Γκέερτ Βίλντερς: Εκλογικός θρίαμβος του «Ολλανδού Τραμπ»

Ο ακροδεξιός λαϊκιστής Γκέερτ Βίλντερς, κερδίζοντας 35 έδρες επί συνόλου 150 του κοινοβουλίου της χώρας του, είναι ο θριαμβευτής των εθνικών εκλογών στην Ολλανδία. Μολονότι δεν υπάρχουν ακόμη επίσημα αποτελέσματα παρά μόνο exit poll, ο «Ολλανδός κλώνος του Ντόναλντ Τραμπ» όπως κατά κανόνα χαρακτηρίζεται, με την απερίφραστα ξενοφοβική και αντι-ισλαμική ρητορική του, κατόρθωσε να ανατρέψει τα εις βάρος του προγνωστικά.

Ασφαλώς, η επικράτηση του Βίλντερς δεν συνεπάγεται επ’ ουδενί ότι θα είναι σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση την επαύριο της μεγάλης επιτυχίας του. Κυβέρνηση συνεργασίας προφανώς, εφόσον η παράδοση στα πολιτικά πράγματα της Ολλανδίας, σχεδόν ανέκαθεν, απέκλειε σταθερά την ανάληψη της εκτελεστικής εξουσίας από ένα και μόνο κόμμα.

Συνεπώς, ενώ ο Γκέερτ Βίλντερς ήταν αυτός που οδήγησε το «Κόμμα για την Ελευθερία» (PVV) σε μια εκλογική νίκη -και με μεγάλη διαφορά από τους αντιπάλους του- δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα βρει ανταπόκριση στην έκκληση που έχει ήδη αρχίσει να απευθύνει προς τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, προκειμένου η Ολλανδία να μην μείνει ακυβέρνητη.

Συγκεκριμένα, το PVV του Βίλντερς αναμένεται να καταλάβει 35 έδρες, έναντι 25 του αριστερότροπου συνασπισμού οικολόγων και εργατικών (GL/PvdA), υπό την ηγεσία του Φρανς Τίμερμανς, πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στην τρίτη θέση με 24 έδρες προβλέπεται ότι θα τερματίσει η παράταξη του επί 12 και πλέον έτη πρωθυπουργού της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε, το φιλελεύθερο-συντηρητικό «Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» (VVD).

Η διάδοχος του Ρούτε στην ηγεσία του VVD, η κουρδικής καταγωγής, πάλαι ποτέ πρόσφυγας στην Κω, 46χρονη Ντιλάν Γεσιλγκέζ-Ζεγκέριους, η οποία είχε διατελέσει υπουργός Δικαιοσύνης στην τελευταία κυβέρνηση, έχει ήδη δηλώσει πως «δεν βλέπω τον Βίλντερς να σχηματίζει κυβέρνηση, καθώς δεν μπορεί να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το παιχνίδι τώρα είναι στα δικά του χέρια και αυτός θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει πρωθυπουργός και να κυβερνήσει».

Πίσω από το VVD, στην τέταρτη θέση με 20 έδρες, προβλέπεται ότι θα τερματίσει το κεντροδεξιό «Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο» (NSC), το κόμμα του κεντροδεξιού βουλευτή Πίετερ Όμτζιγκτ. Ο οποίος αφήνει κάποια περιθώρια συνεργασία με τον Βίλντερς, παρόλον ότι τονίζει σε δηλώσεις του ότι η «επίτευξη συμφωνίας μαζί του θα είναι εξαιρετικά δύσκολη».

Οι 35 έδρες του Γκέερτ Βίλντερς, υπερδιπλάσιες από εκείνες που είχε καταλάβει η παράταξή του στις προηγούμενες εθνικές εκλογές το 2021, πιστοποιούν έμπρακτα τη στροφή των Ολλανδών προς την ακροδεξιά. Επιβραβεύοντας μια «τραμπ-ιζουσα», οξύτατη -ή ακόμη και χολερική- ρητορική, με κεντρικό άξονα την εχθρότητα προς το Ισλάμ και, ευρύτερα, τους μετανάστες και πρόσφυγες που φτάνουν στην Ολλανδία.

Εξού και δεν είναι παράξενο το ότι οι πρώτοι οι οποίοι έσπευσαν να συγχαρούν τον Βίλντερς και να πανηγυρίσουν μαζί του τη μεγάλη ανατροπή που πέτυχε στις ολλανδικές εκλογές, ήταν οι πλέον διακεκριμένοι εκπρόσωποι της ακροδεξιάς αντίδρασης ανά την Ευρώπη: Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν, η ηγέτις του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία Μαρίν Λε Πεν, ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Ματέο Σαλβίνι, ο ομοϊδεάτης των προηγουμένων Σαντιάγο Αμπασκάλ από το ισπανικό Vox κ.α. Και, πιστός στο πνεύμα του «μεγάλου δασκάλου» Ντόναλντ Τραμπ, ο Βίλντερς έχει προαναγγείλει -μεταξύ πολλών άλλων ριζοσπαστικών μέτρων εθνικιστικού προσανατολισμού- δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Ολλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο εθνικιστής δεξιός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας εξέφρασε την ικανοποίησή του διότι κατ’ αυτόν πνέουν «άνεμοι της αλλαγής», μετά τη νίκη της άκρας δεξιάς του Χέερτ Βίλντερς στις βουλευτικές εκλογές. Οι άνεμοι της αλλαγής είναι εδώ», έκρινε ο Βίκτορ Όρμπαν σε ανάρτησή του συνταγμένη στα αγγλικά στο X (το πρώην Twitter), προσθέτοντας: «Συγχαρητήρια στον Χέερτ Βίλντερς για τη νίκη του» στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές.

