Ποιον δήμαρχο θέλουμε | του Γιώργου Καφφετζάκη

Το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο μας διαβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι και ο γιαλός είναι στραβός και στραβά αρμενίζουμε.

Και επειδή διεκόπη και το «ανέβασμα» των συνεδριάσεων στο διαδίκτυο, ώστε να μην μπορεί ανά πάσα στιγμή ο καθένας να «θαυμάζει» πλέον την «ευγένεια» του «Άνακτος» εντός τού Ανακτόρου του, είμαστε υποχρεωμένοι από μόνοι μας να δημοσιεύουμε τα γεγονότα, προς ενημέρωση του κόσμου για τον «Διοικητή» του Τόπου μας. Αν και για να θες να είσαι παρών στον Τόπο σου πρέπει να το εγκρίνει ο «μέγας ηγέτης»!!!

Επανέρχομαι λοιπόν στο τελευταίο Δ.Σ. όπου ο δήμαρχος έστειλε στο ΤΕΕ/ΤΑΚ το θέμα της διοικητικής αποβολής ξενοδοχείου στην Πλάκα, με εισήγηση και επιχειρήματα που οδηγούν στην αμφισβήτηση του δημόσιου χώρου κατά τη γνωστή και προσφιλή τακτική του (βλ. Καθολικό).

Όταν μάλιστα οι δημοτικές υπηρεσίες του (η πολεοδομία με δύο διαφορετικούς προϊσταμένους και η νομική) είχαν γνωμοδοτήσει αναφανδόν υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της επίδικης έκτασης.

Όμως, λίγους μήνες πριν, ο δήμαρχος προσωπικά καταφέρεται με αναίσχυντους χαρακτηρισμούς στο ΤΕΕ/ΤΑΚ, αναφέροντας επί λέξη σε δύο διαφορετικές επιστολές (τις οποίες σας παραθέτω συνημμένα):

• 24/05/2022 «…Θεωρώ ότι η συνεργασία του ΤΕΕ/ΤΑΚ με τους ΟΤΑ μπορεί και πρέπει να είναι αποδοτική χωρίς να υπηρετεί μικροπολιτικές σκοπιμότητες.»
• 27/05/2022 «…Θα ζητήσω λοιπόν αυτά τα ζητήματα να αντιμετωπίζονται με περισσότερη περίσκεψη για να μην υπάρχει η αίσθηση ότι οι παρεμβάσεις (σ.σ. του ΤΕΕ/ΤΑΚ) αποκρύπτουν προσωπικές σκοπιμότητες.»

Προφανέστατα λοιπόν υπάρχει μια ala carte συνθήκη, κατά το δοκούν κι όπως βολεύει κάθε φορά τον δήμαρχο. Δηλαδή στις 11/8/2022 εμπιστεύεται τον Ανεξάρτητο, Τεχνικό και Επιστημονικό Σύμβουλο της Πολιτείας (ΤΕΕ/ΤΑΚ), ενώ στις 24 & 27/5/2022, μόλις περίπου δύο μήνες πριν έχει κατηγορήσει, λοιδορήσει και αμφισβητήσει την ανεξάρτητη λειτουργία του!!!

Στην επισήμανσή μου αυτή κατά την διάρκεια του Δ.Σ. ένας δήμαρχος εν εξάλλω καταστάσει, άρχισε να μου φωνάζει για άλλη μια φορά ότι είμαι «Ηρακλειώτης(!!!)», ενέπλεξε την οικογένειά μου για το που ζει και εργάζεται, και άλλες παρόμοιες κραυγές Αστικής Αγένειας που τον χαρακτηρίζουν. Η αγένειά του μάλιστα ήταν πρόδηλη και στην αντιμετώπιση καλεσμένων δημοτών, που ήρθαν για να υπερασπίσουν προσωπικό τους θέμα, στο οποίο μάλλον ενδόμυχα δεν συμφωνούσε ο δήμαρχος.

Τι δήμαρχο θέλουμε λοιπόν; Προφανώς και θα είναι η πρώτη φορά που θα αναρωτηθούμε ως Κοινωνία, αφού πρώτη φορά βιώνουμε τέτοιες συμπεριφορές αυταρχικότητας και προσβλητικότητας.

