ΠΑΣΟΚ: Το «κύμα» αμφισβήτησης του Νίκου Ανδρουλάκη και η εσωστρέφεια

Αυτά που συµβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν προηγούµενο». Το σχόλιο αυτό κάνει έµπειρο κοµµατικό στέλεχος της Χαριλάου Τρικούπη µε αφορµή την αµφισβήτηση του Νίκου Ανδρουλάκη µόλις τέσσερις µήνες µετά τη σαρωτική επανεκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Το κλίµα στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής την περασµένη Κυριακή ουσιαστικά προσοµοίαζε µε τα όσα συνέβαιναν στο ΠΑΣΟΚ τις πρώτες µέρες µετά τις ευρωεκλογές, όταν βουλευτές και στελέχη ασκούσαν σφοδρότατη κριτική στον κ. Ανδρουλάκη και ευθέως έθεταν θέµα ηγεσίας.

Η κριτική που ασκείται, είτε δηµοσίως είτε µέσω διαρροών, έχει να κάνει κυρίως µε ζητήµατα γραµµής, αλλά και µε το θέµα της (µη) λειτουργίας των κοµµατικών οργάνων, ενώ «πατάει» πάνω και στην πτώση των ποσοστών στις δηµοσκοπήσεις και στο γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ δεν καρπώνεται τη φθορά της κυβέρνησης. Επί της ουσίας, οι επικριτές του κ. Ανδρουλάκη του χρεώνουν ότι εγκλωβίστηκε στο θέµα της Προεδρίας της ∆ηµοκρατίας, ότι υπάρχει θολή θέση στο δυστύχηµα των Τεµπών, αλλά και ότι δεν υιοθετεί ριζοσπαστικές προτάσεις για µια σειρά ζητήµατα. Τον τόνο της κριτικής δίνει ο δήµαρχος Αθηναίων, Χάρης ∆ούκας, ο οποίος µία µέρα πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, το βράδυ του περασµένου Σαββάτου, έκανε µάζωξη µε τη συµµετοχή βουλευτών και κοµµατικών στελεχών.

Το διαφορετικό μοντέλο που προτείνει ο Δούκας και οι αποστάσεις Γερουλάνου από την κριτική Ανδρουλάκη στη Δικαιοσύνη

Ο κ. ∆ούκας, παρά τις απαντήσεις που έλαβε από συνεργάτες του κ. Ανδρουλάκη, εµµένει στις θέσεις του και µε σηµερινό του άρθρο στα «Π» προτείνει ένα εντελώς άλλο µοντέλο λειτουργίας, αλλά και πολιτικής κατεύθυνσης από αυτό που ακολουθεί ο κ. Ανδρουλάκης. Οποιος διαβάζει προσεκτικά τις προτάσεις και τις επισηµάνσεις του κ. ∆ούκα ουσιαστικά διαπιστώνει ότι υιοθετεί πλήρως την κριτική που κάνει στο ΠΑΣΟΚ και εν προκειµένω στον κ. Ανδρουλάκη τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Νέα Αριστερά. Και µάλιστα ο κ. ∆ούκας επιδιώκει να βγει πιο προωθηµένος από τον κ. Φάµελλο και τον κ. Χαρίτση, καλώντας τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να ζητήσει εκλογές! Σε εντελώς άλλο µήκος κύµατος από τον κ. ∆ούκα κινείται η κ. ∆ιαµαντοπούλου, η οποία αυτή τη στιγµή αποτελεί τον πιο ισχυρό σύµµαχο του κ. Ανδρουλάκη.

Και τούτο παρότι είναι εµφανές από τις δηµόσιες τοποθετήσεις της πως πιέζει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να υιοθετήσει πιο µεταρρυθµιστικές θέσεις, αλλά και να κόψει κάθε σενάριο προεκλογικής συνεννόησης µε τις δυνάµεις της Αριστεράς. Στον ενδιάµεσο χώρο κινείται ο Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος έχει πυκνώσει τις εµφανίσεις του στα κοµµατικά δρώµενα, ενισχύοντας την επιρροή του στη βάση του ΠΑΣΟΚ. Παραλλήλως, όπως προκύπτει και από το σηµερινό άρθρο του στα «Π», µε έµµεσο τρόπο παίρνει αποστάσεις από την κριτική που ασκεί ο κ. Ανδρουλάκης στη ∆ικαιοσύνη.

