Η αβάσταχτη ελαφρότητα της συνείδησης

«Στο ίδιο έργο θεατές», χρόνια τώρα. Έχω την εντύπωση ότι η αγανάκτηση άγγιξε κόκκινο. Οι διαμαρτυρίες πολλαπλασιάζονται και οι  επιπτώσεις θα παρασύρουν τα πάντα σαν μια χιονοστιβάδα. Οι υπεύθυνοι αρχικά υπόσχονται και τελικά αποδεικνύονται «λίγοι», αφού το αποτέλεσμα των όποιων ενεργειών τους αγγίζει το απόλυτο ΜΗΔΕΝ.

Ο λόγος για ένα από τους σημαντικότερους πλούτους του Δήμου μας.

Ένα δώρο που απλόχερα μας χάρισε η φύση.

Το πλέον ξακουστό κομμάτι του Μιραμπέλλου.

Το κύριο λόγο που μας επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.

Τις ΠΑΡΑΛΙΕΣ μας.

Αρκεί μια επίσκεψη στις παραλίες του Δήμου, τώρα που η τουριστική περίοδος κορυφώνεται , για να δει από κοντά το βιασμό που καθημερινά υπόκεινται τα στολίδια του τόπου μας. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιώ δεν είναι υπερβολικές. Αντικατοπτρίζουν πλήρως τη πραγματικότητα.

 Εκτός από το αποκρουστικό θέαμα που παρουσιάζουν λόγω παντελούς έλλειψης συντήρησης, αποτελούν θανάσιμες παγίδες για τους λουόμενους.

Κάντε μια βόλτα, στο Γαργαδώρο και δείτε τις μεταλλικές ράβδους που εξέχουν των τοιχίων αντιστήριξης, την έλλειψη προστατευτικών κιγκλιδωμάτων, τη κάκιστη κατάσταση των υφιστάμενων ξύλινων.

Κάντε μια βόλτα στο Αμμούδι και προσπαθήστε να περπατήσετε στο παραλιακό μέτωπο. Απλά ρισκάρεις τη σωματική σου ακεραιότητα.

Περπατήστε στο παραλιακό μέτωπο της Αμμουδάρας με τα κομμάτια από μπετό να σου κόβουν το διάβα.

Επισκεφθείτε τη πλαζ του ΕΟΤ και τολμήστε να αφήσετε τα παιδιά σας μόνα τους για ελάχιστα λεπτά. Αν δε γκρεμοτσακιστούν στην άδεια πισίνα, κινδυνεύουν από τα σκουριασμένα σίδερα που είναι παντού. 

Δεν υπάρχει ούτε μία παραλία που να μπορούν να επισκεφθούν άνθρωποι με ειδικές ικανότητες.

Και άλλα πολλά που δε τα χωράει ο νους.

Και σε όλα αυτά να προσθέσουμε τη παντελή έλλειψη οργάνωσης. Δε νοείται οργανωμένη παραλία χωρίς τις απαραίτητες υποδομές. Οι περισσότερες αμμουδιές έχουν μετατραπεί σε χώρο αφόδευσης των κατοικίδιων.

Τα πάντα είναι σε εκκρεμότητα. Δεν υπάρχει προσωπικό, δεν υπάρχουν καρέκλες και ομπρέλες, εκτός από κάτι απομεινάρια χρόνων. Δεν υπάρχουν καντίνες, παρά μόνο ερείπια από προηγούμενες κατασκευές. Δεν υπάρχουν τουαλέτες κι εκεί που υπάρχουν βρωμάνε οικτρά. Και τόσα άλλα.

Τα λόγια μερικές φορές είναι περιττά.

Τι κάνουμε.

Δημιουργούμε μια Επιτροπή Εκμετάλλευσης και Αξιοποίησης των Παραλιών του Δήμου.  Μετέχουν εκπρόσωποι από όλους τους φορείς της πόλης και από όλες τις παρατάξεις.

Τα μέλη της Επιτροπής θα έχουν τη συγκεκριμένη δραστηριότητα σαν αποκλειστικό αντικείμενο ενασχόλησης. Και προς Θεού, όχι οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Τώρα όμως. Άμεσα. Να μη χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος.

Δε περιμένουμε από το κράτος.

Στο τόπο μας ΕΜΕΙΣ καθορίζουμε τις διαδικασίες.

Σταματάμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

Δε θέλουμε άλλες τηλεπερσόνες.

Δε θέλουμε άλλους συνειδητά…….ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥΣ.  

Γιάννης Μαρίνος

Πολιτικός Μηχανικός