Ο ελαιοτουρισμός έχει προσγειωθεί με έναν γοητευτικό τρόπο στην ατζέντα των εναλλακτικών μορφών τουρισμού και πρόκειται για μία ολόκληρη φιλοσοφία, αισθητική και ιδέα που αξίζει να ανακαλύψει και να εντάξει ο καθένας στη ζωή του.
Σε ένα μεγάλο βαθμό ο ελαιοτουρισμός ξεπερνά την πρόκληση της βιωσιμότητας, καθώς επιφέρει μια πολυδιάστατη ισορροπία μεταξύ περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικο-πολιτιστικής βιωσιμότητας.
Με το θέμα αυτό έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και Προέδρος του Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου Δρ. Κωνσταντίνος Μαρινάκος ο οποίος αναλύει στο Travel.gr τις βέλτιστες πρακτικές ανάπτυξης για τη νέα μορφή τουρισμού στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Πελοπόννησο.
Σύμφωνα με τον κ. Μαρινάκο, οι διαδρομές του έξτρα παρθένου ελαιολάδου πληρούν τις παραμέτρους της βιωσιμότητας και αποτελούν έναν ακόμη τρόπο διαφήμισης του ελαιολάδου ως τουριστικού προϊόντος με διαδρομές μέσω των οποίων οι επισκέπτες μπορούν να ενημερωθούν για τη διαδικασία παραγωγής, την ποιότητα και την πολιτιστική του σημασία σε όλη τη χώρα. Από την άλλη υφίσταται μια διαδραστική σχέση μεταξύ της βιωσιμότητας, της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς της ελιάς και της τουριστικής διάστασης της ελιάς. Η διατήρηση της βιωσιμότητας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της ελιάς σημαίνει όχι μόνο προστασία μιας ιδιαίτερης κληρονομιάς χιλιάδων ετών, αλλά και προώθηση και ανανέωση βιώσιμων τουριστικών προϊόντων για την προσέλκυση περισσότερων επισκεπτών.
Τα ελαιόδεντρα στην Ελλάδα καλύπτουν έκταση 7,5 εκατ. στρεμμάτων, εκ των οποίων τα 600.000 είναι βιολογικά. Η Ελλάδα κατέχει την 3η θέση παγκοσμίως σε παραγωγή ελαιολάδου μετά την Ισπανία και την Ιταλία, ενώ ελαιόδεντρα απαντώνται στην Πελοπόννησο, τη Χίο, την Κέρκυρα, την Κρήτη, τα Επτάνησα, το Πήλιο, την Εύβοια, την Αττική και σε όλες τις περιοχές με καλό μεσογειακό κλίμα.
Κατά τον κ. Μαρινάκο, η ανάπτυξη και η προώθηση του ελαιολάδου και του ελαιοτουρισμού εξαρτάται από τρεις βασικούς παράγοντες:
Ο πρώτος παράγοντας θα πρέπει να περιλαμβάνει την ανάπτυξη μιας καλής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ ιδιωτικών εταιρειών που να λειτουργούν σε «συγκεκριμένα τοπικά πλαίσια με την υποστήριξη τοπικών δημόσιων παραγόντων».
Ο δεύτερος παράγοντας είναι η δημιουργία καλών συνεργασιών και ενός αποτελεσματικού συντονισμού μεταξύ δημόσιων φορέων για την ενεργοποίηση δράσεων και την υποστήριξη της τοπικής ανάπτυξης.
Ο τρίτος παράγοντας αποτελείται από ένα μικτό σχήμα που να περιλαμβάνει ένα cluster που να συνδυάζει όλα τα ανωτέρω: κρατικούς φορείς, εμπορικές ενώσεις (ελαιοκαλλιεργητές, ελαιουργεία κ.λπ.), tour operators, τουριστικών επιχειρηματιών και ερευνητικών ιδρυμάτων.
Στους δευτερεύοντες παράγοντες επισημαίνει επίσης την βαρύνουσα σημασία που φέρουν τα λογότυπα ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης) και ΠΓΕ (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη), τα οποία αποτελούν –θεσμικά και εμπορικά– το βασικό «εργαλείο» που θέσπισε η ΕΕ με σκοπό την επίτευξη προστιθέμενης αξίας, που μπορούν να απολαμβάνουν όλοι οι κρίκοι της αγροδιατροφικής αλυσίδας και μπορούν να καταστήσουν το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και την ελιά μια πραγματική ισχυρή κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και του ελαιοτουρισμού, καταστώντας τα τοπία ελιάς ως ελκυστικά τουριστικά αξιοθέατα.
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram