν την προσπάθεια. Η πίστη, η επιμονή και η υπομονή μας θα μας δικαιώσουν.