Μια φορά και ένα καιρό, ήταν μια πόλη… (του Γιώργου Γουναλάκη)

Εδώ και μήνες, είχα σκοπό να γράψω κάποιες σκέψεις που αφορούν την πόλη του Αγίου Νικολάου αλλά και γενικότερα τον Δήμο Αγίου Νικολάου, όμως πάντα άφηνα το χρόνο για να δω την εξέλιξη κάποιων θεμάτων.

Δυστυχώς εξέλιξη, δεν υπήρξε καμία και πήρα την μεγάλη απόφαση να γράψω μερικές σκέψεις, ώστε όλοι μας, ο καθένας από την πλευρά του, να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν στην ευθύνη τους την Διοίκηση της πόλης και του Δήμου να αντλήσουν ιδέες. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να προσφέρει, αρκεί να αφήσουμε τον καναπέ μας και να βοηθήσουμε όσο μπορούμε στην αναδόμηση και οργάνωση της πόλης αυτής.

Έστω και με ένα κείμενο, χωρίς καμία διάθεση αντιπολίτευσης ή συμπολίτευσης – λέξεις που έτσι και αλλιώς απεχθάνομαι. Χωρίς καμία διάθεσης αντιπαράθεσης σε κανένα επίπεδο. Έχοντας μόνο στόχο την βοήθεια και το άνοιγμα συζητήσεων γύρω από διάφορα θέματα που αφορούν την πόλη και τον Δήμο γενικότερα.

Μιλάω για οργάνωση, γιατί νιώθω να μην υπάρχει ένα καθαρό σχέδιο που να βοηθάει όλους τους εμπλεκόμενους για να οραματιστούν και να οργανώσουν την πόλη. Άλλωστε η πόλη αυτή πρέπει να αποκτήσει ένα σύγχρονο πρόσωπο, φιλικό προς τους μόνιμους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Για την φιλοσοφία την δικιά μου, όλα ξεκινάνε από ένα σχέδιο. Οραματικό σχέδιο, που θα αποτυπωθεί σε ένα κείμενο, το οποίο θα δίδει σαφείς απαντήσεις για την υφιστάμενη κατάσταση της περιοχής και κατευθυντήριες γραμμές για την επόμενη μέρα αυτής.

Αρχικά θα ξεκινήσω με την καταγραφή των προβλημάτων αλλά παράλληλα θα προσπαθήσω να εκθέσω τις σκέψεις μου για την πόλη του Αγίου Νικολάου και στην συνέχεια θα επεκταθώ σε επίπεδο Δήμου. Η πόλη αυτή υποφέρει και μάλλον υποφέρει και από τις αποφάσεις των ανθρώπων της. Ως επαγγελματίας, δεν έχω συνηθίσει να κοιτώ ποτέ το παρελθόν, μου αρέσει να σχεδιάζω και να οραματίζομαι το μέλλον, αξιοποιώντας όμως την γνώση που προέρχεται από τα λάθη τους παρελθόντος. Βέβαια, επειδή έχουν χαθεί πάρα πολλά «τραίνα» και δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχουν πολλά ακόμα που να μας περιμένουν, πρέπει παράλληλα με τον οραματικό σχεδιασμό της πόλης, να φροντίσουμε και μικρά πράγματα στην καθημερινότητα μας. Στόχος της αντιμετώπισης της καθημερινότητας θα είναι με μικρές και γρήγορες κινήσεις να αλλάξει η εικόνα για τον πολίτη αλλά και τον επισκέπτη αυτής.

Μια εικόνα που δυστυχώς παραμένει αναλλοίωτη από την εποχή που διατηρώ μνήμες και αναφέρομαι από την περίοδο της δεκαετίας του 80. Βέβαια για να μην είμαι άδικος έγιναν κάποιες παρεμβάσεις, οι οποίες όμως έγιναν αποσπασματικά και χωρίς καμία συνέχεια από Δημοτική σε Δημοτική αρχή, με αποτέλεσμα να έχουμε σήμερα ένα άναρχα δομημένο περιβάλλον, παρά την επέκταση του σχεδίου πόλης. Ένα δομημένο περιβάλλον που είχε ως αποτέλεσμα την δραματική αύξηση του πληθυσμού, χωρίς παράλληλη αύξηση των κοινοχρήστων χώρων, με αποτέλεσμα την συσσώρευση πολλών, σε μικρούς χώρους, με την όποια τριβή στην καθημερινότητα αυτό συνεπάγεται. Επέκταση σχεδίου πόλης, η οποία έγινε χωρίς να ληφθούν υπ όψιν οι μελλοντικές ανάγκες της πόλης, χωρίς να υπάρχει σύνδεση παλαιού και νέου σχεδίου πόλης, χωρίς να λυθούν σημαντικά προβλήματα που φαινόταν να υπάρχουν, σε μια πόλη που με την επέκταση θα άλλαζε μορφή, έκταση , πληθυσμό και παράλληλα θα άλλαζαν οι ανάγκες των χρηστών της.

Ομολογουμένως την εποχή εκείνη δεν μπορούσε να γίνει και καμία πρόβλεψη για τις θεμελιώδεις αλλαγές στους Δήμους, με αποτέλεσμα εκτός από τα συσσωρευμένα προβλήματα μιας πόλης, να έχεις πλέον να διαχειριστείς ένα Δήμο με σημαντικές ανάγκες και σημαντικές ελλείψεις ακόμα και βασικών υποδομών. Εκεί ακριβώς ήταν η στιγμή, που έπρεπε να έχει εκπονηθεί ένα σχέδιο παρεμβάσεων και έργων υποδομής, στηριγμένα όμως σε δεδομένα αναγκών και ενταγμένα σε ένα συνολικό σχέδιο, για την ανάπτυξη του Δήμου και κατά συνέπεια της πόλης του Αγίου Νικολάου αλλά και των βαριών κληροδοτημάτων της , όπως το brand name που ακούει στο όνομα Ελούντα. Ένα Δημοτικό Διαμέρισμα που σήμερα βυθίζεται στα προβλήματα του και διασώζεται ως όνομα, λόγω των ξενοδοχειακών μονάδων, που κάθε χρόνο προσελκύουν υψηλού επιπέδου τουρίστες και λόγω του απαράμιλλου φυσικού περιβάλλοντος που το περιβάλλει. Και ενώ συμβαίνει αυτό, κάθε χρόνο ο Δήμος πεισματικά αρνείται να δημιουργήσει υποδομές εφάμιλλες της φήμης της περιοχής και ακούμε καθημερινά ένα παραμύθι που ακούει στο όνομα … «Ζούμε σε ένα κόσμο μαγικό».