Ο Τόπος μας είναι πανέμορφος και ευγενής, δυστυχώς όμως γερασμένος σε υποδομές αλλά και σε απόψεις και συμπεριφορές διοικούντων, που μας γυρίσαν χρόνια πίσω, κατατάσσοντάς μας σε ουραγούς των εξελίξεων και πρωταθλητές των χαμένων ευκαιριών. Ερχόμαστε λοιπόν να αναμετρηθούμε με την Ιστορία του Τόπου μας και να αναρωτηθούμε:

Τι δήμαρχο θέλουμε;

1. Καταρχήν όχι ένα δήμαρχο-συγγραφέα, ο οποίος να αρθρογραφεί, αναρωτιέται και στοχάζεται, μετά από σχεδόν μια δεκαετία διοίκησης, για το τι πόλη θέλουμε, αντί να έχει εφαρμόσει τα δύο φορές προεκλογικά του υποσχεθέντα.
2. Ένα Δήμαρχο με στοιχειώδη αστική ευγένεια, με ορθή πολιτική αντιπαράθεση, με δημοκρατικές αντιλήψεις στην παραγωγή διαλόγου, με σεβασμό της διαφορετικότητας.
3. Ένα δήμαρχο χωρίς πατερναλιστικές διαθέσεις απέναντι σε συνεργάτες του και πολίτες.
4. Ένα δήμαρχο που να μην έχει το Παπικό αλάθητο, να αφουγκράζεται την κοινωνία και χωρίς την υπεροψία τού «μόνο εγώ τα ξέρω ΟΛΑ», να οραματίζεται και να αναπτύσσει την κοινωνία.
5. Έναν δήμαρχο που να μην γαλουχεί τις επόμενες γενιές του πολιτικού στίβου μέσα από την κομφορμιστική «κουλτούρα της ακύρωσης».
6. Έναν δήμαρχο που ο σεβασμός του συνομιλητή και ο σεβασμός των ιδεών του να είναι η πρώτη προτεραιότητα και η αρχή λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου.
7. Έναν δήμαρχο που η λέξη Δημοκρατία είναι η ύψιστη κατάκτηση της ελευθερίας του λόγου, η ικανότητα της συγκομιδής των διαφορετικών απόψεων, η σύγκλιση μετά την σύγκρουση των ιδεών και η τελική αποκρυστάλλωση μετά από την συγχώνευση της βέλτιστης πρότασης για τον Δήμο και τον Δημότη.
8. Έναν δήμαρχο που να αντιλαμβάνεται τι συνιστά προσωπική προσβολή, δεδομένου ότι και η ελάχιστη κριτική κατεστημένων αντιλήψεων ενδέχεται να εκληφθεί ως «προσβλητική» από τους εκάστοτε «ισχυρούς πολιτικούς δέσποτες».
9. Έναν δήμαρχο που δεν θα συγκρούεται με όλους και με όλα (Περιφέρεια, Υπουργούς, Δήμαρχους, Πολίτες κλπ.), ανήμπορος να συγκρατήσει τον άκρατο εγωισμό του, υποχρεώνοντας τον Τόπο στην περιθωριοποίηση και την πολιτικά απαξιώτικη «γωνιά» των εξελίξεων.

Το λυπηρό για τον Τόπο είναι όμως η κατοχύρωση μιας κατάστασης που παγιώθηκε για μια σχεδόν δεκαετία, άνδρωσε νέες γενιές και γαλούχησε τους επίδοξους συνεχιστές.

Ένα πολιτικά απολυταρχικό κλίμα που στοχεύει καθαρά στην υποβάθμιση του πολιτικού διαλόγου λόγω αδυναμίας έκφρασης, με μοναδικό στόχο την πολιτική μακροημέρευση αυτού ή των άφωνων «δούρειων ίππων» του. Αυτό φυσικά συνεπικουρείται από την εκκωφαντική σιωπή της κοινωνίας, των φορέων και του πνευματικού κόσμου του τόπου.

Δυστυχώς θέλει χρόνο για την επιστροφή στην πολιτική, ηθική και δημοκρατική πραγματικότητα – κανονικότητα που διαχρονικά χαρακτήριζε την Κοινωνία μας.

Είναι όμως στο χέρι μας.

Υ.Γ. Ξέχασε να διαβάσει προφανώς, ο κατά τα άλλα ενημερωμένος και πολυδιαβασμένος Άρχων του τόπου, στο ίδιο φύλλο της «Καθημερινής της Κυριακής» της 21/08/22 που μας παρέπεμψε στο άρθρο του, ένα υπέροχο κείμενο με τίτλο «Το δικαίωμα στην προσβολή», χαρακτηριστικά αποσπάσματα ενστερνίστηκα στο παραπάνω άρθρο μου.

* Ο Γιώργος Καφφετζάκης είναι MSc Δ. Πολιτικός Μηχανικός Α.Π.Θ., πρ.Πρόεδρος της Ν.Ε. Λασιθίου ΤΕΕ/ΤΑΚ, πρ.Σύμβουλος Τ.Υ. της ΔΕΠΑΝΑΛ, Δημοτικός Σύμβουλος Αγίου Νικολάου και Μέλος Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Νομών Ηρακλείου & Λασιθίου