Ο εμπαιγμός των ιθαγενών του Λασιθίου

Το πρόβλημα της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου που δεν έχει γιατρούς, δεν είναι τωρινό. Τα τελευταία δέκα χρόνια, οι άνθρωποι που διοικούν τη Δημόσια Υγεία στην Κρήτη “σπάνε μεγάλη πλάκα” με τους ιθαγενείς του Λασιθίου.

Χρόνια τώρα, μας κοροϊδεύουν ανερυθρίαστα, χωρίς ντροπή, για τους γιατρούς που έρχονται και ποτέ δεν φτάνουν. Για τη λύση του προβλήματος που ποτέ δεν δίνεται.

Επί της ουσίας πρόκειται για τον απόλυτο εμπαιγμό, για την απόλυτη κοροϊδία, που πρέπει να σταματήσει άμεσα. Ειδικά για τους γονείς που ταλαιπωρούνται όταν αναγκάζονται να πηγαίνουν τα παιδιά τους για “ψύλλου πήδημα” στο Ηράκλειο.

Αυτό συμβαίνει σ’ ένα Νοσοκομείο όπου έχει γεννήσεις αντίστοιχες του Βενιζελείου κι όμως δεν έχει νεογνολόγο, ούτε παιδιάτρους για να καλύψουν τη λειτουργία της Κλινικής. Το Βενιζέλειο που έχει ελλείψεις έχει τέσσερις παιδιάτρους και τρεις νεογνολόγους και εφημερεύει το μισό μήνα. Είναι όμως στο Ηράκλειο και την Υγεία την διοικούν παράγοντες του Ηρακλείου.

Στο Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου όπου προσέρχονται πολίτες β΄κατηγορίας, μεταφέρουν τους γιατρούς που υπηρετούν στη Νεάπολη και το Οροπέδιο Λασιθίου για να μπαλώνουν το πρόβλημα.

Κι αυτή η κατάσταση διαιωνίζεται χρόνια τώρα με τις ίδιες δικαιολογίες. “Έχει ζητηθεί για το Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου η κάλυψη μιας θέσης παιδιάτρου από το Μάιο του 2005 χωρίς αυτό να καταστεί δυνατό εξαιτίας των χρονοβόρων διαδικασιών του ΑΣΕΠ και την έλλειψη ενδιαφέροντος γιατρών”, έγραφε η στήλη το 2006.

Σας θυμίζει κάτι; Είναι η ίδια δικαιολογία που ακούγεται και σήμερα. Διότι μόνο ως δικαιολογία μπορείς να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα που δεν έχει λυθεί δέκα χρόνια. Το 2005 το Νοσοκομείο είχε δύο παιδιάτρους και πέντε ειδικευόμενους και τα ίδια προβλήματα. Από τότε, τίποτα ουσιαστικό δεν έγινε. Με τα χίλια ζόρια ήρθε ένας Διευθυντής (2007) που δεν υπηρέτησε ποτέ – για λόγους υγείας – ενώ έφυγε κι ο ένας από τους δύο παιδιάτρους και έμεινε μία γιατρός και οι παιδίατροι που μεταφέρονται.

Το ερώτημα πλέον είναι ένα και μοναδικό: Ποιος συνεχίζει να παίζει με την ασφάλεια των παιδιών μας;

Το χρονικό του εμπαιγμού!

Πάσχα 2006: “Τρία περιστατικά που σημειώθηκαν τις τελευταίες ημέρες στο Νοσοκομείο του Αγίου Νικολάου αναδεικνύουν το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η παιδιατρική κλινική του Νοσοκομείου από την έλλειψη γιατρών…Η τρίτη περίπτωση, αφορά παιδί που εισήχθηκε αργά το βράδυ του Σαββάτου στο Νοσοκομείο και παρέμεινε προκειμένου να αποφασιστεί την Κυριακή αν θα γίνει κανονική εισαγωγή. Με έκπληξη ωστόσο οι γονείς πληροφορήθηκαν ότι θα πρέπει να γίνει διακομιδή αφού δεν εφημέρευε παιδίατρος. Το παιδί διακομίστηκε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου ενώ οι γονείς του αντέδρασαν κινώντας διαδικασία προκειμένου να ενημερωθεί η εισαγγελική αρχή…”

Στο ίδιο κείμενο που καταγράφηκε στη στήλη, αναφέρω: “…Ο Διοικητής του Νοσοκομείου Πάνος Σπαθαράκης τονίζει ότι δεν υπάρχουν παιδίατροι διαθέσιμοι που θα ήθελαν να έλθουν στο Λασίθι και ως εκ τούτου έχει ζητηθεί ως εναλλακτική λύση η πρόσληψη ενός επικουρικού (συμβασιούχου) παιδιάτρου από τη σχετική λίστα του υπουργείου. Η πρόσληψη του επικουρικού παιδιάτρου καθυστερεί στη γραφειοκρατική διαδικασία, αλλά σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του Διοικητή θα γίνει το συντομότερο δυνατόν”.

Δείτε τώρα τι γινόταν ένα χρόνο μετά κι αφού είχε γίνει σάλος με το πρόβλημα την προηγούμενα χρονιά. Πάσχα 2007: “Η απομάκρυνση του Διοικητή (σ.σ. Π. Σπαθαράκη) ασφαλώς δεν έλυσε το πρόβλημα. Για ένα ακόμα Πάσχα η κατάσταση ήταν τουλάχιστον τραγική αφού το Νοσοκομείο δεν μπορούσε να παρέχει στοιχειώδεις υπηρεσίες για μέρες στα παιδιά του νομού Λασιθίου που είχαν απλές ανάγκες. Το γεγονός έχει προκαλέσει τη μήνη δεκάδων γονέων που δεν μπορούν να αντιληφθούν πως μπορεί στις μέρες μας να διαιωνίζεται μια τόσο νοσηρή κατάσταση σε ένα ίδρυμα το οποίο πρέπει να παρέχει δευτεροβάθμια υγειονομική φροντίδα στα παιδιά αλλά δεν μπορεί να καλύψει ούτε στοιχειώδεις ανάγκες ενός Κέντρου Υγείας”.

Ένα μήνα μετά, 29 Μαΐου 2007, ο αντικαταστάτης Διοικητής Κωστής Τσουκάκης, μεταφέρει παιδίατρο από το Οροπέδιο Λασιθίου ως “προσωρινή λύση ανάγκης”, η οποία παραμένει και σήμερα, επτά χρόνια μετά.

Επίσης, ξεκινά με τη βοήθεια του τότε Δυπεάρχη Ν. Κεφαλογιάννη συζητήσεις με το γιατρό που ανέλαβε Διευθυντής της κλινικής. Ο γιατρός μεταφερόταν από το Ηράκλειο, αλλά για λόγους υγείας δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες εφημεριών που υπήρχαν. Σήμερα, έχει μπει ήδη στη διαδικασία συνταξιοδότησης. Ο τωρινός Διοικητής Μανόλης Μακρονικολάκης, προσπαθεί να τον πείσει να στηρίξει, όσο μπορεί το Νοσοκομείο, κάνοντας κάποιες εφημερίες.

Στα χρόνια της κρίσης

Μετά το 2010 όταν πλέον άρχισαν οι περικοπές στην υγεία, η κατάσταση έγινε χειρότερη διότι υπήρχε πλέον δικαιολογία. Θα θυμίσω μόνο – γιατί είναι σημαντικό – πως μέσα σε αυτές τις συνθήκες η 7η ΥΠΕ Κρήτης υπό την Διοίκηση του Αντώνη Γρηγοράκη έκανε και μετακίνηση παιδιάτρου από το Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου στο Ηράκλειο.

Τον Ιούλιο του 2013 η στήλη τόνιζε πως προμηνυόταν ένας δύσκολος Αύγουστος αφού δεν είχε επιστρέψει ακόμα ο παιδίατρος που είχε μετακινηθεί στο Ηράκλειο. “Αν έχετε απορία πρέπει να σας πω ότι δεν περίσσευε στο Νοσοκομείο, αφού δεν υπηρετούσαν παραπάνω παιδίατροι. Όμως κρίθηκε πως ήταν αναγκαία η παρουσία σε Νοσοκομείο του Ηρακλείου. Έτσι στην παιδιατρική Αγίου Νικολάου καλούνται δύο παιδίατροι, η μία έγκυος όπως μαθαίνω, να καλύψουν τη δουλειά που υπάρχει. Καλή υπομονή στους γιατρούς και ανοσία στα παιδιά μας”.

Το περυσινό, λοιπόν, αλλά και το φετινό κλείσιμο της παιδιατρικής κλινικής και τα λόγια του αέρα που αποκαλούνται “δεσμεύσεις”, μας οδηγούν και πάλι στο ίδιο συμπέρασμα:

Ο εμπαιγμός είναι διαρκής και επαναλαμβανόμενος. Οι παράγοντες του Ηρακλείου που διοικούν την 7η ΥΠΕ δεν θέλουν να δώσουν λύση. Δεν τους ενδιαφέρει. Τους βολεύει η ύπαρξη του Νοσοκομείου μόνο για να κάνουν τα ρουσφέτια τους και για να αποτελεί εφαλτήριο για πολιτικές καριέρες. Ανεξαρτήτως κυβέρνησης, κυριαρχεί η ίδια πρακτική.

 

Μιχάλης Ατσαλάκης