Για να δούμε όμως, πως θα μπορούσαμε να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο αυτό και πως θα μπορούσαμε να ενεργοποιήσουμε δυνάμεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον τόπο αυτό, σε όλα τα επίπεδα; Βασικά πιστεύω, ότι στον τόπο μας υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι, εξαιρετικοί επιστήμονες, οι οποίοι θα πρέπει να προσκληθούν, να ενεργοποιηθούν, γιατί στην επόμενη ημέρα δεν περισσεύει κανένας. Μετά από λίγα χρόνια θα υπάρξουν εκλογές και άσχετα με το αποτέλεσμα που θα έρθει από την κάλπη, θα πρέπει όλοι όσοι διαδίδουν παντού ότι αγαπάνε την πόλη να αποφασίσουν να δουλέψουν. Να αποφασίσουν να σηκώσουν μανίκια και μακριά από συμφέροντα και προσωπικές εξυπηρετήσεις, να βαδίσουν πάνω σε συγκεκριμένο πλάνο και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ώστε να προσπαθήσουν να βάλουν σε μια τάξη ένα Δήμο, που δυστυχώς δεν έχει όραμα και προοπτική. Ένας Δήμος που στην επόμενη ημέρα του, πρέπει να αποφασίσει να ακούει, να σχεδιάζει και να υλοποιεί άμεσα, ενεργοποιώντας και τον ιδιωτικό τομέα, μέσα από δράσεις που θα επιτρέψουν και στον τομέα αυτό να βοηθήσει στην αναδόμηση του Δήμου.

Διάβασα με μεγάλη προσοχή, το άρθρο του πρώην Δημάρχου Αγίου Νικολάου κ. Μενεγάκη, σχετικά με την πεζοδρόμηση τμήματος της πόλης. Φαίνεται ότι η ιδέα έχει αρχίσει να ωριμάζει. Αν και στην πόλη αυτή, προκειμένου να ωριμάσουν ιδέες πρέπει να περάσουν χρόνια και κυρίως πάνω από πολλή γκρίνια. Γκρίνια η οποία συνήθως προέρχεται από ανθρώπους που εκτός από τα συμφέροντα τους και την κομματική τους τοποθέτηση, δεν ενδιαφέρονται για τίποτα περισσότερο. Είναι οι άνθρωποι της κριτικής, είναι οι άνθρωποι της γκρίνιας, είναι οι άνθρωποι που αν τους ζητήσεις βοήθεια και πρέπει να δουλέψουν εποικοδομητικά, σου γυρνούν την πλάτη ειρωνικά. Όλοι αυτοί πρέπει να μπουν στο περιθώριο και να επικρατήσει στον Δήμο αυτό η κοινή λογική, η λογική της εξυπηρέτησης όλων ανάλογα τον κλάδο που υπηρετούν. Φυσικά, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε την προσφορά μιας μικρής μερίδας ανθρώπων του Δήμου που ανιδιοτελώς προσπαθούν και εθελοντικά προσφέρουν όπου και αν τους ζητηθεί και μάλιστα χωρίς καμία αξίωση αναφοράς στα πρόσωπα τους.

Όμως πάμε να δούμε τα θέματα ένα προς ένα:

1. Κυκλοφοριακό πρόβλημα στον Άγιο Νικόλαο

Κατά την προσωπική μου άποψη, απαιτείται να γίνει μια νέα κυκλοφοριακή μελέτη για την πόλη του Αγίου Νικολάου και οι μελέτες αυτές να επεκταθούν άμεσα και σε άλλα Διαμερίσματα του Δήμου μας . Η μελέτη αυτή όμως να έχει και κάποια επιπλέον χαρακτηριστικά. Να γίνει καταγραφή των οχημάτων των μόνιμων κατοίκων της πόλης του Αγίου Νικολάου, να γίνει καταγραφή οχημάτων που επισκέπτονται την πόλη κατά την χειμερινή περίοδο, καθώς και κατά το σύνολο της καλοκαιρινής περιόδου. Να γίνει καταγραφή των υπαρχόντων θέσεων στάθμευσης και παράλληλα να γίνει καταγραφή των ελεύθερων θέσεων στάθμευσης που θα μπορούν να διατεθούν από τον Δήμο. Έχοντας τα νούμερα αυτά, θα μπορούμε αρχικά να γνωρίζουμε το μέγεθος του προβλήματος, γιατί είναι τελείως διαφορετικό να ψάχνουμε για 500 θέσεις στάθμευσης και τελείως διαφορετικό να ψάχνουμε για 5.000 θέσεις. Αφού έχουμε τα δεδομένα στα χέρια μας, πρέπει άμεσα να εκπονηθεί μια μελέτη χωροοργάνωσης της πόλης και στην συνέχεια του Δήμου, με βασική στόχευση την πλήρη διαγράμμιση όλων των ελεύθερων θέσεων στάθμευσης, με πρόβλεψη για θέσεις στάθμευσης δικύκλων και ποδηλάτων αλλά και με πρόβλεψη για σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων που είναι η τεχνολογία που έρχεται. Πρόβλεψη για διαγράμμιση διαβάσεων πεζών και δημιουργία μια μελέτης για κάθετη σήμανση με καλόγουστες πινακίδες που θα σε οδηγούν σε Σημεία Ενδιαφέροντος της πόλης καθώς και πρόβλεψη για καλόγουστη σήμανση με σκοπό την εύκολη πρόσβαση προς όλες τις ξενοδοχειακές μονάδες που δραστηριοποιούνται στην πόλη. Όλα αυτά όμως οργανωμένα και όχι άναρχα. Όλα αυτά να αποτυπώνονται σε μια βάση δεδομένων και να μπορεί αυτή να ανανεώνεται διαρκώς.

Στο σημείο αυτό να πω ότι ο Δήμος αγόρασε το οικόπεδο στον Λαγγό, πλήρωσε με δάνειο περίπου 5 εκ. ευρώ το οικόπεδο και επειδή κάποιοι αντιδρούν για τον λεγόμενο ελαιώνα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Λέω την έκφραση «λεγόμενο ελαιώνα» γιατί η σημερινή του κατάσταση μόνο ελαιώνα δεν θυμίζει.

Όμως αυτοί που αντιδρούν,

δεν γνωρίζουν ότι οι ίδιοι πληρώνουν από την τσέπη τους τα τοκοχρεολύσια, από ένα ακίνητο που δεν επιφέρει στον Δήμο κανένα όφελος,

• δεν γνωρίζουν ότι οι ελιές καταστρέφονται καθημερινά από την σκόνη,
• δεν γνωρίζουν ότι κάποιοι συμπολίτες μας έχουν πληρώσει υπεραξία για να απολαμβάνουν ένα χώρο σκοτεινό, βρώμικο και γενικά ντροπή για την πόλη,
• δεν γνωρίζουν επίσης ότι υπάρχουν σύγχρονοι μέθοδοι απομάκρυνσης των ελιών αυτών , συντήρησης τους – όπως ακριβώς τους αξίζει – γιατί είναι αιωνόβια δέντρα και επανατοποθέτησης τους μετά την ανάπλαση σε χώρο που θα αποδίδει δίδει τιμή στα δέντρα αυτά,

θα δίδει γενικά, τιμή στον πολίτη της πόλης αυτής, ο οποίος θα μπορεί πλέον να χαρεί την ύπαρξη ενός υπερσύγχρονου – πιθανά –  χώρου στάθμευσης , στην οροφή του οποίου μπορούν να αναπτυχθούν κοινόχρηστοι χώροι και δράσεις που απουσιάζουν παντελώς από την πόλη με παράλληλη παρουσία του παραμελημένου σήμερα ελαιώνα. Παρουσία με τα ίδια δέντρα, σε διαφορετική διάταξη που θα επιτρέπουν την λειτουργική αξιοποίηση του χώρου προσδίδοντας ένα κοινόχρηστο πολυχώρο στους πολίτες της πόλης αυτής.