Ο Ανδρουλάκης βλέπει υπονόμευση και είναι έτοιμος για διαγραφές

Ολα τα προαναφερθέντα µόνο απαρατήρητα δεν περνούν από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δεν κρύβει τον προβληµατισµό του για το κλίµα που πάει να δηµιουργηθεί, αλλά και για τις δηµόσιες διαφοροποιήσεις. Στο κοµµάτι της πολιτικής κριτικής, η απάντηση που δίνουν οι συνεργάτες του είναι πως οι αποφάσεις λαµβάνονται στο Πολιτικό Κέντρο, στο οποίο µετέχουν τα κορυφαία στελέχη.

Απολύτως διασταυρωµένες πληροφορίες των «Π» αναφέρουν ότι ο κ. Ανδρουλάκης φέρεται να έχει πειστεί πως υπάρχει οργανωµένο σχέδιο υπονόµευσής του από συγκεκριµένα στελέχη, που διατηρούν προσωπική ατζέντα και δεν θέλουν να χωνέψουν το αποτέλεσµα των εσωκοµµατικών εκλογών. Σε αυτό το πλαίσιο, µοιάζει έτοιµος ακόµα και εντός των προσεχών ηµερών να ενεργοποιήσει καταστατικές ρυθµίσεις που θα θέτουν εκτός κόµµατος οποιοδήποτε στέλεχος διαφοροποιείται από τις κεντρικές επιλογές ή δηµιουργεί µε τη στάση του κλίµα εσωστρέφειας, αλλά και σύγχυσης στους ψηφοφόρους του κόµµατος. Επιπλέον, υψηλόβαθµες πηγές αναφέρουν ότι θα καταστεί σαφές σε στελέχη που ακολουθούν την οδό της υπονόµευσης πως δεν θα είναι στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ στις επόµενες εθνικές εκλογές.

Οι νέες κοινωνικές, οικονοµικές και πολιτικές συνθήκες διαµορφώνουν διαφορετικές ανάγκες και προτεραιότητες σε όλους τους τοµείς της ζωής και για κάθε πολίτη. Οι παραδοσιακές προσεγγίσεις, οι παλιές βεβαιότητες δεν µπορούν πλέον να αλλάξουν την κατάσταση. Οι οριακές βελτιώσεις δεν αρκούν. Το αντίθετο. Ενισχύουν ένα αρνητικό κοινωνικό κλίµα και ένα έλλειµµα εµπιστοσύνης στο πολιτικό σύστηµα. ∆εν είµαστε πια στην εποχή της εναλλαγής των δύο µεγάλων -τότε- κοµµάτων στην εξουσία, οπότε η εκάστοτε αντιπολίτευση αρκείτο σε σηµειακές διορθωτικές κινήσεις της ασκούµενης κυβερνητικής πολιτικής.

Τώρα απαιτούνται νέες, ριζοσπαστικές προσεγγίσεις τόσο στις πολιτικές µας παρεµβάσεις όσο και στην επικοινωνία τους. Παρεµβάσεις που θα προκαλούν ρωγµή στο κατεστηµένο και που θα βρίσκονται πολύ πιο πέρα από το «αναµενόµενο», που δεν συγκινεί πια τους πολίτες. Τα θέµατα αυτά θέτουµε σε κάθε περίσταση ως έκφραση µιας διαφορετικής αντιπολιτευτικής πολιτικής.

Στόχος είναι η στρατηγική αυτή να αποτελέσει ένα εφαλτήριο για την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ, της µεγάλης δηµοκρατικής παράταξης, ως πόλου έλξης και ως πρώτης δύναµης στις επόµενες εκλογές. ∆εν πρόκειται για µια µονοδιάστατη-µονοκοµµατική αντίληψη περί πολιτικής, αλλά για µια αδήριτη ανάγκη, προκειµένου το ΠΑΣΟΚ να µπορέσει να αλλάξει τη φορά των πραγµάτων, χωρίς οπισθοχωρήσεις και συµβιβασµούς.

Ας δούµε καθαρά την πραγµατικότητα. Οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Παρά την ενισχυµένη δυναµική του χώρου από την εσωκοµµατική διαδικασία µε τη συµµετοχή 300.000 πολιτών, το τελευταίο διάστηµα ανεβαίνουν οι εκφραστές του λαϊκισµού και της Ακροδεξιάς και όχι εµείς.

Είναι αυτονόητο ότι θα αντιπαρατεθούµε δυναµικά µε τις πολιτικές αντιλήψεις του λαϊκισµού, της Ακροδεξιάς, των «δραχµιστών». Αλλά δεν µας αρκούν οι οριακές παρεµβάσεις στη συντηρητική πολιτική της Ν.∆., που δεν πείθουν πλέον κανέναν. Πρέπει να αποφύγουµε τον εγκλωβισµό σε µια διορθωτική αντιπολιτευτική λειτουργία, που δεν θέτει πολιτικό δίληµµα, που δεν απειλεί την ολιγαρχία, που δεν δηµιουργεί κοινωνικές συµµαχίες επικίνδυνες για την πολιτική κυριαρχία της ∆εξιάς.