Ο Γκέερτ Βίλντερς ομοιάζει και φυσιογνωμικά με τον Τραμπ, ιδιαίτερα χάρη στην ατίθαση βαμμένη λευκόξανθη κόμη του, κυρίως όμως ακολουθεί τα χνάρια του τέως Αμερικανού προέδρου στην πολιτική, όπως αποδεικνύεται από το σύνθημα «Πρώτα η Ολλανδία». Επομένως, δεν συνιστά παραδοξότητα ο ευρωσκεπτικισμός -ή, μάλλον, η εχθρότητα που καλλιεργεί ο Βίλντερς απέναντι στην ΕΕ. Το σενάριο του «Nexit», κατά τα πρότυπα του «Brexit» βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα του Γκέερτ Βίλντερς, σχεδόν εξίσου με τη δέσμευσή του να αναχαιτίσει τα στίφη των προσφύγων, να κλείσει τα ολλανδικά σύνορα, να προχωρήσει σε μαζικές απελάσεις, να απαγορεύσει τα σχολεία για μωαμεθανούς, τη μπούρκα σε δημόσια κτήρια ανά τη χώρα, να περιορίσει τον αριθμό των χώρων λατρείας του μωαμεθανισμού κ.ο.κ.

Εξάλλου, ο Βίλντερς θεωρεί ότι «η Ολλανδία δέχεται επίθεση, όπως κι εγώ προσωπικά δέχομαι επίθεση. Έρχονται εδώ άνθρωποι από τις χώρες του Ισλάμ και αιτούνται ασύλου, καταλήγοντας να απολαμβάνουν λουκούλεια γεύματα στον μπουφέ κρουαζιερόπλοιων, την ίδια στιγμή που οι ολλανδικές οικογένειες αναγκάζονται να περιορίζουν τα ψώνια τους στο σούπερ μάρκετ».

Έχοντας αναθέσει στον εαυτό του το ρόλο του μπροστάρη στον αγώνα κατά της «ισλαμικής επέλασης» στη Δύση, ο Γκέερτ Βίλντερς έχει επανειλημμένως προσβάλει και ταπεινώσει τους μωαμεθανούς αδιακρίτως. Έχει αποκαλέσει πχ τους Μαροκινούς «σκουπίδια» και, αν δεν μεσολαβούσαν απειλές για τη ζωή του, ο Βίλντερς θα είχε προχωρήσει στη διοργάνωση διαγωνισμού γελοιογραφίας για τον Μωάμεθ.

Στην πορεία, ωστόσο, ο Γκέερτ Βίλντερς μετρίασε την ένταση του αντι-ισλαμισμού του, ισχυριζόμενος ότι σκοπεύει να γίνει «πρωθυπουργός όλων ανεξαιρέτως και ανεξαρτήτως της θρησκευτικής πίστης, της καταγωγής και του υποβάθρου, του φύλου ή οποιασδήποτε άλλης ιδιότητας φέρει κάθε Ολλανδός πολίτης». Παρόλ’ αυτά, όσοι παρακολουθούν τις δηλώσεις του Βίλντερς, δύσκολα θα αγνοήσουν εξωφρενικές κορώνες, όπως η ταύτιση του Κορανίου με το «Ο Αγών μου», το ναζιστικό μανιφέστο του Αδόλφου Χίτλερ. Αμφότερα είναι επικίνδυνα βιβλία και η ανάγνωσή τους θα πρέπει να απαγορεύεται κατά τον Γκέερτ Βίλντερς.

Η νίκη του Βίλντερς προκαλεί αναταραχή στην Ευρώπη και τη Δύση ευρύτερα, λόγω της ανόδου των ακροδεξιών, άμετρα λαϊκίστικων τάσεων στην εξουσία. Διότι, ακόμη και εάν ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας αλλά με πρωθυπουργό τον Γκέερτ Βίλντερς είναι τουλάχιστον επισφαλής, τα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή της Ολλανδίας αποτελούν βαρόμετρο για την υπόλοιπη Ευρώπη -και όχι μόνο. Εξάλλου η Ολλανδία είναι μεν 7η ως προς τον πληθυσμό της (17,6 εκατ. κάτοικοι) μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, παραμένει όμως η 5η πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης. Και με έναν δηλωμένο ανθενωτικό στο τιμόνι της, κανείς -στα κεντρικά των Βρυξελλών αλλά και εκτός- δεν μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι εξελίξεις που θα προκαλέσει η προτίμηση των Ολλανδών ψηφοφόρων και η εμπιστοσύνη τους στην προσωπικότητα του Γκέερτ Βίλντερς.