2. Κτιριακές Υποδομές στην Μαρίνα Αγίου Νικολάου

Είναι γεγονός, ότι στην πόλη μας έχει δημιουργηθεί εδώ και χρόνια μια Μαρίνα. Ξεπερνώ το ότι η χωροθέτηση της Μαρίνας ήταν ένα τεράστιο λάθος. Όμως έστω και σε λάθος μέρος κατασκευάστηκε και σήμερα λειτουργεί. Πως λειτουργεί όμως ; Χωρίς καμία κτιριακή υποδομή και χωρίς άδεια λειτουργίας εδώ και χρόνια. Εξαιρετικά επικίνδυνες καταστάσεις και οι δύο.

Για την άδεια λειτουργίας δεν θα επεκταθώ γιατί είναι ένα θέμα που είναι ευαίσθητο και ικανό να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα.

Για τις κτιριακές υποδομές όμως δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία. Εχω ακούσει…και τι δεν έχω ακούσει για το θέμα αυτό. Η ουσία όμως δεν είναι το τι ακούω, αλλά το τι βλέπω και αυτό που βλέπω είναι ότι έχω στην πόλη μου μια Μαρίνα γυμνή από κτιριακές υποδομές. Μια Μαρίνα, που ουσιαστικά δεν μπορεί να ολοκληρώσει τον κύκλο λειτουργίας της, ενσωματώνοντας και τις κτιριακές υποδομές στον οργανισμό της.

Διοικήσεις περνάμε και ξαναπερνάνε, όμως για τα βασικά ζητήματα υπάρχει μια αξιοθαύμαστη «ομερτά» σιωπής. Γιατί άραγε ; Νομίζω ότι πρέπει να λυθούν τα επιμέρους προβλήματα, να λυθούν τα ζητήματα που υπάρχουν εδώ και χρόνια και να ανοίξει ο δρόμος για την δημιουργία υποδομών πάνω στην Μαρίνα, χωρίς πιέσεις και εξαρτήσεις.

3. Παραλιακό Μέτωπο πόλης Αγίου Νικολάου

Όταν μιλάμε για παραλιακό μέτωπο, δεν είναι μόνο ο παραλιακός δρόμος Αγίου Νικολάου, είναι και το μέτωπο που σήμερα υπάρχει το γήπεδο, το κολυμβητήριο ακόμα και το νεκροταφείο. Είναι και το μπουρούνι του Αγίου Νικολάου, είναι και η πλευρά της Κιτροπλατείας.

Ξεκινώντας από το παραλιακό μέτωπο, έγινε φέτος μια προσπάθεια παρέμβασης παράλληλα με την μονοδρόμηση. Αν και ακόμα αναρωτιέμαι, γιατί η προσθήκη πεζοδρομίου έπρεπε να γίνει από εκείνη την πλευρά και όχι από την πλευρά που αναπτύσσεται η όποια δραστηριότητα και όπου τα πεζοδρόμια είναι σε άθλιο χάλι υψομετρικά αλλά και αισθητικά. Όμως έγινε η παρέμβαση και είμαι από τους ανθρώπους που υποστηρίζω ότι είναι προτιμότερο ένα λάθος από το τίποτα. Όμως το να προσθέτω ένα πεζοδρόμιο χωρίς, καμία πρόβλεψη φωτισμού, το να προθέτω ένα πεζοδρόμιο χωρίς καν την πρόβλεψη τοποθέτησης σημείων που θα τοποθετηθούν παγκάκια για τους περιπατητές, αλλά και χωρίς την πρόβλεψη τοποθέτησης ζαρντινιερών με αυτόματο πότισμα και εποχιακά λουλούδια, ειλικρινά με ξεπερνάει. Παρεμβάσεις απλές, εύκολες,  που θα έδιναν χρώμα, αλλά θα σηματοδοτούσαν και την αίσθηση ότι το λάθος έγινε για κάποιο σκοπό. Αυτό που σήμερα έχει γίνει είναι εκτός της λογικής μου.

Όσο και αν θέλουμε να αποφύγουμε τις συζητήσεις,  πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε για επέκταση του παραλιακού δρόμου προς την θάλασσα. Αντιλαμβάνομαι απόλυτα τις δυσκολίες του εγχειρήματος, ελπίζω όμως να καταλαβαίνετε και σεις τα οφέλη που θα προκύψουν σε κοινόχρηστο χώρο, σε ένα πολύ ευαίσθητο σημείο της πόλης, ένα σημείο που λόγω της μορφολογίας της πόλης προσφέρεται απόλυτα για περίπατο, για ποδηλατόδρομο και πολλές άλλες δράσεις που θα προκύψουν στην πορεία. Πρόσφατα μια μεγάλη επένδυση ξεκίνησε να γίνετε πράξη στο παραλιακό μέτωπο και ομιλώ για την πλήρη ανακαίνιση των ξενοδοχείων Ερμής και Κοράλ. Εμείς από την πλευρά μας, για πόσα χρόνια ακόμα θα συνεχίσουμε να σφυράμε αδιάφορα, μπροστά στην νέα πρόκληση; Έπρεπε ήδη ,να έχουμε αρχίσει εδώ και χρόνια τις συζητήσεις αυτές και πλέον έπρεπε να ήμασταν σε διαδικασία υλοποίησης.

Όμως και στο άλλο παραλιακό μέτωπο, έπρεπε να έχουμε αρχίσει να υλοποιούμε δράσεις όπως η απομάκρυνση του γηπέδου, η απομάκρυνση του κολυμβητηρίου και η απομάκρυνση του κοιμητηρίου. Όμως για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε αυτά τα σχέδια, έπρεπε να έχουμε ήδη βρει χώρους μεταφοράς, χώροι οι οποίοι να πληρούν προδιαγραφές για την ανάπτυξη αθλητικών υποδομών. Όπως φαίνεται ο χώρος της Αμμούδας, μάλλον δεν προσφέρεται να υποδεχθεί όλες αυτές τις αθλητικές δραστηριότητες, κυρίως λόγω έλλειψης βασικών υποδομών αλλά και εκτάσεων.

Το γυμναστήριο που βρίσκεται στον χώρο αυτό μάλλον χρήζει ανακαίνισης πριν ακόμα χρησιμοποιηθεί, ενώ ακόμα θυμάμαι το δάνειο που θα ελάμβανε ο Δήμος για την αποπεράτωση του, από την εποχή Δημαρχίας κ. Κουνενάκη. Μάλιστα,  αν θυμάμαι καλά είχε παρθεί και θετική απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Όσο για το κοιμητήριο τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα , όμως με καλή διάθεση όλα μπορεί να δρομολογηθούν. Φανταστείτε όλο αυτό το μέτωπο να δοθεί ως κοινόχρηστος χώρος στους πολίτες του Αγίου Νικολάου και πως η έκταση αυτή μπορεί να αλλοιώσει θετικά την εικόνα της πόλης μας. Φανταστείτε την δημιουργία ενός τεχνητού έργου που η θάλασσα θα εισχωρήσει σε πλάτος ποταμιού στην χερσαία ζώνη και θα ενωθεί με την πορεία του υφιστάμενου ποταμού που κατευθύνεται στην θάλασσα. Φανταστείτε, το πόσο θετικά θα μπορούσε να επιδράσει ένα τέτοιο έργο στην λειτουργία της πόλης, αφού δημιουργεί ένα νέο σοβαρό παραλιακό μέτωπο, όπου θα μπορούν να υπάρχουν όλες οι υποδομές στάθμευσης, άθλησης και χώρων περιπάτου με την ταυτόχρονη παρουσία του υδάτινου στοιχείου.

Η πόλη με προβλέψεις σαν και αυτή, αλλάζει επίπεδο, ανταποκρίνεται στην ανταποδοτικότητα που αναζητούν οι πολίτες και δημιουργείται ένας χώρος πρότυπο σε όλη την Κρήτη. Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι αν θέλουμε να βρεθούμε ξανά στην πρωτοπορία της Κρήτης, οφείλουμε να καινοτομήσουμε. Με σοβαρές προτάσεις, πολύ σοβαρές μελέτες και για τέτοιες δράσεις, θα δείτε ότι η γνωστή έκφραση «Λεφτά Υπάρχουν» θα γίνει επίκαιρη. Καινοτομία και όρεξη για δουλειά, μελέτες και ρεαλιστικές προτάσεις χρειάζονται. Μελέτες όμως που εκτελούνται από σοβαρά μελετητικά γραφεία, τα οποία επιλέγονται με κριτήρια καινοτομίας, τεχνογνωσίας και προσήλωσης στον στόχο. Όχι με κριτήρια άλλα, κριτήρια μη διαφανή και με κατευθυνόμενες αποφάσεις επιτροπών.

Οσο για την περιοχή της Κιτροπλατείας προωθείτο μια ανάπλαση και εκεί από τον Δήμο. Έγινε μια πρόταση από τους επιχειρηματίες για δημιουργία ξύλινου ντεκ περιμετρικά με πλάτος ικανό για κίνηση πεζών αλλά και άλλες δράσεις. Η πρόταση μάλλον δεν συζητήθηκε ποτέ. Όμως την ίδια ώρα, υλοποιήθηκε αντίστοιχη παρέμβαση στο θαλάσσιο μέτωπο της πόλης της Ρόδου, με πλάτος 3,00 μ. και μάλιστα μπροστά από τα τείχη με εκπληκτικά αισθητικά και λειτουργικά αποτελέσματα.

Για το μπουρούνι του Αγίου Νικολάου, πρέπει να αποκτήσει μορφή πεζόδρομου, με σημαντικές αισθητικές παρεμβάσεις αλλά και με ειδική μελέτη φωτισμού ανάδειξης φυσικού τοπίου. Σε μέρη όπως αυτά, χρειάζονται πολύ προσεκτικές παρεμβάσεις, τόσο από αισθητικής αλλά και από λειτουργικής άποψης.

Με την αναφορά των παραπάνω γίνεται κατανοητό το μέγεθος των επεμβάσεων που έχουν μείνει πίσω και η τεράστια προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί, ώστε να αναστραφεί το κλίμα.

4. Περιοχή Λίμνης Αγίου Νικολάου

Πρόσφατα, προχώρησε μια ανάπλαση σε ένα μέρος της Λίμνης με αποτελέσματα που μάλλον στην παρούσα φάση θέτουν σοβαρά προβλήματα αισθητικής αλλά και λειτουργικότητας. Η ανάπλαση αυτή έχει σχεδιασθεί από συνάδελφο Αρχιτέκτονα, την οποία σέβομαι απόλυτα, όμως προσωπικά πιστεύω ότι δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει το βάρος μια τέτοιας μελέτης. Δεν γνωρίζω αν υπήρχε η εμπειρία να σχεδιασθεί μια τέτοια ανάπλαση από την ίδια, όμως το αποτέλεσμα με πείθει ότι υπάρχουν και σοβαρά τεχνικά προβλήματα εκτός των άλλων. Επίσης προβληματισμό προκαλεί το γεγονός της έγκρισης από την αρμόδια Αρχιτεκτονική Επιτροπή.

Όταν μιλώ για σοβαρά τεχνικά προβλήματα, θα ήθελα επιγραμματικά να αναφέρω τα παρακάτω:

• Δεν έγινε καμία πρόβλεψη απορροής όμβριων υδάτων, από τα σημεία συσσώρευσης ή για να είμαι ακριβής δεν λειτούργησε ποτέ η αρχική σκέψη.
• Δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη για φωτισμό και μουσική, με καλώδια που δεν θα εμφανιζόταν να σέρνονται πάνω στις μεταλλικές αυτές κατασκευές.
• Προφανώς, δεν έγινε αποτύπωση προσόψεων καταστημάτων με αποτέλεσμα η κατακόρυφη στήριξη να μην ταυτίζεται με την οριοθέτηση των προς διάθεση χώρων.
• Δεν έγινε καμία πρόβλεψη για την πορεία δύσης του ήλιου και την γωνία που δημιουργείται, με αποτέλεσμα τους καλοκαιρινούς μήνες, ο ήλιος πριν δύσει να εισβάλλει στο σύνολο του χώρου και να καθιστά την παραμονή αδύνατη
• Δεν έγινε πρόβλεψη για ομοιόμορφο φωτισμό και εξοπλισμό τραπεζοκαθισμάτων (προσοχή δεν εννοώ όμοιο, ομιλώ για ομοιόμορφο-πράγμα το οποίο σημαίνει προδιαγραφές).
• Η πρόβλεψη για τοποθέτηση διαχωριστικών, αν δεν προσεχθεί εις ότι αφορά το υλικό και το ύψος, νομίζω ότι θα δημιουργήσει ένα τεράστιο θερμοκήπιο, λαμβάνοντας υπόψη την ελλειπή ανακύκλωση αέρα και συσσώρευση ζέστης, από την επικάλυψη που έχει τοποθετηθεί.
• Τέλος, μεταξύ των σκιάστρων της ανάπλασης και των προσόψεων των καταστημάτων υπάρχει ένα κενό, που σε λίγο θα καλυφθεί από αλλοπρόσαλλα τεντόπανα επιλογής του κάθε ιδιοκτήτη. Άραγε, είναι λάθος του κάθε ιδιοκτήτη ;

Όσο για την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγίου Νικολάου, για την τοποθέτηση ομπρελών μπροστά από την ανάπλαση, μάλλον ομολογεί την παταγώδη αποτυχία του εγχειρήματος, που εκτός από τεχνικά προβλήματα, έχει και σοβαρά αισθητικά και λειτουργικά προβλήματα, τα οποία συζητούνται από το σύνολο των πολιτών της πόλης.

Από τη άλλη, για να είμαστε και δίκαιοι, οφείλουμε να θυμόμαστε και να μην ξεχνάμε, ότι η προηγούμενη ανάπλαση είχε προκύψει από Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό και αν εκφράζω την άποψη μου για την τωρινή ανάπλαση, τι να πω για το αποτέλεσμα έμπειρων Αρχιτεκτόνων, που δημιούργησαν ένα έκτρωμα, που δεν εξυπηρετούσε στοιχειωδώς τις ανάγκες των καταστηματαρχών. Αποτέλεσμα της μελέτης αυτής ήταν οι λογής λογής προσθήκες, με δημιουργία του γνωστού «τσαντίρ μαχαλά» που υπήρχε στο τόσο ζωτικής σημασίας για την πόλη σημείο και που διατηρείται ακόμα και σήμερα απέναντι ακριβώς.

Δημιουργούνται βέβαια σημαντικά ερωτηματικά, αφού έχει ολοκληρωθεί η ανάπλαση μόνο σε ένα μικρό σημείο της Λίμνης και τα ερωτηματικά αυτά είναι τα ακόλουθα:

• Ακούσαμε για προσωρινές τέντες μπροστά από την ανάπλαση, μέχρι να αποκατασταθεί η φύτευση. Μα τι φύτευση θα είναι αυτή που θα αποκαταστήσει το ίσκιο των τεντών σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ;
• Τι θα γίνει με τα υπόλοιπα σημεία που χρήζουν και αυτά ανάπλασης ; Θα γίνει η ίδια ανάπλαση ;
• Τι θα γίνει με τα πρανή της λίμνης ;
• Θα αποφασίσουμε να κάνουμε μια γενική μελέτη φωτισμού και ανάδειξης του φυσικού περιβάλλοντος της Λίμνης ;
• Θα αποφασίσουμε να αναπλάσουμε τις προσβάσεις που υπάρχουν και να προσθέσουμε φωτισμό ;

Μην ξεχνάμε ότι η Λίμνη Αγίου Νικολάου έχει εξελιχθεί σε ένα σημαντικό κέντρο εκδηλώσεων, με τις συνεχείς προσπάθειες από τον Χάρη Αλεξάκη αλλά και από τον Λευτέρη Ραφαιλάκη. Νομίζω ότι η Λίμνη, αξίζει της προσοχής μας και της ιδιαίτερης φροντίδας των ανθρώπων της.

Υπάρχουν και πολλά άλλα που μπορούν να γίνουν στην Λίμνη εκτός από τις εκδηλώσεις που γίνονται και προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες. Εκδηλώσεις όμως που ανάβουν τα φώτα της πόλης για ένα τριήμερο και μετά απλώνεται ξανά η γνωστή σιωπή. Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι π.χ. το Cliff Diving μπορεί να αποτελέσει την κορύφωση μιας σειράς εκδηλώσεων, που θα απλώνονται στο σύνολο των παραλιακών Διαμερισμάτων του Δήμου αλλά και σε διάφορα σημεία της πόλης.

Πρέπει να αρχίσουμε να αντιγράφουμε πράγματα που γίνονται στο εξωτερικό, π.χ. την τοποθέτηση μόνιμης εξέδρας με σκηνή εντός της Λίμνης, για δημιουργία μουσικών εκδηλώσεων ακόμα και εκδηλώσεων Οπερας, ώστε η Λίμνη του Αγίου Νικολάου, να αποτελέσει ένα  hot spot εκδηλώσεων πανελλαδικά. Ακόμα και η δημιουργία ενός μεγάλου – εννοώ πολύ μεγάλου – συντριβανιού, το οποίο να εκτελεί πρόγραμμα ανα μία ώρα, με συνοδεία μουσικής, μπορεί να εκτινάξει την επισκεψιμότητα της πόλης και να αποτελέσει λόγο ώστε κάποιος επισκέπτης των πολύ γνωστών ξενοδοχειακών μονάδων, να αποφασίσει να επισκεφθεί την πόλη. Αυτό ακριβώς που είναι και το ζητούμενο.

Πρέπει να καινοτομίσουμε, πρέπει να μην φοβόμαστε να λέμε την άποψη μας, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα think tank στον Άγιο Νικόλαο, από το οποίο πρέπει να αντλούμε ιδέες και να τις υλοποιούμε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς σαν μονάδες έχουμε περιορισμένο πεδίο ιδεών και δράσεων, όμως όλοι μαζί, τείνουμε να δημιουργήσουμε μια δεξαμενή ιδεών και σκέψης που θα παράξει απίστευτα πράγματα.

5. Φωτισμός της πόλης

Αν κάποιος βρεθεί σε ένα σημείο, από όπου να έχει πρόσβαση στην πανοραμική θέα της Λίμνης του Αγίου Νικολάου και στην συνέχεια μεταβεί στον Λόφο του Αγίου Χαραλάμπου, θα καταλάβει αμέσως ότι η πόλη έχει σοβαρό πρόβλημα φωτισμού. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει μια μελέτη για τον φωτισμό στο σύνολο της πόλης.

Φως σημαίνει ζωή, φως σημαίνει ψυχολογία, σκοτάδι σημαίνει ανακύκλωση της κακομοιριάς μας.

6. Λιμάνι Αγίου Νικολάου

Το λιμάνι του Αγίου Νικολάου μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση αναγκών κρουαζιερόπλοιων. Γνωρίζοντας την παράμετρο αυτή, δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα οι κτιριακές υποδομές πάνω στην χερσαία ζώνη λιμένα. Πριν από πολλά χρόνια υπήρχε μια μελέτη, η οποία ενώ αρχιτεκτονικά θεωρήθηκε πλήρης μελέτη, δεν υπήρχαν στατικά και μηχανολογικά. Μιλώντας για πολλά χρόνια πριν, εννοώ πριν μια εικοσαετία. Αλήθεια, σε όλα αυτά τα χρόνια δεν βρέθηκε κανένας να αναθέσει τις μελέτες αυτές, ώστε το περιβόητο κτίριο να αποκτήσει ωριμότητα και να αναζητηθεί η δημοπράτηση του;

Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο άνθρωπος που ηγείται του Λιμενικού Ταμείου Δήμου Αγίου Νικολάου, είναι ικανότατος πρώην αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος. Άρα, γνωρίζει την λειτουργία του λιμανιού, πάρα πολύ καλά. Είναι άνθρωπος που γνωρίζει να αξιολογεί πρόσωπα , πράγματα και καταστάσεις, πολύ περισσότερο δε να αξιολογεί ανάγκες. Που βρισκόμαστε ; Αν και οι εξαιρετικά ικανοί δεν μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, τότε το πρόβλημα είναι βαθύτερο και πρέπει να αναζητηθεί.

Να προσθέσω ότι αναμένουμε και υδατοδρόμια, αναμένουμε και υδροπλάνα, αναμένουμε και άλλα μεγαλόπνοα σχέδια, τα οποία όμως θα στεγαστούν σε κοντέινερ ;

Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για προβλήματα του Αγίου Νικολάου. Φανταστείτε όμως, πόσο πίσω είμαστε και πόση δουλειά πρέπει να γίνει, για να έχουμε ξανά την πόλη στις ράγες της Αειφόρου Ανάπτυξης. Έγραψα για έξι βασικά θέματα, δεν έγραψα για πολλά άλλα. Δεν έγραψα τίποτα για περιοχές γύρω από τη πόλη του Αγίου Νικολάου, όπως η Αμμουδάρα των χιλιάδων προβλημάτων. Αν έγραφα και για αυτά, έστω και επιγραμματικά θα χρειαζόμουν βιβλίο ολόκληρο.

Είπα πριν για δουλειά , όμως …

• Δουλειά, όπου δεν περισσεύει κανείς.
• Δουλειά, που οφείλει να δρομολογηθεί και οφείλει να υλοποιηθεί.

Για να γίνει αυτό μιλάμε για πολλά χρόνια. Μην περιμένει κανείς θαύματα από την μια μέρα στην άλλη. Πρέπει να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς όταν μιλάμε δημόσια. Υποσχέσεις μπορούν να δίδουν οι πολιτικοί. Όλοι οι άλλοι, εμείς οι απλοί πολίτες, οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να βλέπουμε τα πράγματα όπως έχουν και όχι όπως θέλουμε να έχουν. Σε ιδιωτικές συζητήσεις, έχω πει πολλές φορές, ότι ο επόμενος Δήμαρχος Αγίου Νικολάου, οφείλει για 4 χρόνια να εκπονεί μελέτες, για τέσσερα χρόνια να υλοποιεί και για ακόμα τέσσερα χρόνια να διορθώνει πιθανά λάθη και να αναθέτει μελέτες, ώστε να αφήσει σοβαρή παρακαταθήκη στον επόμενο.

Όλα αυτά, βασισμένα φυσικά σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, που θα ακολουθηθεί με αρχή και τέλος, σε βάθος εικοσαετίας και ίσως ο άνθρωπος αυτός που θα κληθεί να υλοποιήσει το σχέδιο αυτό, να πρέπει να εγκαταλείψει τον Άγιο Νικόλαο μετά, αφού θα έχει ακούσει τόσα πολλά, θα έχει μείνει χωρίς φίλους, αρνούμενος μικροεξυπηρετήσεις και αντιτασσόμενος σε κάθε λογής συμφέροντα.

Νομίζω ότι είναι κατανοητή η δυσκολία του εγχειρήματος.

Όμως Δήμος Αγίου Νικολάου δεν είναι μόνο η πόλη του Αγίου Νικολάου. Δήμος Αγίου Νικολάου είναι:

1. Η ιστορική έδρα του Δήμου μας, η Νεάπολη

Ένα Δημοτικό Διαμέρισμα με ένα εξαιρετικό πάρκο στο κέντρο του Αστικού Ιστού. Μια πόλη, με ιστορικά κτίρια, με μαγικά σοκάκια, με την έδρα της Ιεράς Μητρόπολης, με την έδρα των Δικαστηρίων και με ένα πλούτο δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων μοναδικής αισθητικής. Δημόσια κτίρια, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν άμεσα από τον Δήμο.

Όμως είναι και μια πόλη χωρίς Βιολογικό, μια πόλη χωρίς ίχνος χωροοργάνωσης, κυρίως στο αστικό της κέντρο.

2. Η Ελούντα, ένα όνομα βαρύ ως ιστορία, ένα brand name πάνω στο οποίο οφείλει να πατήσει ο Δήμος και να εκμεταλλευτεί το marketing και το branding που έχουν δημιουργήσει οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Μια περιοχή με τις περισσότερες και πολυτελέστερες κλίνες, που όμως:

• δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης από πεζούς,
• δεν έχει περιφερειακό δρόμο, άσχετα αν έχουν δαπανηθεί χρήματα για αυτόν,
• δεν έχει παραλιακό μέτωπο,
• δεν έχει γίνει η ανάπλαση της πλατείας της Ελούντας, άσχετα με Πανελλήνιους Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς, από τους οποίους μάλιστα, προκρίθηκαν προβληματικές και όχι εμβληματικές λύσεις , όπως αυτή που είχε κατατεθεί από τον Κρητικό Αρχιτέκτονα κ. Τσικανδηλάκη.

Βλέπετε, έχω την δύναμη να λέω τα πράγματα με ονοματεπώνυμο, γιατί διαφορετικά δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε μπροστά όταν εξακολουθούμε να στρουθοκαμηλίζουμε.

Στην περίπτωση της Ελούντας προτιμάμε να χρηματοδοτούμε τσιμεντοστρώσεις στο παραλιακό μέτωπο και – κατά την άποψη μου – καλώς έγινε, όμως αφήνουμε το θέμα του παραλιακού μετώπου και της ανάπλασης αυτού να εξελιχθεί σε απόστημα.

Κοντά στην Ελούντα και η περιοχή της Πλάκας. Η Πλάκα που έζησε στιγμές άναρχης δόξας μετά τη επιτυχία του σήριαλ “Νησί». Επιτυχία όμως η οποία δεν κεφαλαιοποιήθηκε αφού τα κοστούμια της σειράς τοποθετήθηκαν σε μουσείο στα Χανιά, ενώ καταφέραμε να καταστρέψουμε και τα σκηνικά, που σε άλλα μέρη του κόσμου αποτελούν ατραξιόν για ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Η Πλάκα που λόγω μεγέθους θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ως case study σε πολλά πράγματα που σχεδιάζει να υλοποιήσει ο Δήμος, με πιλοτική εφαρμογή σε ένα χωριό που έχει ανάγκη πολλών παρεμβάσεων και πιθανή αποτυχία εφαρμογής ιδεών, δεν θα προκαλέσει σημαντικά προβλήματα. Προς θεού, μη θεωρήσει κανένας ότι προτείνω να αποτελέσει η Πλάκα πειραματόζωο εφαρμογών μελετών. Θα βοηθήσει όμως στην δημιουργία ζωντανού mock up, από το οποίο θα μπορέσουμε να αντλήσουμε χρήσιμα συμπεράσματα για να βελτιώνουμε καταστάσεις.

Άλλωστε, το λάθος δέον όπως αποφεύγεται να γίνεται σε μεγάλη κλίμακα και μάλλον καλύτερα θα ήταν να πώ, ότι η οποιαδήποτε εφαρμογή δέον όπως γίνεται πιλοτικά.

3. Το παραλιακό μέτωπο του Σισσίου και της Μιλάτου.

Εδώ βέβαια, σηκώνουν πολλές κουβέντες, όμως προηγείται η ολιγωρία και η έλλειψη μελετών για το παραλιακό μέτωπο και η έλλειψη σχεδίου για στοιχειώδη ανάπτυξη των περιοχών αυτών που εκτός των άλλων φιλοξενούν και αρκετές ξενοδοχειακές μονάδες. Ο περιοχές αυτές, θα μπορούσαν να έχουν μέσω ΣΧΟΑΑΠ, θεσμοθετημένες ζώνες για εξοχική κατοικία, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πολύ δυνατό πόλο έλξης ξενοδοχειακού αλλά και εξοχικής κατοικίας τουρισμού, κυρίως λόγω της μικρής απόστασης από το αεροδρόμιο και το λιμάνι Ηρακλείου. Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα θέσης σε σχέση με ζωτικές υποδομές συγκοινωνιών.

Όμως μιλάμε για διάφορα θέματα και αγνοούμε το σχέδιο πόλης Μιλάτου και Σισσίου που έχουν βαλτώσει πλήρως.

Στον αντίποδα των προβλημάτων αυτών, ακούγεται η δρομολόγηση βιολογικού στο Σίσσι και την Μίλατο και εύχομαι ειλικρινά να προχωρήσουν οι υποδομές αυτές αλλά και παράλληλα να λυθούν τα προβλήματα με τις γραμμές αιγιαλού που βασανίζουν εδώ και χρόνια τις τοπικές κοινωνίες.

4. Περιοχή Καλού Χωριού

Περιοχή με εκπληκτικές παραλίες, όμως – κατά την άποψη μου – βασανίζεται εδώ και πολλά χρόνια από την ύπαρξη Αρχαιολογικών Ζωνών. Αρχαιολογικές Ζώνες που ίσως μπορούν να αξιολογηθούν ξανά με μια διαδικασία συννενόησης με την τοπική αρχαιολογική υπηρεσία αλλά και το Υπουργείο. Δύσκολο εγχείρημα, με εκ προοιμίου αρνητικές διαθέσεις και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς στο σημείο αυτό.

Τεράστιο ζήτημα επίσης, το σχέδιο πόλης της περιοχής Ιστρον που δυστυχώς έχει βαλτώσει εδώ και χρόνια. Φαίνεται να υπάρχει μια κινητικότητα τελευταία στο κομμάτι αυτό πλην όμως μια υπόθεση βαλτωμένη, θέλει τεράστια προσπάθεια για να συνεχιστεί. Οφείλω βέβαια να ομολογήσω ότι και η ταχύτητα των εμπλεκόμενων υπηρεσιών, πλέον των Υπηρεσιών του Δήμου, δεν είναι και η πρέπουσα για την επιτάχυνση των διαδικασιών.

Βλέπετε για να γίνει ένα σχέδιο πόλης σε μια Χώρα που επιζητεί με μανία πολεοδομημένη γη, ξεπερνά την 15 ετία.

5. Κριτσά

Ένα μαγικό χωριό, απίστευτη ιστορία, ένας συνεταιρισμός που εδώ και χρόνια, δείχνει το τι σημαίνει εξωστρέφεια σε επίπεδο Δήμου. Παράλληλα, ένα χωριό χωρίς σημαντικά προβλήματα, όμως ακόμα ένα χωριό με ελλείψεις  σε σημαντικές υποδομές. Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Συνεταιρισμός της Κριτσάς, σε συνεργασία με τον Δήμο Αγίου Νικολάου, πρέπει να δημιουργήσουν σειρά προϊόντων που μπορούν να δίδονται σε σημαντικούς επισκέπτες του Δήμου και παράλληλα να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η εξωστρέφεια των ανθρώπων του Συνεταιρισμού. Δίπλα στην Κριτσά και ο Κρούστας, ένα χωριό με σημαντικές πολιτιστικές δραστηριότητες και με ελάχιστη ανταποδοτικότητα από τον Δήμο Αγίου Νικολάου.

6. Μια εξαιρετική ενδοχώρα αποτελούμενη από, Βρουχά, Πρίνα, Λακκώνια Μέσα και Εξω, Λίμνες, Λούμα , Σέλλες, Σκινιάς, Ζένια, Ποτάμοι Μέσα και Εξω, Πινές, Χουμεριάκο και Βραχάσι. Από την αναφορά και μόνο των ονομάτων είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς το πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπίσεις ανάγκες. Παράλληλα όμως φαίνεται και ο σημαντικό ρόλος των τοπικών συμβουλίων, που πρέπει να διεκδικούν διαρκώς πράγματα που άπτονται της καθημερινότητος, αλλά και μελέτες που θα αναμορφώσουν Σημεία Ενδιαφέροντος των περιοχών τους. Πρέπει να διεκδικούν διαρκώς μελέτες, οι οποίες – γνωρίζοντας την περιορισμένη δυνατότητα της τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου λόγω της υποστελέχωσης – θα πρέπει να υλοποιηθούν, μέσω της ενεργοποίησης των τοπικών μελετητικών γραφείων, οι οποίοι θα κληθούν να παράξουν μελέτες, με στόχο την δημιουργία δεξαμενής ώριμων μελετών, διάσπαρτες στην ενδοχώρα του Δήμου, ώστε να μπορέσουν να υλοποιηθούν έργα, με διαρκή απορρόφηση χρηματοδοτήσεων.

Γενικό συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω. Ο Δήμος πλέον, δεν είναι ένα παιχνίδι για απλούς λύτες ή για επίδοξους πολιτικούς. Είναι ένα πολυσύνθετο εργαλείο, ένας πολύπλοκος μηχανισμός, η μεγαλύτερη επιχείρηση της περιοχής, με σαφή επιχειρηματικό αλλά και κοινωνικό προσανατολισμό. Επιχείρηση που πρέπει να διοικείται από ανθρώπους που θα έχουν την ικανότητα και το όραμα, για να διοικήσουν, για να ορματιστούν, για να υλοποιήσουν έργα και να παραδώσουν στην επόμενη γενιά ένα Δήμο καλύτερο από αυτόν που ζήσαμε εμείς.

Αναγκαία η ενεργοποίηση της νέας γενιάς,

• αναγκαία η ενεργοποίηση όλων των Αγιονικολιωτών που διαπρέπουν μακριά από τον Δήμο,
• αναγκαία η ενεργοποίηση των πολιτών της πόλης αυτής με κοινό σκοπό την αναμόρφωση της πόλης,
• αναγκαία η άμεση τοποθέτηση στο περιθώριο διχαστικών απόψεων,
• αναγκαία ενεργοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου μας,
• αναγκαία προϋπόθεση η συνεργασία όλων ,
• αναγκαία συνθήκη ο αλληλοσεβασμός και η ίση αντιμετώπιση όλων των πολιτών,
• αναγκαία η διάθεση για δημιουργία σημαντικά ισχυρού κοινωνικού ιστού, σε επίπεδο πολιτών και τέλος,
• αναγκαία η συσπείρωση όλων μας γύρω από ένα όνειρο που δεν υπάρχει και οφείλει να δημιουργηθεί.

Πρέπει επίσης να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να έχουμε άμεσα αντανακλαστικά, διαβάζοντας το τι ακριβώς γίνεται στην περιοχή μας. Γνωρίζουμε ότι εδώ και μήνες έχει αναγγελθεί μια τεράστια επένδυση στην περιοχή μας από τη εταιρεία Mirum στην περιοχή των Πλευρών. Τι σημαίνει όμως η επένδυση αυτή στην οικονομία της περιοχής; Κάνω αυτήν την παρέμβαση γιατί κάποιοι ασχολούνται με το ύψος των κτιρίων, με την δόμηση, με την απόσταση από τον αιγιαλό, με την Μαρίνα , προσφέροντας τάχα υπηρεσίες στον τόπο. Όμως αγνοούν παντελώς, το τι πραγματικά θα γίνει. Ξεκαθαρίζω από τη αρχή, ότι δεν έχω καμία αμφιβολία για την ποιότητα της παρέμβασης των ανθρώπων της Mirum. Τους γνωρίζω χρόνια, γνωρίζω τις ευαισθησίες τους για το περιβάλλον και γνωρίζω πολύ καλά ότι θα αλλάξουν το τοπίο της περιοχής που θα δραστηριοποιηθούν δημιουργώντας ένα μοναδικό περιβάλλον, σε συνάρτηση με την απαράμιλλη θέα που προσφέρει η περιοχή. Αρα, έχουμε εξασφαλισμένη την παράμετρο προστασία περιβάλλοντος και περιβαλλοντικών ευαισθησιών. Η ουσία είναι όμως αλλού. Εκεί θα δημιουργηθεί μια πόλη, η οποία μοιραία και όχι αναγκαία θα είναι ανταγωνιστική προς την πόλη του Αγίου Νικολάου και της Ελούντας. Θα δημιουργηθεί ένας επίγειος παράδεισος που θα απευθύνεται σε συγκεκριμένους ανθρώπους με ένα συγκεκριμένο οικονομικό προφίλ.

Η πόλη αυτή:

• θα έχει parking,
• θα έχει καταστήματα,
• θα έχει νυκτερινή ζωή,
• θα έχει Μαρίνα με κτιριακές υποδομές,
• θα έχει υποδομές γενικότερα, δηλαδή με λίγα λόγια,
• θα έχει όλα αυτά που θα λείπουν από την πόλη μας – αν δεν αλλάξουμε μυαλά.

Συνεπώς, εκτός του ότι θα προσελκύσει ξένους επισκέπτες, κάποιου συγκεκριμένου οικονομικού προφίλ, θα προσελκύσει εκεί Αγιονικολιώτες και Ελουντιανούς, που θα διαθέτουν αυτό το προφίλ και μοιραία, οι γειτνιάζουσες πόλεις αργά και βασανιστικά, θα μετατραπούν σε χωριά.

Αυτό θέλουμε ; Προφανώς όχι.

Θέλουμε την επένδυση της Mirum; Προφανώς ναι.

Όμως, δεν αρκούν τα ευχολόγια πλέον. Πρέπει να αλλάξουμε το Δήμο μας και να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, με το γύρισμα της πλάτης στις ξενοδοχειακές μονάδες. Να μάθουμε από τα λάθη μας και να κοιτάξουμε μπροστά. Δεν έχουμε άλλη λύση, τα πράγματα οδηγούν σε μονόδρομο. Αν όλα αυτά δεν τα καταλάβουμε, θα βρεθούμε μπροστά σε πολύ άσχημες εκπλήξεις και μάλιστα πολύ σύντομα. Έχουμε την δυνατότητα να ανορθώσουμε την οικονομία της περιοχής, όμως χρειάζεται βοήθεια από Ιδιωτικό και από Δημόσιο Τομέα, χρειάζεται η συμμετοχή όλων μας. Να μην φοβόμαστε να μιλήσουμε με κανένα. Να μην φοβόμαστε να ζητήσουμε βοήθεια από κανένα. Να γίνουμε εξωστρεφείς και μάλιστα, να μην διστάσουμε να καινοτομήσουμε σε ιδέες και συνεργασίες. Να καινοτομήσουμε μελετητικά, κατασκευαστικά και εικαστικά. Να αναμορφώσουμε το δημόσιο χώρο της πόλης, δίδοντας χώρο και σε σοβαρές εικαστικές παρεμβάσεις, από ανθρώπους που επανηλλειμένα έχουν δείξει την αξία τους και την αγάπη τους στον τόπο μας.

Αν αγαπητοί μου φίλοι, όλα αυτά δεν πραγματοποιηθούν τότε θα φθάσουμε να λέμε , οριακά εμείς και σίγουρα τα παιδιά μας, «Μια φορά και ένα καιρό…, ήταν μια πόλη που ήταν πρωτοπόρος στον τουρισμό της Κρήτης», έφερε το σλόγκαν «The Ηeartbeat of Crete» και με λίγα λόγια θα αναφωνήσουμε … «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς».

Κλείνοντας, φαίνεται ότι η μακρά μου υπομονή να τοποθετηθώ γύρω από διάφορα ζητήματα, κατέληξε σε μια μακροσκελέστατη επιστολή. Δυστυχώς όμως, ήταν αδύνατον να συνοψίσω, αφού θα έχανα την ουσία των σκέψεων και προτάσεων. Ελπίζω, οι γραμμές αυτές να φανούν χρήσιμες και να αξιοποιηθούν από τους Διοικούντες. Όπως προείπα, είναι σημαντικό να μιλάμε, είναι σημαντικό να προτείνουμε, είναι σημαντικό να ανταλλάσουμε απόψεις, όμως είναι πιο σημαντικό για αυτούς να ακούνε και να αξιοποιούν την κάθε καλοπροαίρετη ιδέα.

ΓΟΥΝΑΛΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