Ένα αντιδιαβρωτικό – κατά τον τίτλο του – έργο που δεν θα επιβάρυνε υπέρ του δέοντος την παραλία αστόχησε τουλάχιστον ως προς το αισθητικό κομμάτι. Τα ερωτήματα είναι αν αυτό μπορούσε να αποφευχθεί και αν μπορεί τώρα να διορθωθεί.
Καλόπιστα αν το δει κανείς, αν εφαρμοζόταν το έργο σωστά δεν θα παρουσίαζε την σημερινή εικόνα.
Η επιλογή να κατασκευαστεί εσωτερικό φράγμα κάτω από την επιφάνεια του νερού (υφάλος) γεννάει σε πολλούς αμφιβολίες. Υπάρχει η άποψη ότι μόνο μία νησίδα που θα βγαίνει πάνω από την επιφάνεια θα ήταν αποτελεσματική (όπως π.χ. μπροστά από το Ξενοδοχείο Μιραμπέλλο). Όμως αισθητικά θα ήταν μάλλον χειρότερο να βλέπει κανείς πέτρες αντί για την ανοιχτή θάλασσα, αναμφίβολα.
Υπάρχουν παραδείγματα που δείχνουν ότι ένας ύφαλος μπορεί σχετικά να πετύχει. Δεν είμαι βέβαια τεχνικός αλλά ορισμένα στοιχεία είναι εμφανή και στο μη εξειδικευμένο μάτι. Για παράδειγμα στην παραλία του ξενοδοχείου Δάιος έχει κατασκευαστεί ένας τέτοιος ύφαλος. Ποιά είναι όμως η διαφορά με το πρόσφατο έργο του Γαργαδώρου;
Αν αφήσουμε στην άκρη την πλήρη κάλυψη της παραλίας με ομπρέλες και ξαπλώστρες (άλλη συζήτηση αυτή) στην φωτογραφία της παραλίας στο Δάϊος αυτό που φαίνεται είναι ότι ο ύφαλος αποτελείται από σταθερή τσιμεντένια κατασκευή («μπλόκια») και η θαλάσσια λεκάνη μέχρι την ξηρά είναι γεμάτη από άμμο. Ούτε χαλίκια λατομείου, ούτε ασύνδετοι ογκόλιθοι ή μπάζα για το υφαλικό φράγμα όπως στον Γαργαδώρο.
Μια λογική εξήγηση για τις αποδεδειγμένες – εκ των πραγμάτων – άστοχες ή έστω μη λειτουργικές επιλογές στον Γαργαδώρο είναι το κόστος. Εδώ κατά την γνώμη μου υπάρχει ευθύνη του Δήμου σε σχέση με τον επιχειρηματία που χρηματοδότησε το έργο του Γαργαδώρου. Αν ο Δήμος μπορούσε να γνωρίζει για την σχέση ποιότητας κατασκευής και κόστους θα έπρεπε για να δώσει την σύμφωνη γνώμη του στο έργο να απαιτήσει έναν προϋπολογισμό που θα ανταποκρίνεται σε μια κατασκευή και χρήση υλικών που θα πετύχει. Μπορεί η τελική αδειοδότηση του έργου να μην είναι αρμοδιότητάς του αλλά από την στιγμή που ο Δήμος ενδιαφέρεται για τις παραλίες που χρησιμοποιούν συνεχώς οι δημότες του και αφού στην περιφέρεια του Δήμου έχουν κατασκευαστεί ανάλογα έργα υπάρχει κατά τεκμήριο μια κάποια αντίληψη για το τι χρειάζεται και τι όχι ή τουλάχιστον θα έπρεπε να υπάρχει. Σε αυτό έχω την εντύπωση ότι θα μπορούσε να συμβάλει μια δημόσια διαβούλευση πριν ξεκινήσει το έργο αν είχε γίνει και δεν δινόταν η αίσθηση του αιφνιδιασμού.
Για το αν διορθώνεται η αστοχία τώρα, σίγουρα υπάρχουν κατάλληλες τεχνικές λύσεις. Επειδή ο Δήμος δεν μπορεί να κάνει πως δεν βλέπει το πρόβλημα τουλάχιστον θα πρέπει να πιέσει για την αποκατάστασή του. Κι ας κοστίσει όσο χρειαστεί. Αλλιώς, παρά το ότι δεν είναι νομικά υπεύθυνη η δημοτική αρχή θα καταστεί πολιτικά υπεύθυνη.
Η κατάλληλη τεχνική λύση για την αποκατάσταση είτε αυτή κριθεί ότι θα είναι η επανακατασκευή υφάλου με στέρεα υλικά που δεν θα μετακινούνται από την θάλασσα, είτε η κατασκευή μιας νησίδας που βγαίνει έξω από το νερό στα πρότυπα της νησίδας μπροστά από την παραλία Άμμος δίπλα στην Μαρίνα, θα πρέπει να αποφασιστεί σύντομα γιατί με την πρώτη κακοκαιρία τα εναπομείναντα υλικά θα σκορπίσουν άτακτα.
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram