 |  |  |
Ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο από παιδική ηλικία είτε ως αθλητής και φίλαθλος είτε πλέον εδώ και μια τριετία ως παράγοντας, σήμερα όμως διάβασα πράγματα από κόσμο που δεν έχει καμία επαφή με το άθλημα του ποδοσφαίρου.
Διάβασα ότι πρέπει να σταματήσει το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα για μερικά χρόνια, άκουσα προτροπές σε γονείς να μην πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ακαδημίες ποδοσφαίρου, να μην πηγαίνουν στο γήπεδο, άκουσα ότι η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών είναι αλήτες κλπ.
Όσοι νομίζετε ότι το πρόβλημα είναι το ποδόσφαιρο μάλλον βλέπετε μόνο Superleague και τίποτα άλλο, μάλλον διαβάζετε ακόμα εφημερίδες και ότι άλλο σας πασάρουν στα μέσα που έχετε επιλέξει να ενημερώνεστε.
Το ποδόσφαιρο για τους αθλητές είναι πολλές φορές τρόπος ζωής, αγωνίζονται για τη νίκη μέσα σε ένα γήπεδο 50×100 με κανόνες που τιμωρούν οποιαδήποτε μοφή βίας, δίνουν τα χέρια πριν τον αγώνα και, ναι, μετά από αυτόν, οτιδήποτε άλλο είναι εξαίρεση.
Ως παράγοντας μιας ομάδας τοπικού με 16 αθλητές κάτω των 18 ετών αλλά και μιας ακαδημίας με πάνω από 60 ενεργούς αθλητές από 5 έως 13 ετών ξέρω πολύ καλά ότι το πρόβλημα είναι στους έξω, σε αυτούς που το μόνο που ξέρουν από ποδόσφαιρο είναι ότι η μπάλα είναι σφαιρική.
Όχι, το ποδόσφαιρο δε “ζέχνει”, η απαίδευτη οπαδική κρίση μιας μικρής μερίδας ανεγκέφαλων “ζέχνει” (με ή χωρίς την παρότρυνση κάποιων παραγόντων, αυτό δεν είμαι κατάλληλος να το κρίνω αν και έχω άποψη).
Αντί να ζητήσουμε στο κράτος να διακόψει τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις σαν τιμωρία, αντί να κρίνουμε με ήδη προκατειλλημένη άποψη για κάτι που ίσως να μην μας ενδιαφέρει, αντί να γενικεύουμε ζητώντας την τιμωρία όλων να ψάξουμε το πρόβλημα στη ρίζα του.
Πως;
1) Το κράτος να κάνει μια φορά τη δουλειά του, να ελέγξει όλους τους συνδέσμους και κλείσει όσους δεν συμμορφώνονται. Ας κάνει μια φορά η αστυνομία το “ντου”.
2) Αν αποδειχθεί ότι κάποιο σωματείο παρακινεί μερίδα οπαδών σε βίαιες πράξεις για οποιονδήποτε λόγο, θα πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά, όχι με πρόστιμο και μείωση βαθμών αλλά με υποβάθμιση στο χαμηλότερο πρωτάθλημα, αυτό πονάει.
3) Η μόρφωση ξεκινάει από χαμηλά, πολύ χαμηλά. Ας διαλέξουμε μια σωστή ακαδημία που προσέχει πρώτα απ’όλα τη συμπεριφορά του αθλητή. Οι περισσότεροι διπλωματούχοι προπονητές έχουν εκπαιδευτεί και στην ψυχολογία του αθλητή, στην πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο κομμάτι της εκπαίδευσης.
Οι γονείς να ακούνε 100 και να λένε 1. Ένα μεγάλο πρόβλημα που συναντάει κανείς στις μικρές ηλικίες είναι η υπερπροστασία του γονέα στο παιδί, η μόνιμη δικαιολογία “όχι το δικό μου” που σιγά σιγά χτίζει ένα χαρακτήρα υπεράνω νόμου, ξαφνικά φτάνει ο αθλητής σε μια ηλικία και νομίζει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα χωρίς συνέπειες, πλέον όμως δεν είναι αθλητής, έχει φύγει από τον ομαδικό αθλητισμό και αθλείται για τη πάρτη του, να γίνει δυνατός για να “γα@$*ει και να δέρνει”.
Αγαπητοί μου, το ποδόσφαιρο είναι ένα υπέροχο άθλημα, δεν χαρακτηρίζεται τυχαία ο βασιλιάς των αθλημάτων. Το ποδόσφαιρο ΠΡΩΤΑ ενώνει, σαν άθλημα δεν βασίζεται σε καμία μορφή βίας και μάλιστα στους κανόνες του την τιμωρεί παραδειγματικά. Σε λάθος μέρος ψάχνετε να βρείτε απαντήσεις. Εκεί που πρέπει να ρωτήσετε είναι στους θεατές, στο απαίδευτο αυτό κοινό, στη μίξη χαρακτήρων που βγάζουν τον αγώνα (ότι νομίζουν ότι είναι ο αγώνας) στους δρόμους. Να τα βαλετε με τα “ούγκανα” και όσους τα δημιουργούν αλλά όχι με τα δισεκατομμύρια φιλάθλους ανά τον κόσμο.
Κλείνω με μια ευχή να είναι ο Άλκης η τελευταία ζωή που σβήνει λόγω οπαδικού μίσους, και μια προτροπή αντί να κατηγορούμε γενικά και αόριστα να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας τα παιδιά να μεγαλώσουν με όλα τα εφόδια ούτως ώστε στο μέλλον τέτοιες σοκαριστικές ειδήσεις να είναι απλά ιστορικά γεγονότα.
#nomore #φτάνειπια #weareallalkis
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