Μερικά παραδείγµατα αυτής της προσέγγισης που διατυπώνουµε σε κάθε περίσταση είναι τα εξής:

Είναι αναγκαίος και δίκαιος ο φόρος στα κέρδη των τραπεζών, αλλά παράλληλα πρέπει να στοχεύουµε στην αλλαγή της πολιτικής των τραπεζών για τα δάνεια προς τις µικρές και µεσαίες επιχειρήσεις, τους αγρότες, τα νέα ζευγάρια.

∆εν φτάνει να µιλάµε για µέτρα κατά της ακρίβειας, αλλά πρέπει να σπάσουµε τη δράση των καρτέλ και ολιγοπωλίων στην ενέργεια και στα τρόφιµα. ∆εν φτάνει να µιλάµε για κοινωνική κατοικία, αλλά πρέπει να απαιτούµε και την εφαρµογή στη χώρα των ευρωπαϊκών κανόνων για υποχρεωτική ποσόστωση κοινωνικών κατοικιών στις µεγάλες αναπλάσεις. Χρειάζεται να διαµορφώσουµε µια στρατηγική νίκης, µε επεξεργασµένες και επεξηγηµένες αλλαγές σε βάθος και όχι µε αποσπασµατικές ρυθµίσεις, που όχι µόνο δεν αλλάζουν, αλλά τελικά αφοµοιώνονται από το κυβερνητικό σύστηµα και χάνονται στην επικαιρότητα. Χρειάζεται µια νέα, δηµιουργική αντισυµβατικότητα στον πολιτικό λόγο και στην καθηµερινή µας πολιτική πράξη.

Στον ∆ήµο Αθηναίων επιδιώκουµε µε τις δράσεις µας να δηµιουργούµε τέτοιες κοινωνικές συµµαχίες αλλαγής. Οπως, για παράδειγµα, όταν υψώσαµε ανάστηµα απέναντι σε αυτούς που θέλουν την Αυτοδιοίκηση επαίτη στα υπουργικά γραφεία. Οταν ακυρώσαµε την ανεξέλεγκτη δόµηση και την εξοντωτική επιβάρυνση δήµων και πολιτών µε τα τέλη ταφής απορριµµάτων. Οπως πράττουµε και τώρα µε τη δηµιουργία µετώπου απέναντι στην κυβερνητική επιχείρηση µετατροπής και του νερού σε εµπόρευµα.

Συµπερασµατικά, είναι ώρα για πρωτοβουλίες που θα επιβάλουν µια νέα στάση του κράτους απέναντι στην ανεξέλεγκτη αγορά. ∆ιαµορφώνοντας ένα νέο εθνικό σχέδιο, που δεν θα αποτελεί άθροισµα αιτηµάτων, αλλά µια ολοκληρωµένη, ριζικά διαφορετική πολιτική για την αλλαγή κατεύθυνσης της χώρας.
Επίσης, δεν µπορούµε παρά να αντικρίσουµε τη σηµερινή πραγµατικότητα που διαµορφώνεται µέσα από την τραγωδία των Τεµπών και µερικά αµείλικτα ερωτήµατα που εγείρονται για τις σηµερινές συνθήκες ζωής, για τη ∆ικαιοσύνη, τους θεσµούς και το αίσθηµα ασφάλειας. Η κραυγή των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών στις πρόσφατες συγκεντρώσεις για τη συγκάλυψη που επιχειρείται για τα Τέµπη ήχησε διαπεραστικά παντού και µας συγκλόνισε όλους.

Οι συγκεντρώσεις αυτές δεν είναι µόνο θρήνος για τον θάνατο, είναι αγωνία για τη ζωή. Εχουµε την ευθύνη (και ειδικότερα ο χώρος της δηµοκρατικής παράταξης) να δώσουµε φωνή στο καθολικό αίτηµα της απόδοσης δικαιοσύνης, της διατήρησης άσβεστης της µνήµης, που αναζητά τη δικαίωση απέναντι σε όσα µας πλήγωσαν.

Χρειάζεται εδώ και τώρα µία τοµή στον χρόνο και τον χώρο της πολιτικής εξέλιξης. Να τα ξαναδούµε όλα από την αρχή. Να ξαναβρούµε το νόηµα της πολιτικής σε µια συλλογική έκφραση της υπηρεσίας µας προς τους πολίτες. Αυτός είναι ο δρόµος που έχουµε επιλέξει να ακολουθήσουµε.

Γερουλάνος: Το µυαλό µας στον πολίτη και µόνο

Πώς µετατρέπουµε την απογοήτευση, την οργή και τον φόβο που κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία σε ελπίδα, δηµιουργικότητα, αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία; Αυτή είναι η µεγάλη πρόκληση για εµάς στο ΠΑΣΟΚ το επόµενο διάστηµα.

Πρώτη συνθήκη: Στο µυαλό µας, µόνο ο πολίτης. Τίποτα άλλο. Να ζυγίζουµε κάθε πράξη, κάθε λέξη, κάθε πολιτική κίνηση. Αφορούν τον πολίτη; Αφορούν την πατρίδα και τη ∆ηµοκρατία; Αν ναι, τότε πορευόµαστε σωστά. Αν όχι, τότε είµαστε µέρος του προβλήµατος. Κάθε αγωνία για καρέκλες, εντός και εκτός των κοµµατικών τειχών, δεν θα συγχωρεθεί. Κάθε αλαζονεία θα τιµωρηθεί σκληρά.

∆εύτερον, απόλυτο σεβασµό στους θεσµούς και στη σηµασία της ενίσχυσής τους. Γιατί, αν και εµείς ακολουθήσουµε τον αντιθεσµικό δρόµο της Νέας ∆ηµοκρατίας, δεν θα µείνει τίποτα όρθιο. Την ώρα που γύρω µας οι θεσµοί δέχονται επιθέσεις, εµείς πρέπει, µε κάθε κίνηση, να δείχνουµε ότι οι θεσµοί έχουν λόγο ύπαρξης. Και τι πρέπει να γίνει για να ενισχυθούν.

Τρίτον, θέλει σχέδιο. Το πρόγραµµά µας είναι σωστό. Πρέπει να δυναµώσει και να αποκτήσει ακόµα περισσότερες αιχµές. Απαραίτητη η σοβαρότητα. Αλλά, όταν βρίσκεσαι στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων, η σκληρή διαφοροποίηση σε θέσεις και προτάσεις είναι εξίσου απαραίτητη. Και σε αυτό το πλαίσιο είναι απόλυτα ξεκάθαρη και σωστή η θέση του προέδρου για αποκλεισµό συνεργασίας µε τη Νέα ∆ηµοκρατία.

Το πιο σηµαντικό, όµως, που µπορεί και πρέπει να κάνει ένα κόµµα σε µια τόσο σύνθετη κρίση είναι να σταθεί δίπλα σε κάθε πολίτη που νιώθει απογοήτευση, φόβο και οργή. ∆ιότι, ό,τι και να δείχνουν οι δηµοσκοπήσεις, στο ΠΑΣΟΚ ελπίζει ο κόσµος. Και σε εµάς θα ακουµπήσει. Εχουµε τα στελέχη και τη βούληση για δουλειά. Εχουµε την ιστορία, την πείρα και τη γνώση. Πρέπει να τα φέρουµε στο σήµερα και να πατήσουµε γκάζι. Αυτόν τον στόχο µπορούν να υπηρετήσουν οι περιφερειακές συνδιασκέψεις µας: να επικαιροποιήσουν τη σχέση µας µε την κοινωνία.

Αρκεί να δουλέψουµε, όλοι και µαζί, για ένα µεγάλο και δυνατό ΠΑΣΟΚ, χωρίς αποκλεισµούς. Ο οδικός µας χάρτης, λοιπόν, προς τη νίκη είναι σαφής: Επιµένουµε στην αυτόνοµή µας πορεία, στην αµφίπλευρη διεύρυνση στη βάση, σε κάθε προοδευτικό πολίτη, από τα αριστερά και το Κέντρο µέχρι τους απογοητευµένους προοδευτικούς ψηφοφόρους της Ν.∆., και µε τις συνδιασκέψεις θέλουµε να σταθούµε δίπλα και µαζί µε τον πολίτη που νιώθει απογοήτευση, φόβο και οργή. Οχι για να πούµε αυτά που λέει ο ίδιος. Αλλά για να του πούµε ότι υπάρχει άλλος δρόµος. Ο δρόµος του ΠΑΣΟΚ. Μόνο έτσι θα κερδίσουµε την εµπιστοσύνη του. Και µόνο έτσι θα υπηρετήσουµε τον λαό και την πατρίδα, και άρα τον λόγο ύπαρξής µας.